Θεσσαλονίκη: Το νέο απρόοπτο στο ΑΠΘ, το άκυρο σενάριο εκλογής πρύτανη, οι νέες προσλήψεις στον ΟΑΣΘ και τα ρέστα από το μετρό. Γράφει ο Σαλονικιός

Θεσσαλονίκη: Το νέο απρόοπτο στο ΑΠΘ, το άκυρο σενάριο εκλογής πρύτανη, οι νέες προσλήψεις στον ΟΑΣΘ και τα ρέστα από το μετρό. Γράφει ο Σαλονικιός

Η εντολή του υπουργείου Παιδείας προς το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης είναι σαφής: σπεύσατε να εκλέξετε νέο πρύτανη το ταχύτερο δυνατόν. Λογικό είναι. Το πολυπληθέστερο πανεπιστήμιο της χώρας δεν μπορεί να μείνει για πολύ ακέφαλο.

Ήδη, από την περασμένη Πέμπτη που εκδόθηκε η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας με την οποία έγιναν δεκτές οι προσφυγές κατά της εγκυρότητας της εκλογής του Χαράλαμπου Φείδα, το ΑΠΘ είναι ουσιαστικά χωρίς πρυτανικές αρχές καθώς, εκτός από τον ίδιο, εξέπεσαν του αξιώματός τους και οι αντιπρυτάνεις καθώς είχαν διοριστεί από τον πρύτανη. Ωστόσο, παρά την εύλογη πρεμούρα του υπουργείου, χθες προέκυψε νέο απρόοπτο όσον αφορά τη διαδικασία.

Συγκεκριμένα, οι εξελίξεις από δω και πέρα είναι οι εξής: εντός των αμέσως προσεχών ημερών, ίσως ακόμη και σήμερα, το αρχαιότερο μέλος της Συγκλήτου θα πρέπει να συγκαλέσει το Συμβούλιο Διοίκησης το οποίο θα διαπιστώσει το κενό εξουσίας.

Αρχαιότερο μέλος είναι ο καθηγητής Μωϋσής Σιδηρόπουλος ο οποίος όμως, χθες ενημέρωσε ότι δεν επιθυμεί να εμπλακεί σε αυτήν τη διαδικασία. Έτσι, η σκυτάλη περνά στον αμέσως επόμενο αρχαιότερο που είναι ο καθηγητής Αλέξανδρος Δημητρακόπουλος. Μόλις συνεδριάσει το Συμβούλιο διαπιστώνει το κενό εξουσίας και ορίζει “πρυτανεύοντα”, δηλαδή ασκών προσωρινά χρέη πρύτανη, το αρχαιότερο μέλος του Συμβουλίου, που είναι ο Απόστολος Αποστολίδης. Η διαπιστωτική αυτή πράξη αποστέλλεται προς το υπουργείο Παιδείας προκειμένου να γίνει ΦΕΚ.

Στη συνέχεια ορίζεται νέα συνεδρίαση του Συμβουλίου με μοναδικό θέμα την εκλογή πρύτανη ανάμεσα στους δύο υποψηφίους, τον Κυριάκο Αναστασιάδη και τον Στράτο Στυλιανίδη. Η διαδικασία εκεί είναι γνωστή. Τα έντεκα μέλη του Συμβουλίου θα προχωρήσουν, χωρίς χρονοτριβή σε τρεις διαδοχικές ψηφοφορίες (εφόσον χρειαστούν και οι τρεις), σε τρεις διαδοχικές ημέρες. Στην πρώτη απαιτούνται οκτώ ψήφοι σε σύνολο έντεκα, στη δεύτερη επτά και στην τρίτη έξι. Τι θα γίνει, όμως εάν κανείς από τους δύο υποψηφίους δεν καταφέρει να συγκεντρώσει τις έξι ψήφους;

Τις τελευταίες ημέρες κυκλοφορούσε ένα σενάριο που θέλει σε αυτή την περίπτωση η εκλογική διαδικασία να κηρύσσεται άγονη και να επαναλαμβάνεται από μηδενική βάση. Δηλαδή εκ νέου καθολική ψηφοφορία από τα μέλη ΔΕΠ τα οποία θα εκλέξουν καινούργια εσωτερικά μέλη για το Συμβούλιο Διοίκησης, καινούργιες υποψηφιότητες κ.ο.κ. Ωστόσο, το συγκεκριμένο σενάριο δεν ευσταθεί και αυτό έσπευσε να το ξεκαθαρίσει και το ίδιο το υπουργείο με σχετική επιστολή που απέστειλε προχθές Δευτέρα προς το ΑΠΘ.

Σε αυτήν αναφέρεται ρητά πως μετά την τρίτη αποτυχημένη ψηφοφορία, πρύτανης εκλέγεται αυτός που απλώς θα έχει συγκεντρώσει τις περισσότερες ψήφους, π.χ. πέντε έναντι τεσσάρων. Εάν, δε, υπάρχει ισοψηφία μεταξύ των δύο υποψηφίων τότε ο πρύτανης θα βγει από κλήρωση. Καλό θα ήταν βεβαίως για το ΑΠΘ να μην φτάσει σ' αυτό το σημείο, αλλά προκειμένου να μπει τέλος σε αυτό το θρίλερ που έχει συμπληρώσει σχεδόν δεκατέσσερις μήνες, καθώς ξεκίνησε τον Μάιο του 2024, κάθε λύση δεκτή.

Με το βλέμμα στον Σεπτέμβριο

Ένα από τα πλέον περιζήτητα επαγγέλματα αυτήν την περίοδο, όχι μόνο στην Ελλάδα, είναι αυτό του επαγγελματία οδηγού. Στη Θεσσαλονίκη οι ανάγκες είναι ακόμη μεγαλύτερες... παρότι το μετρό λειτουργεί χωρίς οδηγό. Αντιθέτως, αρκετούς οδηγούς χρειάζεται ο ΟΑΣΘ ο οποίος, θυμίζω, είχε πάρει πέρυσι περί τους 150 οκταμηνίτες αλλά απαιτούνται και άλλοι. Έτσι, εντός των προσεχών ημερών, μόλις δοθεί η προέγκριση από το υπουργείο Εσωτερικών, αναμένεται να βγει νέα πρόσκληση για άλλους 171 με σύμβαση ορισμένου χρόνου διάρκειας οκτώ μηνών. Στόχος είναι οι νέοι οδηγοί να πιάσουν τιμόνι από την 1η Σεπτεμβρίου, όταν θα ξεκινήσει εκ νέου το χειμερινό πρόγραμμα δρομολογίων.

Στο μεταξύ, τρέχει αυτές τις μέρες ο διεθνής διαγωνισμός για την αγορά άλλων πενήντα καινούργιων ηλεκτρικών λεωφορείων τα οποία θα είναι αυτή τη φορά αρθρωτά (μήκους 18 μέτρων). Η προθεσμία υποβολής προσφορών έχει οριστεί για τις 20 Ιουνίου και ο στόχος είναι η αγορά να ολοκληρωθεί σε ένα χρόνο καθώς χρηματοδοτείται από κονδύλια του Ταμείου Ανάκαμψης τα οποία θα πρέπει να απορροφηθούν το αργότερο ως τον Αύγουστο του 2026. Θυμίζω ότι στη Θεσσαλονίκη κυκλοφορούν ήδη 110 ηλεκτρικά λεωφορεία, οπότε, μαζί με τα επόμενα πενήντα, ο μισός στόλος του ΟΑΣΘ θα είναι καινούργιος και ηλεκτροκινούμενος.

Ποια ρέστα;

Τον περασμένο Δεκέμβριο ένας επιβάτης προσήλθε στα εκδοτικά μηχανήματα του μετρό προκειμένου να βγάλει εισιτήριο των 0,60 ευρώ. Το μηχάνημα όφειλε να του επιστρέψει ρέστα δέκα ευρώ. Την οφειλή επιβεβαίωσε η απόδειξη την οποία εξέδωσε το μηχάνημα και η οποία έγραφε μάλιστα, “φυλάξτε το για την τακτοποίηση επιστροφής χρημάτων σας και παρουσιάστε το σε ένα εκδοτήριο εισιτηρίων”.

apodeiximetro.jpg?v=0

Όταν, όμως, αργότερα, πήγε να εισπράξει το 10ευρω, οι υπάλληλοι του συνέστησαν να απευθυνθεί στο Κέντρο Εξυπηρέτησης Πελατών. Πράγματι, ο επιβάτης απέστειλε ηλεκτρονικά την απόδειξη με την οφειλή των δέκα ευρώ και η απάντηση που πήρε ήταν η εξής: “Σας ευχαριστούμε που επικοινωνήσατε με το Κέντρο Εξυπηρέτησης Πελατών. Κατόπιν του σχετικού ελέγχου, θα θέλαμε να σας ενημερώσουμε ότι η απόδειξη που μας αποστείλατε δεν αντιστοιχεί σε κάποιο καταγεγραμμένο περιστατικό συστημικής δυσλειτουργίας. Ως εκ τούτου, λυπούμαστε που δεν είναι εφικτή η ικανοποίηση του αιτήματός σας. Για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία ή διευκρίνιση, βρισκόμαστε στην διάθεσή σας”. Τι γίνεται, παιδιά, εκεί στη ΤΗΕΜΑ; Μήπως υπάρχει γενικότερο πρόβλημα “συστημικής δυσλειτουργίας”;

Στο μυαλό του Αντώνη Σαμαρά και του Αλέξη Τσίπρα. Γράφει ο Μποξέρ*

Στο μυαλό του Αντώνη Σαμαρά και του Αλέξη Τσίπρα. Γράφει ο Μποξέρ*
klei-1.jpg?v=0

Το ίδιο ερώτημα φαίνεται να απασχολεί δύο πολιτικούς που μεταξύ τους δεν είχαν ποτέ καλές σχέσεις. Ο λόγος για τον Αντώνη Σαμαρά και τον Αλέξη Τσίπρα και το ερώτημα είναι αυτό της δημιουργίας ή όχι νέου κόμματος.

Η σχέση των δύο πρώην πρωθυπουργών δεν ήταν ποτέ καλή και όλοι θα θυμούνται την άρνησή του πρώτου να παραδώσει στο Μέγαρο Μαξίμου την πρωθυπουργία στον δεύτερο, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε τις εκλογές του 2015. Αλλά και τη σκληρή κριτική που είχε ασκήσει ο Αντώνης Σαμαράς στον Αλέξη Τσίπρα και στον ΣΥΡΙΖΑ για την υπόθεση της Novartis.

Το ερώτημα βέβαια για το νέο κόμμα πλανάται έντονα τις τελευταίες ημέρες και αφορά και στους δύο πρώην πρωθυπουργούς. Παρά τα σενάρια και την έντονη φημολογία ασφαλή απάντηση στο ερώτημα μπορεί να δώσουν μόνο ο χρόνος και φυσικά οι ίδιοι. Επί του παρόντος αυτό που αναζητείται είναι το τι μέλλει γενέσθαι, αν ληφθούν οι σχετικές πρωτοβουλίες από τους δύο πρώην. Υπάρχει μια γενική εκτίμηση ότι κάποια πιθανά πολιτικά εγχειρήματα με την ίδρυση νέου κόμματος τόσο από τον Αντώνη Σαμαρά όσο και από τον Αλέξη Τσίπρα δε θα διαφέρουν στην έκβασή τους και πολύ μεταξύ τους.

Και αυτό γιατί θεωρείται πολύ πιθανό κομματικοί σχηματισμοί στους οποίους θα ηγούνται δύο πρώην πρωθυπουργοί να συγκεντρώσουν το απαιτούμενο 3% και να μπουν στη Βουλή.

Όμως το μεγάλο ζητούμενο είναι κατά πόσο θα μπορέσουν να διεκδικήσουν σαφώς υψηλότερα ποσοστά, μεταβάλλοντας ουσιαστικά τα δεδομένα του υφιστάμενου πολιτικού σκηνικού.

Και εδώ η δυσκολίες δεν είναι και λίγες. Η πρώτη και η κυριότερη έχει να κάνει με το ότι και οι δύο ταυτίστηκαν με τη διαχείριση των μνημονίων. Το παράδειγμα «Γιώργος Παπανδρέου» είναι ενδεικτικό: όπως όλοι θυμούνται ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ απέτυχε το 2015 να οδηγήσει το ΚΙΔΗΣΟ στη Βουλή, ενώ το 2023 ηττήθηκε καθαρά από τον Νίκο Ανδρουλάκη στη μάχη για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ. Ακόμη ερωτηματικό παραμένει το αν οι δύο πρώην πρωθυπουργοί θα μπορέσουν να προσφέρουν μια φρέσκια εικόνα για τον εαυτό τους, κάτι που κατά γενική ομολογία ζητά μεγάλη μερίδα των σημερινών ψηφοφόρων. Ενδεχόμενο επανόδου λοιπόν είτε του Αντώνη Σαμαρά είτε του Αλέξη Τσίπρα δε θα προσφέρει τον εικόνα ενός άφθαρτου ηγέτη, αλλά θα συνοδεύεται από τα λάθη και τα βάρη του κυβερνητικού τους παρελθόντος.

Φυσικά σε όλα αυτά υπάρχουν και τα θετικά της εποχής. Πρώτο και κυριότερο -και αυτό αφορά και τους δύο- είναι η αδυναμία όλων των υφιστάμενων αντιπολιτευόμενων κομμάτων να αναπτύξουν δυναμική, παρά το γεγονός ότι η κυβέρνηση υφίσταται φθορά. Και δεύτερον οι απογοητευμένοι ψηφοφόροι που υπάρχουν και στις δύο πλευρές του πολιτικού μας συστήματος, τόσο στην Κεντροδεξιά όσο και στην Κεντροαριστερά. Άρα πελάτες υπάρχουν…

Για τον Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος από το Σάββατο το απόγευμα βρίσκεται στο Άγιο Όρος όπου και θα παραμείνει μέχρι και την Τρίτη, το θέμα των σχετικών αναζητήσεων φαίνεται ότι είναι ελαφρώς πιο προχωρημένο. Ο ίδιος ο πρώην πρωθυπουργός έχει κάνει κάποιες πρώτες επαφές με πρώην βουλευτές για να πάρει κλίμα, ενώ τις τελευταίες ημέρες κινείται δραστήρια κάνοντας παρεμβάσεις τόσο για το θέμα της Μονής στο Σινά όσο και για την απόφαση του ΣτΕ για το γάμο των ομοφύλων.

Ο Σαμαράς έχει και κόντρα αέρα, καθώς στο χώρο που θα μπορούσαμε να τον οριοθετήσουμε ως «δεξιά της ΝΔ» υπάρχουν ήδη άλλα 3 κόμματα. Μάλιστα ο Κυριάκος Βελόπουλος με μια προληπτική επίθεση επιχείρησε να περιχαρακώσει το χώρο, ενώ αντίθετα η Αφροδίτη Λατινοπούλου, που σε ένα βαθμό έχει στελεχώσει το κόμμα της με ανθρώπους που είχαν σταθεί κοντά στον Αντώνη Σαμαρά, έχει αποφύγει μέχρι στιγμής να ασκήσει δημόσια κριτική προς τον πρώην πρωθυπουργό. Η ίδια φέρεται να μην ανησυχεί λέγοντας ότι «η Φωνή Λογικής έχει ως δύναμη πυρός τις ηλικίες 17 έως 45 που είναι μια γενιά με μεγάλη ηλικιακή διαφορά από τον πρώην πρωθυπουργό».

Στα ερωτήματα του εγχειρήματος του Αντώνη Σαμαρά για το νέο κόμμα είναι και ο παράγοντας Κώστας Καραμανλής με τον οποίον έχει κάνει ήδη αρκετές κοινές δημόσιες παρουσίες, ενώ μέσα στον Ιούνιο θα εμφανιστούν ξανά μαζί στην παρουσίαση του βιβλίου του Σταύρου Λυγερού με τίτλο «Οι αθέατες όψεις του πολέμου στην Ουκρανία». Φαίνεται όμως ότι παρά τις συμφωνίες που έχουν σε αρκετά θέματα της εξωτερικής πολιτικής ο Κώστας Καραμανλής θα πάρει αποστάσεις από τα σενάρια περί όποιου νέου κόμματος.

Από την άλλη πολλοί υποστηρίζουν ότι ένας στόχος του Αντώνη Σαμαρά θα μπορούσε να είναι η δημιουργία νέου κόμματος να «έκοβε» την αυτοδυναμία στη ΝΔ, κάτι που θα έδινε τη δυνατότητα στον ίδιο να διαπραγματευτεί συμμετοχή σε μια συγκυβέρνηση με τη ΝΔ χωρίς όμως τον Κυριάκο Μητσοτάκη πρωθυπουργό.

Από την άλλη για τον Αλέξη Τσίπρα φαίνεται ότι το μεγάλο ερώτημα είναι αν υπάρχει ένα πραγματικό σχέδιο πάνω στο οποίο θα μπορούσε να πατήσει προκειμένου να συγκροτήσει ένα νέο κόμμα, αλλά και αν υπάρχουν γύρω του εκείνα τα νέα και φρέσκα πρόσωπα που θα αποτελούσαν τον πυρήνα ενός καινούργιου εγχειρήματος. Και για τα δύο αυτά ερωτήματα η απάντηση είναι αρνητική, ενώ πάντα υπάρχει και το μεγάλο δίλημμα για το αν η δημιουργία ενός κόμματος από τον Αλέξη Τσίπρα θα έδινε και τη χαριστική βολή στο παιδί του, δηλαδή στον ΣΥΡΙΖΑ.

Φυσικά όλα αυτά μπορεί να ανατραπούν, αν τα δημοσκοπικά δεδομένα για τον ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζουν να είναι αρνητικά και αν ο πρώην πρωθυπουργός βρεθεί μπροστά στο σενάριο ακόμα και μη εισόδου του κόμματος στην επόμενη Βουλή. Σε μια τέτοια περίπτωση είναι πολύ πιθανό να γίνει πιο ενεργητικός, όμως οι περισσότεροι θεωρούν ότι ο πρώην πρωθυπουργός πρώτα θα μηδενίσει το κοντέρ, αφήνοντας τις εκλογές να δείξουν τα νούμερα και τις διαθέσεις του κόσμου και μετά θα κάνει τις κινήσεις που θα αφορούν τη δική του comeback.

Σε όλα αυτά υπάρχει για τον Αλέξη Τσίπρα και ο παράγοντας Ζωή Κωνσταντοπούλου και το ερώτημα ποια θα είναι η αντίδρασή του αν η πρώην συνεργάτης του συνεχίσει να κερδίζει ψηφοφόρους που παλιότερα στήριξαν τον ΣΥΡΙΖΑ. Θα μείνει αδρανής;

*Ένας Αθηναίος που ζει στη Θεσσαλονίκη

Φαιδρά Πορτοκαλέα#160: Ο Άη Βασίλης του καλοκαιριού, τα βοσκοτόπια φάντασμα, 160 και… τέλος...

Φαιδρά Πορτοκαλέα#160: Ο Άη Βασίλης του καλοκαιριού, τα βοσκοτόπια φάντασμα, 160 και… τέλος...

Σαν άλλος Άη Βασίλης του καλοκαιριού, ο υπουργός Πιερρακάκης έβγαλε από την καμινάδα του υπουργείου μία τροπολογία-δώρο: τα funds θα μπορούν πια να μεταβιβάζουν ακίνητα χωρίς... νόμιμη ταυτότητα! Εκεί που οι ιδιώτες πασχίζουν με μηχανικούς, τοπογραφικά και εκθέσεις ενεργειακής κατάθλιψης, τα επενδυτικά σχήματα θα κάνουν μεταβιβάσεις fast track, με συνοδευτικά μόνο... καλοσύνης.

Πώς; Απαγορεύεται μεταξύ ιδιωτών; Ναι, αλλά τα funds δεν είναι άνθρωποι, είναι θεσμοί, είναι «ιεροί» και όπως όλοι οι ιεροί θεσμοί, πρέπει να διευκολύνονται να πλουτίζουν, χωρίς περιττές λεπτομέρειες, όπως η νομιμότητα. Άλλωστε, ποιος δεν θα ήθελε να αγοράσει ένα πλειστηριασμένο ακίνητο σε τιμή ευκαιρίας;

Ο Πιερρακάκης δείχνει ξεκάθαρα πού πάμε: εσύ για να μεταβιβάσεις ένα κοτέτσι πρέπει να ’χεις τοπογραφικό, ενεργειακό και εξομολόγηση, ενώ το fund μεταβιβάζει ουρανοξύστη με ένα «τακ» στο laptop και ένα νεύμα στον συμβολαιογράφο...

Εμπρός καλές μου καρακάξες τραγουδήστε... για τελευταία φορά… «κρααα, κρααα, κρααα...».

Νόμοι για τους πολλούς, παραθυράκια για τους λίγους

Σόλων

Ο ΟΠΕΚΕΠΕ, αρμόδιος για τις αγροτικές επιδοτήσεις, μετατράπηκε σε φαντασιακό εργαλείο χαρτογράφησης... ανύπαρκτων βοσκοτόπων. Λιβάδια δήλωσαν δάση, πάρκα, ακόμα και ταράτσες, ενώ οι επιδοτήσεις έρεαν άφθονες κυρίως προς όσους είχαν την έμπνευση να καλλιεργούν... PowerPoint. Η Ευρωπαϊκή Ένωση, αρχικά σαστισμένη, μας «τράβηξε το αυτί» με πρόστιμο 283 εκατομμυρίων ευρώ για επιδοτήσεις σε γεωργικά Pokemon. Η κυβέρνηση διέλυσε τον οργανισμό και ανέθεσε τις αρμοδιότητές του στην ΑΑΔΕ, γιατί, αν είναι να πληρώνουμε αόρατους αγρότες, ας πληρώνουμε και με ειδοποίηση στο TAXIS. Οι κανονικοί αγρότες τρίβουν τα μάτια τους και αναρωτιούνται αν έπρεπε αντί για τρακτέρ να επενδύσουν σε φανταστικά στρέμματα στη Μύκονο. Όσο για το μέλλον, ακούγεται ήδη πρόταση να ενταχθούν στον χάρτη επιδότησης και οι πίστες του Mario Kart, τουλάχιστον εκεί φυτρώνει μανιτάρι.

Τίποτα δεν μένει κρυφό κάτω από τον ήλιο

Ηράκλειτος

Η αυλαία πέφτει με φώτα νέον και τσιμπήματα στην καρδιά.

Δεν είναι εύκολο να τελειώνεις κάτι που ποτέ δεν ήταν απλώς μία στήλη. Η «Φαιδρά Πορτοκαλέα» ήταν σχέση, σχέση τοξική για την υποκρισία, ερωτική με την αλήθεια, εμμονική με την πόλη και ενίοτε ασεβής προς την καρέκλα, όποιας εξουσίας και αν ήταν.

Και τώρα, όπως όλες οι μεγάλες ερωτικές ιστορίες, έτσι και αυτή τελειώνει μ’... ένα φαρμακερό φιλί, ένα χαμόγελο που λέει «αντέξαμε» και μία τελευταία τσιρίδα καρακάξας που ακούγεται μέχρι την Περιφέρεια.

Τι ήταν η «Φαιδρά»; Ήταν αυτό που εσύ φοβόσουν να πεις, και εμείς το γράφαμε. Ήταν ο υπαινιγμός που δεν περνούσε απ’ το γραφείο Τύπου, αλλά περνούσε απευθείας στην ψυχή σου, ήταν η απάντηση του χιούμορ στην παράνοια της επικαιρότητας , ήταν η τσίχλα που κολλούσε στο παπούτσι του τοπικού βαρόνου. Ήταν μία κραυγή μεταμφιεσμένη σε ανέκδοτο. Και τώρα, αφού ξεστομίσαμε 160 φορές «ό,τι δεν μπορούσε να πει ο κόσμος φωναχτά», σιωπούμε ή σχεδόν σιωπούμε. Διότι πίσω από την απόσυρση αυτής της στήλης, υπάρχει ένα μεγάλο «ευχαριστώ», ένα μεγάλο, θερμό, ανθρώπινο ευχαριστώ στην εφημερίδα «Μακεδονία», όχι απλώς γιατί μας φιλοξένησε, αλλά γιατί μας πίστεψε όταν η σάτιρα θεωρούνταν πολυτέλεια, μας έδωσε φωνή όταν άλλοι έκλειναν μικρόφωνα. Μας στήριξε ακόμα και όταν κάποιοι ταράζονταν, δυσανασχετούσαν ή έπαιρναν τηλέφωνο με το «γιατί το γράψατε αυτό». Μας έδωσε χώρο όχι μόνο στο χαρτί, αλλά και στην ελευθερία μας και αυτό δεν είναι φιλοξενία, είναι γενναιοδωρία. Σε μία εποχή που τα μέσα ενημέρωσης βάλλονται, φιμώνονται ή ξεπουλιούνται, η «Μακεδονία» κράτησε ανοιχτή την πόρτα μας και την ψυχή της.

Και δεν θα ήμασταν τίποτα χωρίς εσάς, τους αναγνώστες, εσάς που δεν μας διαβάζατε απλώς, μας παρακολουθούσατε, μας διαβάζατε πίσω από τις λέξεις, γελούσατε πικρά, αγανακτούσατε, μάς εμπιστευόσασταν σαν να ήμασταν παρέα στον ίδιο καναπέ. Που σκεφτόσασταν «Τι τους είπες πάλι!» ή ακόμα και «Επιτέλους κάποιος το έγραψε!». Χάρη σε εσάς υπήρχε λόγος να ξεκινήσει η καρδερίνα το τραγούδι, για εσάς έπαιζε η καρακάξα τον ρόλο της μοντέρνας Λαίδης Μακμπέθ χωρίς εσάς, δεν θα είχε καμία αξία το «σαρκάζω» γιατί δεν θα υπήρχε το «συμμετέχω».

Και μη νομίζετε ότι γράφαμε άφοβα. Πόσες φορές δεν παρακαλέσαμε την Πυθία να μαντέψει αν ο τάδε θα μάς κάνει μήνυση. Πόσες φορές δεν μπλέξαμε με τη συνείδησή μας γιατί η σάτιρα μάς οδηγούσε να πούμε την αλήθεια με τον τρόπο που πονάει πιο πολύ, με χαμόγελο.

Οι καρδερίνες τώρα κουρνιάζουν, οι κουκουβάγιες κατεβάζουν την κάμερα, οι καρακάξες σιγούν. Οι Δρυίδες επιστρέφουν στα δάση τους, οι πυθίες γυρνούν στα μαντεία, οι ρεπόρτερ της αυλής γίνονται πάλι κομπάρσοι στο τοπικό δελτίο. Αλλά όλοι τους, όλοι εμείς αφήνουμε πίσω κάτι παραπάνω από 160 εβδομαδιαίες στήλες, αφήνουμε ντοκουμέντα ψυχής, γραμμένα με σαρκασμό, αλλά εμποτισμένα με αγωνία για το τι γίνεται σε αυτή την πόλη, σε αυτή την πολιτεία, σε αυτή την πατρίδα. Δεν μας ένοιαζε ποτέ να γίνουμε αρεστοί, μας ένοιαζε να είμαστε αληθινοί και το πληρώσαμε, ναι, με μούτρα, με τηλέφωνα «άντε λίγο πιο χαλαρά, παιδιά», αλλά το χαλαρά ποτέ δεν πήγαινε στη «Φαιδρά», όπως το «ήσυχα» δεν πάει στην παρδαλή αγριόγατα.

Και αν αύριο σας ρωτήσει κάποιος «τι ήταν τελικά αυτή η στήλη;», η απάντηση είναι απλή: «Ήταν το φρύδι που σηκωνόταν όταν όλοι γύρω έσκυβαν. Ήταν το χιούμορ που έλεγε όσα δεν μπορούσε η σοβαρότητα να αντέξει. Ήταν η φωνή μέσα στην αγορά που φώναζε: ‘Ο βασιλιάς είναι γυμνός και φοράει και ζαρτιέρες!’».

Φεύγουμε, αλλά δεν εξαφανιζόμαστε, μπορεί να μάς πετύχετε αλλού, να μάς δείτε σε άλλη μορφή, σε άλλο μέσο. Αλλά η φωνή θα έχει πάντα εκείνη τη χροιά της καρακάξας και το βλέμμα μας, τη σοφία της κουκουβάγιας.

Φεύγουμε όπως ήρθαμε με ειρωνεία και τσαχπινιά, όχι με δράματα. Η στήλη δεν πεθαίνει, απλώς πάει για αναγέννηση. Σαν το ελληνικό δημόσιο καταργείται, επανιδρύεται, ξαναβαφτίζεται και επιστρέφει πιο γραφικό από ποτέ.

Αν μας ξαναδείτε, γελάστε μαζί μας, αν δε μας ξαναδείτε, να ξέρετε πως στο βάθος κάποια καρδερίνα, κάπου κελαηδάει, σατιρικά και σας ευχαριστεί.

Σας αγαπήσαμε και σας πειράξαμε γι’ αυτό.

Σας ξεγυμνώσαμε, για να σας υπερασπιστούμε.

Σας αποχαιρετούμε, για να ξαναβρεθούμε.

Με δάκρυ και με γέλιο, με φρύδι σηκωμένο και γλώσσα κοφτερή,

με αγάπη που μόνο η σάτιρα ξέρει να κρύβει καλά

Η ομάδα της Φαιδράς Πορτοκαλέας

Όταν ο κόσμος σιωπά, η σάτιρα μιλάει. Κι όταν πάψει η σάτιρα, να φοβάσαι, κάτι πήγε πολύ στραβά

ΦΑΙΔΡΑ ΠΟΡΤΟΚΑΛΕΑ

Τὸ γελοῖον ἐκ τῆς ἀληθείας φύεται

Αριστοτέλης

*Δημοσιεύθηκε στη «ΜτΚ» στις 01.06.2025

Θα γίνουμε ποτέ Σουηδία; Γράφει ο Μποξέρ*

Θα γίνουμε ποτέ Σουηδία; Γράφει ο Μποξέρ*
klei-1.jpg?v=0

Τι λέτε; Θα γίνουμε ποτέ Σουηδία; Αν πιστέψουμε τον πρωθυπουργό και τον υπουργό Ανάπτυξης πιθανότατα ναι. Και εννοούμε τη λειτουργία της νέας εθνικής αρχής στη μάχη κατά της ακριβείας που θα στηθεί στα πρότυπα της Σουηδίας, όπως διατυπώθηκε χθες ως πρόθεση της κυβέρνησης και του Κυριάκου Μητσοτάκη στο υπουργικό συμβούλιο.

Τολμηρό το εγχείρημα και μάς έφερε στη μνήμη μια παλιά επίσκεψη πριν από καμιά δεκαπενταριά χρόνια στην Στοκχόλμη, όταν ακόμη στην Ελλάδα στήνονταν μπλόκα για τα διόδια της εθνικής οδού. Εκεί για να μπει κανείς με το ΙΧ στη σουηδική πρωτεύουσα πλήρωνε ακριβά διόδια, τα οποία βέβαια δε θύμιζαν σε τίποτα τα παραδοσιακά ελληνικά διόδια, με ελέγχους, υπαλλήλους να πίνουν φραπέ και να δίνουν ρέστα και όλα αυτά τα ωραία ελληνικά γραφειοκρατικά, αλλά στηρίζονταν σε ένα ηλεκτρονικό εισιτήριο που ο καθένας Σουηδός πολίτης αγόραζε και το οποίο κρεμούσε στο παρμπρίζ του αυτοκινήτου. Έτσι όταν περνούσε από συγκεκριμένα σημεία της πόλης το ΙΧ του καταγράφονταν και πληρωνόταν αυτόματα μέσω τις τράπεζες του κάθε οδηγού το σχετικό αντίτιμο. Τέτοια πράγματα αποτελούν ακόμα σκηνές από το μακρινό παρελθόν για την Ελλάδα, αλλά παρ’ όλα αυτά στη μάχη για την ακρίβεια θέλουμε να μοιάσουμε με τη Σουηδία.

Φυσικά στη Σουηδία ισχύει και η μεγάλη φορολογία. Άλλη μια τέτοια ωραία ιστορία είχαμε ακούσει πάλι πριν από αρκετά χρόνια και πριν στην Ελλάδα ψηφιοποιηθούν οι φορολογικές υπηρεσίες. Διαδραματίζονταν την ημέρα που στη χώρα έληγαν οι φορολογικές δηλώσεις και αφορούσε στους μισθωτούς δημόσιους υπάλληλους. Η οριστικοποίηση λοιπόν της φορολογικής δήλωσης γινόταν μέσω κινητού, καθώς όλα ήταν αυτοματοποιημένα. Έπαιρνε λοιπόν εκείνη την ημέρα ο Σουηδός δημόσιος υπάλληλος ένα sms στο κινητό του από τη σουηδική ΑΑΔΕ για το αν συμφωνεί με το ποσό φόρου που του είχε υπολογιστεί αυτόματα. Αρκούσε δε ένα ΝΑΙ για να τελειώσει η όλη διαδικασία. Το ωραίο βέβαια ήταν ότι μια τέτοια… αποφράδα μέρα για τους Σουηδούς με την τεράστια φορολογία η κατανάλωση αλκοόλ στα μπαρ ήταν αυξημένη κατακόρυφα. Γιατί ως γνωστόν η σουηδική φορολογία δεν αστειεύεται.

Φυσικά στη Σουηδία -και κλείνουμε με αυτό- υπάρχει και το σουηδικό μοντέλο. Δηλαδή πολιτισμένα διαζύγια, όπου μετά το χωρισμό το ζευγάρι σχεδόν συζεί, έτσι ώστε να μην δυσκολευτούν τα παιδιά στη διαπαιδαγώγησή τους στο ίδιο σπίτι και για πολλά χρόνια. Τι από όλα αυτά θα περάσει στην Ελλάδα; Θα το δούμε…

Αν πάντως ισχύουν αυτά από είπε χθες ο πρωθυπουργός στο υπουργικό συμβούλιο η μάχη για την ακρίβεια θα είναι made in Sweden. Όπως ανέφερε η κυβέρνηση προσθέτει «άλλο ένα όπλο στη φαρέτρα της, που είναι η εθνική αρχή η οποία θα αναλάβει την εποπτεία της αγοράς στα πρότυπα της Σουηδίας». Είναι μια αρχή που θα λειτουργεί παράλληλα με την Αρχή Ανταγωνισμού, θα στελεχώνεται από στελέχη του συνηγόρου του καταναλωτή και θα έχει την ευθύνη των ελέγχων, των καταγγελιών και των εξωδικαστικών συμβιβασμών. Παράλληλα σύντομα θα υπάρχει ειδική εφαρμογή στα κινητά για να ενημερώνουν οι πολίτες αμέσως από τους ελεγκτές.
Σουηδία θα γίνουμε, σας λέω.

Παράλληλα ο Κυριάκος Μητσοτάκης προανήγγειλε και «πρόσθετες ρυθμίσεις για τα σούπερ μάρκετ που θα πρέπει να θεσπίσουν ειδική σήμανση για προϊόντα σε μικρότερο μέγεθος χωρίς όμως να υπάρχει αντίστοιχη μείωση τιμής.

Ο πρωθυπουργός αναφέρθηκε επίσης στην πρωτοβουλία για τις λαϊκές αγορές που θα είναι αποκλειστικά για παραγωγούς, έναν χώρο που δεν θα ανταγωνίζονται κατ’ ανάγκην τους εμπόρους.

Στο θέμα του μεταναστευτικού σημείωσε ότι «χρειαζόμαστε και τη βοήθεια της τοπικής αυτοδιοίκησης σε αυτό», καθώς ανακοίνωσε την αυστηροποίηση των κανόνων που διέπουν το μεταναστευτικό για όσους μπαίνουν παράνομα ή διαμένουν στη χώρα, αν έχει απορριφθεί η αίτηση χορήγησης ασύλου. Όσον αφορά στην αντιμετώπιση της παράνομης μετανάστευσης, ο πρωθυπουργός είπε ότι «αν έβαζα έναν τίτλο θα έλεγα βαρύτερες οι ποινές για όσους μπαίνουν παράνομα ή διαμένουν στη χώρα αν στο μεταξύ έχει απορριφθεί η αίτηση ασύλου. Καθαρές εξηγήσεις, θέλουμε να κάνουμε πιο αποτελεσματικό τον μηχανισμό επιστροφών. Η Ελλάδα έχει πρωταγωνιστήσει στην αλλαγή της ευρωπαϊκής πολιτικής. Έχουμε περάσει σε μια αντίληψη της Ευρώπης ότι το ζήτημα είναι η εξωτερική διάσταση της μετανάστευσης, η αποτελεσματική φύλαξη των εξωτερικών συνόρων που πρέπει να συνοδεύεται από μια ουσιαστική πολιτική επιστροφών. Στην Ευρώπη επιστρέφουν στις χώρες προέλευσης λιγότερους από τους 2 από τους 10 παράνομους διαμένοντες στην Γηραία Ήπειρο. Η εντολή που έχουμε δώσει είναι η επιτάχυνση των επιστροφών και νομίζω ότι το πλαίσιο θα κινηθεί σε αυτή την κατεύθυνση», πρόσθεσε ο Κυριάκος Μητσοτάκης.

Όπως είπε «οι συνολικές ροές είναι μειωμένες, κυρίως στα ανατολικά σύνορα, καθώς έχουμε μια καλή συνεργασία με τις τουρκικές αρχές, ο φράχτης έχει αποδειχθεί εξαιρετικά αποτελεσματικός και γι' αυτό επεκτείνεται. Δε θα κουραστώ να λέω ότι η Ευρώπη πρέπει να αναλάβει μεγαλύτερο βάρος χρηματοδότησης τέτοιων έργων γιατί δε θα πρέπει να βαρύνονται αποκλειστικά τα κράτη στα σύνορα της Ευρώπης για να κάνουν μια δουλειά που αφορά όλη την Ευρώπη».

Τώρα αν μας ρωτάτε εμάς προφανώς και η ακρίβεια θα είναι αυτό που θα επηρεάσει την εκλογική συμπεριφορά των πολιτών. Γι’ αυτό και εκεί η κυβέρνηση θα ρίξει μεγάλο βάρος. Με αρκετό σουηδικό χρώμα, αλλά σίγουρα και με αρκετούς ελέγχους στην αγορά που θα έχουν γαλανόλευκο χρώμα.

*Ένας Αθηναίος που ζει στη Θεσσαλονίκη

Τρεις προχωρημένες προτάσεις για το νέο Σύνταγμα που συζητιούνται στο Μέγαρο Μαξίμου. Γράφει ο Μποξέρ*

Τρεις προχωρημένες προτάσεις για το νέο Σύνταγμα που συζητιούνται στο Μέγαρο Μαξίμου. Γράφει ο Μποξέρ*
klei-1.jpg?v=0

Το ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης δε λέει πράγματα στο κουτουρού είναι γνωστό τοις πάσι. Το επιβεβαιώνει και σήμερα με το πρόγραμμά του, το οποίο περιλαμβάνει μια σύσκεψη στο Μέγαρο Μαξίμου με τους υπουργούς Ψηφιακής Διακυβέρνησης Δημήτρη Παπαστεργίου και Προστασίας του Πολίτη Μιχάλη Χρυσοχοΐδη.

Ποιο είναι το θέμα της; Αυτό που ανακοίνωσε πριν από λίγες ημέρες για τον προσωπικό αριθμό κάθε πολίτη, όπου θα χωρούν όλα τα σημαντικά προσωπικά στοιχεία του καθένα. Το νέο στοίχημα είναι το πώς αυτός αριθμός θα ενσωματωθεί στη νέα αστυνομική ταυτότητα και αυτό θα συζητηθεί σήμερα.

Αυτά για τα άμεσα και τα πιο μεσοπρόθεσμα. Για τα πιο μακροπρόθεσμα -και εννοούμε τη συνταγματική αναθεώρηση- υπάρχουν διάφορες ενδιαφέρουσες συζητήσεις. Όχι προφανώς αυτή που αφορά στην άρση της μονιμότητας στους δημοσίους υπαλλήλους, ένα θέμα για το οποίο ο πρωθυπουργός έχει πάρει τις σχετικές αποφάσεις και θα είναι μία από τις προτάσεις που θα καταθέσει η ΝΔ στη συζήτηση για την αναθεώρηση του Συντάγματος που θα ξεκινήσει στις αρχές του 2026. Η δεύτερη πρόταση θα είναι η δυνατότητα για τη δημιουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων.

Και τα δύο αυτά ζητήματα αποτελούν σταθερές θέσεις του πρωθυπουργού και δε θα τεθούν ως προτάσεις μόνο και μόνο για να πιεστεί το ΠΑΣΟΚ, που -όπως φαίνεται- στο θέμα της άρσης της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων θα έχει κάποια διλήμματα να επιλύσει μέχρι να πάρει τελική θέση.

Για τη ΝΔ τέτοιες προτάσεις λύνουν και το γόρδιο δεσμό που πολλές δημοσκοπήσεις έδειχναν να υπάρχει ως πρόβλημα μετά τις εκλογές του 2023. Ότι δηλαδή οι «ψαγμένοι» ψηφοφόροι του Κέντρου, που το 2019 και το 2023 επέλεξαν τη ΝΔ και τον Κυριάκο Μητσοτάκη στις κάλπες, ήταν ελαφρώς απογοητευμένοι από την όχι και τόσο δυναμική μεταρρυθμιστική τακτική που ακολουθούσε η κυβέρνηση μετά την δεύτερη εκλογική της επιτυχία. Σε αυτή την κατεύθυνση λοιπόν εντάσσεται και η πρόταση για την άρση της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων, αλλά και για την κατάργησή του προνομίου του κράτους να ελέγχει τη δημόσια ανώτατη εκπαίδευση

Από κει και πέρα -όπως φάνηκε και σε ρεπορτάζ κυριακάτικων εφημερίδων- υπάρχουν και άλλες ιδέες που προς το παρόν βρίσκονται στο συρτάρι του πρωθυπουργικού γραφείου. Η πιο ίσως ενδιαφέρουσα, καθώς αφορά στα οικονομικά, είναι ο περιβόητος δημοσιονομικός κόφτης. Όπως θα θυμάστε ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει πει πολλές φορές ότι η Ελλάδα δε θα επιστρέψει στο 2015, εννοώντας ότι δεν θα επιστρέψει στην επιτήρηση. Μια πρόταση με προβληματισμό, που αναπτύσσεται πολύ ζωηρά στο περιβάλλον του, είναι να εισαχθεί στο Σύνταγμα η διάταξη που θα απαγορεύει έλλειμμα πάνω από το 3%.

Η ρύθμιση αυτή θα μπορεί να προβλέπει πως εφόσον μια κυβέρνηση ξεπεράσει το όριο και έτσι βάλει σε κίνδυνο τη δημοσιονομική σταθερότητα, τότε το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους δε θα εκταμιεύσει χρήματα. Η πρόταση μπλοκάρει διάφορα λαϊκιστικά αιτήματα κομμάτων που με μεγάλη ευκολία προχωρούν σε ακοστολόγητες προτάσεις, όμως έχει το πρόβλημα ότι δύσκολα αντιμετωπίζει έκτακτες καταστάσεις, όπως είναι οι φυσικές καταστροφές. Συζητιέται πάντως.

Επίσης συζητιέται και η λεγόμενη κλειδωμένη τετραετία. Μια θέση που υποστηρίζει ο πρωθυπουργός και είναι υπέρμαχός της. Δηλαδή, να υπάρχουν σταθεροί εκλογικοί κύκλοι. Αυτό σημαίνει συνταγματική καθιέρωση της τετραετίας, ώστε η εκάστοτε πλειοψηφία να μην μπαίνει στον πειρασμό του εκλογικού αιφνιδιασμού και η δημόσια ζωή να μην αναλώνεται στη σεναριολογία για το πότε θα γίνουν οι εκλογές. Αυτό το εφάρμοσε ο Κυριάκος Μητσοτάκης το 2019 και από ότι φαίνεται θα το εφαρμόσει και το 2023. Και εδώ υπάρχουν προβλήματα. Από τη μία οι έκτακτες καταστάσεις είτε αυτό μπορεί να αφορά ένα εθνικό ζήτημα ή μια εθνική κρίση, αλλά και από την άλλη η απώλεια της δεδηλωμένης για την κυβέρνηση.

Η τρίτη ενδιαφέρουσα πρόταση για τη συνταγματική αναθεώρηση είναι η θεσμοθέτηση συνταγματικού δικαστηρίου, κάτι που ισχύει στη Γερμανία. Ένα τέτοιο δικαστήριο θα είχε την ευθύνη να αντιμετωπίσει είτε τους νόμους που δεν εφαρμόζονται στην πράξη είτε τους νόμους οι οποίοι καταπέφτουν ως αντισυνταγματικοί στο ΣτΕ και αποτελούν συχνά μια πληγή για τη χώρα, καθώς γεννούν γραφειοκρατία και γενική ταλαιπωρία. Ένα συνταγματικό δικαστήριο θα μπορούσε να αποφασίσει για τη συνταγματικότητα όλων των νόμων και να βγάζει μια τελική απόφαση που δεν θα σηκώνει ούτε πρόσφυγες ούτε αντιρρήσεις.

Από κει και πέρα υπάρχει και το άρθρο 86 περί ευθύνης υπουργών, το οποίο ο πρωθυπουργός έθεσε στη δημόσια κουβέντα ενόψει της συνταγματικής αναθεώρησης.

Με αυτά και με αυτά η κυβέρνηση έχει περάσει σε μια καλύτερη εποχή από αυτήν στην οποία βρισκόταν τον περασμένο Φεβρουάριο, όταν είχε επέλθει ο απόλυτος αιφνιδιασμός με την υπόθεση των Τεμπών. Όχι ότι η υπόθεση θα μείνει εκτός δημοσιότητας, καθώς τις επόμενες εβδομάδες θα υπάρξει συζήτηση για την παραπομπή του Κώστα Καραμανλή, όπου η κυβέρνηση θα προτείνει την παραπομπή στο δικαστικό συμβούλιο για πλημμέλημα, όπως και με τον Τριαντόπουλο.

Όμως όλα δείχνουν ότι η κυβέρνηση έχει βρει τον τρόπο να απομακρύνει τη μονοθεματική ατζέντα που κυριαρχούσε στις αρχές του χρόνου στην πολιτική επικαιρότητα και είχε στο επίκεντρό της την τραγωδία των Τεμπών, αναλαμβάνοντας αλλεπάλληλες πρωτοβουλίες με πιο τελευταία αυτή για τη συνταγματική αναθεώρηση. Ταυτόχρονα στην κυβέρνηση έχουν οριστικοποιήσει τη στρατηγική που θα ακολουθηθεί από εδώ και πέρα σε ότι αφορά στα Τέμπη και η οποία εμπεριέχεται σε δύο φράσεις: έγιναν λάθη και παραλείψεις, αλλά δεν υπήρξε ουδεμία προσπάθεια συγκάλυψης. Παράλληλα η αποδοχή των θεωριών περί ξυλολίου και μπαζώματος έχει υποχωρήσει αισθητά, όπως προκύπτει και από όλες τις πρόσφατες δημοσκοπήσεις. Σε όλα αυτά θετικά για την κυβέρνηση δρα και το γεγονός ότι ενώ το Φεβρουάριο και τον Μάρτιο ήταν αρκετά απομονωμένη με τα κόμματα της κεντρο-αριστερής αντιπολίτευσης να συντονίζονται για την κατάθεση της πρότασης μομφής, πλέον αυτό δεν ισχύει σήμερα.

Φυσικά όταν κυβερνάς υπάρχουν και τα αυτογκόλ και τα απρόοπτα. Αυτά πρέπει να προσέξει η κυβέρνηση…

*Ένας Αθηναίος που ζει στη Θεσσαλονίκη