Γράφει
Νίκος Ηλιάδης
Προχθές Παρασκευή το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Θεσσαλονίκης καταδίκασε σε κάθειρξη οκτώ ετών τον πρώην νομάρχη Θεσσαλονίκης (παλαιότερα βουλευτή και μετέπειτα περιφερειάρχη), Παναγιώτη Ψωμιάδη.
Το κατηγορητήριο αφορούσε 81 προσλήψεις “ημετέρων” (ακόμη και συγγενικών προσώπων) με συμβάσεις για έργα τα οποία δεν υλοποιήθηκαν ποτέ.
Η εκτιμώμενη ζημία για την πρώην νομαρχία ήταν ύψους 1,1 έως 1,3 εκατ. ευρώ. Η υπόθεση αποτελούσε ουσιαστικά παρακλάδι της πολύκροτης και βαρύτερης ιστορίας με τα “45αρια” η οποία, έπειτα από επτά αναβολές, εκδικάζεται την προσεχή Παρασκευή 28 Νοεμβρίου.
Για την περίπτωση των “81” η δίωξη σε βάρος του κ. Ψωμιάδη και του αδελφού του Διονύση είχε αρχικά παυθεί εξαιτίας εκείνης της περίφημης τροπολογίας του Τάκη Θεοδωρικάκου με την οποία παραγράφονταν δεκάδες ανάλογες υποθέσεις αιρετών της αυτοδιοίκησης. Έπειτα, όμως από αναίρεση του πρώην αντιεισαγγελέα του Αρείου Πάγου, Αχιλλέα Ζήση η υπόθεση επέστρεψε στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων το οποίο επέβαλε αυτήν τη βαριά ποινή η οποία έχει ανασταλτικό χαρακτήρα καθώς ασκήθηκε έφεση.
Και τα δύο αδικήματα, η υπόθεση των “81” και τα “45αρια”, χρονολογούνται την περίοδο 2006-2010. Χρειάστηκαν, δηλαδή, να παρέλθουν σχεδόν είκοσι χρόνια, να φτάσουν οι υποθέσεις στο όριο της παραγραφής προκειμένου να εκδοθεί η πρώτη δικαστική απόφαση.
Έως ότου, δε, οι όποιες δικαστικές αποφάσεις καταστούν αμετάκλητες θα παρέλθει μετά βεβαιότητας η εικοσαετία. Αυτό συνιστά περισσότερο αρνησιδικία παρά απονομή δικαιοσύνης. Η ευθύνη γι' αυτό δεν βαραίνει μόνο τους κατηγορούμενους οι οποίοι με διαρκείς αναβολές έσπρωχναν τις υποθέσεις στα όρια της παραγραφής. Ευθύνη έχει και η Δικαιοσύνη η οποία δεν κατάφερε να εκδώσει την ετυμηγορία της μέσα σε εύλογο χρονικό διάστημα ώστε η όποια απόφασή της, τιμωρητική ή και απαλλακτική, να έχει ουσιαστικό αντίκτυπο.
Η καταδίκη του κ. Ψωμιάδη, πέρα από τον στιγματισμό του, δεν έχει κανένα άλλο ουσιαστικό αποτέλεσμα. Η πολιτική καριέρα του έχει ολοκληρωθεί προ πολλού, ενώ ευρισκόμενος αισίως στην ηλικία των 78 ετών δεν πρόκειται να εκτίσει ούτε την ποινή φυλάκισης. Επιπλέον, και κυρίως, τα όποια ποσά του καταλογιστούν από το Ελεγκτικό Συνέδριο, εάν και όταν η ποινή καταστεί τελεσίδικη, δεν πρόκειται να εισπραχθούν.
Η εξοργιστική καθυστέρηση στην απονομή της Δικαιοσύνης έχει και μία ακόμη πτυχή. Για παράδειγμα, στην υπόθεση με τα “45αρια”, ήδη δύο εκ των κατηγορουμένων, όπως και ένας εκ των βασικών μαρτύρων κατηγορίας έχουν αποβιώσει εδώ και καιρό.
Ειδικότερα για τους κατηγορούμενους, οι άνθρωποι αυτοί έφυγαν από τη ζωή έχοντας μια σκιά πίσω τους, ενδεχομένως εντελώς άδικα καθώς δεν τους δόθηκε η ευκαιρία να υπερασπιστούν τον εαυτό τους.
Οι ευθύνες γι' αυτή τη σοβαρή παθογένεια της Δικαιοσύνης, για την τεράστια δηλαδή καθυστέρηση με την οποία εκδίδονται οι αποφάσεις της, βαρύνει πρωτίστως όλες τις κυβερνήσεις. Καμία δεν κατάφερε έως τώρα να λάβει μέτρα και να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις ώστε η Δικαιοσύνη να απονέμεται σε παρόντα χρόνο. Λύσεις υπάρχουν, εκείνο που αναζητείται είναι η πολιτική βούληση.
Και κάτι τελευταίο το οποίο αφορά τους πολίτες, εν προκειμένω τους Θεσσαλονικείς. Όταν εκλέγεις επανειλημμένως τον Παναγιώτη Ψωμιάδη, τον Βασίλη Παπαγεωργόπουλο και τον Άκη Τσοχατζόπουλο σε κορυφαία πολιτικά αξιώματα, τότε κάτι δεν πάει καλά. Μην τα ρίχνουμε μόνο στους άλλους.