Μονόλογοι

Μετά την Αθήνα και την Πάτρα, επόμενος σταθμός της “Ιθάκης” θα είναι η Θεσσαλονίκη. Ο Αλέξης Τσίπρας θα βρίσκεται στην πόλη στις 17 Ιανουαρίου προκειμένου να παρουσιάσει το βιβλίο του και να απευθύνει ομιλία προς τους φίλους και οπαδούς του. Σύμφωνα με πληροφορίες και αυτή η εκδήλωση, η τρίτη στη σειρά, θα έχει το ίδιο μοτίβο με τις δύο προηγούμενες. Δηλαδή τρεις, τέσσερις τους οποίους θα επιλέξει ο ίδιος θα μιλήσουν για το βιβλίο και εν συνεχεία ο πρώην πρωθυπουργός θα προχωρήσει στην ομιλία του η οποία, λογικά, θα είναι και η πρώτη της νέας χρονιάς.

Το πάνελ της εκδήλωσης, όπως και ο χώρος δεν έχουν κλειδώσει ακόμη. Πάντως, το πιθανότερο είναι η παρουσίαση να γίνει στο “Ολύμπιον”, όπου υπάρχει και εξώστης, καλού κακού. Το λέω αυτό γιατί θα έχει ενδιαφέρον να δούμε πόσοι από τους νυν βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ θα προσέλθουν στην εκδήλωση και κυρίως, εάν θα δώσει το “παρών” και ο πρόεδρος του κόμματος, Σωκράτης Φάμελλος ο οποίος είναι και βουλευτής Θεσσαλονίκης. Πάντως, εάν μου ζητούσατε να κάνω εκτίμηση θα σας έλεγα ότι, μετά το κάζο στο Παλλάς, δύσκολα θα έβλεπα τον Σωκράτη να παρίσταται.

Πανελίστας

Από την άλλη, δεν θα μου έκανε καθόλου εντύπωση εάν έβλεπα κάποια στιγμή δίπλα στον Αλέξη τον Προκόπη Παυλόπουλο. Με τη φόρα που έχει πάρει ο πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας μην σας φανεί καθόλου παράξενο αν τον δείτε, ακόμη και υποψήφιο με το κόμμα του Τσίπρα, που λέει ο λόγος. Διότι ο Προκόπης, Πάκης για τους φίλους του, δεν είναι ένας συνηθισμένος “πρώην”. Αυτό το κοστούμι φαίνεται ότι μάλλον τον στενεύει. Παρότι έχει καβατζάρει τα 75, δεν αντέχει την πολιτική αποστρατεία. Αν και νομίζω, ότι τη φλόγα που καίει μέσα του δεν την υποδαυλίζει κανενός είδους νοσταλγία για την ενεργό πολιτική.

Εκείνο που πρωτίστως τον παρακινεί είναι να εκδικηθεί, με κάθε τρόπο τον Κυριάκο Μητσοτάκη ο οποίος τον έκανε έξωση από το προεδρικό μέγαρο, ενώ ήταν και ο μόνος βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας που αρνήθηκε να του δώσει θετική ψήφο όταν εξελέγη ΠτΔ το 2015.

Εξ ου και η πλήρης ευθυγράμμισή του με τους άλλους δύο “πρώην”, τον Κώστα Καραμανλή και τον Αντώνη Σαμαρά, στην παρέα των οποίων εντάχθηκε εσχάτως (συγκυριακά ή όχι, θα φανεί) και ο Ευάγγελος Βενιζέλος. Όλα αυτά καλά, αλλά με τη χθεσινή του εμφάνιση, εν είδει σχολιαστή-πανελίστα, στον τηλεοπτικό σταθμό ΟΡΕΝ ο Παυλόπουλος υπερέβη νομίζω τα εσκαμμένα.

Διότι, μπορεί ο ίδιος να μην έχει πρόβλημα να γίνει από δήμαρχος κλητήρας, όμως οι διατελέσαντες Πρόεδροι Δημοκρατίας οφείλουν να διαφυλάσσουν το (όποιο) κύρος τους και μετά το πέρας της θητείας τους.

Με φόρα

Ξεκίνησε με φόρα τη θητεία του στο αξίωμα του προέδρου της ΔΕΘ Α.Ε. ο Χρήστος Τσεντεμεΐδης ο οποίος ανέλαβε καθήκοντα μόλις την περασμένη Παρασκευή. Παρότι βρισκόμαστε ουσιαστικά σε εορταστική περίοδο ο νέος πρόεδρος εμφανίζει ιδιαίτερη κινητικότητα, κάνοντας διαδοχικές συναντήσεις με τους θεσμικούς παράγοντες της πόλης. Την αρχή έκανε προχθές με τον υφυπουργό Εσωτερικών (αρμόδιο για Μακεδονία Θράκη), Κώστα Γκιουλέκα, που είναι και ο εκπρόσωπος της κυβέρνησης στη Θεσσαλονίκη. Άλλωστε, θυμίζω, ότι παλαιότερα το ΥΜΑΘ είχε συναρμοδιότητα στο θέμα της ΔΕΘ, μαζί με το υπουργείο Οικονομικών.

Χθες ο Τσεντεμεΐδης συναντήθηκε διαδοχικά με τον πρόεδρο του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου, Γιάννη Μασούτη και με τον δήμαρχο Θεσσαλονίκης, Στέλιο Αγγελούδη ο οποίος συμμετέχει και στο 9μελες διοικητικό συμβούλιο του εκθεσιακού φορέα. Θα ακολουθήσουν, φαντάζομαι, συναντήσεις με την περιφερειάρχη Αθηνά Αηδονά, επίσης μέλος του δ.σ. καθώς και με τους εκπροσώπους του Συνδέσμου Βιομηχανιών Ελλάδας, του Συνδέσμου Εξαγωγέων Βόρειας Ελλάδας και ενδεχομένως και των υπολοίπων Επιμελητηρίων (Επαγγελματικό και Βιοτεχνικό).

Διπλός στόχος

Η κινητικότητα του νέου προέδρου της ΔΕΘ Α.Ε. έχει διπλό στόχο. Κατά πρώτον να αποκτήσει μια σφαιρικότερη γνώση για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται σήμερα η Θεσσαλονίκη, να γνωριστεί με τους εκπροσώπους της, με όσους εν πάση περιπτώσει δεν γνωρίζεται ήδη, μιας και όπως ειπώθηκε, με τον Γιάννη Μασούτη έχουν γνωριμία τριάντα χρόνων.

Μέσα από αυτές τις επαφές θα διαμορφώσει και μια εικόνα σχετικά με το πως βλέπουν οι θεσμικοί εκπρόσωποι της Θεσσαλονίκης το φλέγον θέμα της ανάπλασης της ΔΕΘ που είναι από τα πρώτα, αν όχι το πρώτο με το οποίο θα καταπιαστεί. Παράλληλα, μέσα από αυτές τις συναντήσεις τού δίνεται η ευκαιρία να γίνει ευρύτερα γνωστός και στην πόλη στην οποία δεν είχε μεγάλη δημόσια παρουσία έως τώρα.

Το νέο ξεκινά

Μου άρεσε από παλιά να παρατηρώ τις ευχετήριες κάρτες και, τα τελευταία χρόνια και τα ευχετήρια SMS που στέλνουν κάθε χρόνο πριν από τις γιορτές των Χριστουγέννων οι πολιτικοί κάθε είδους· είτε πρόκειται για κυβερνητικά στελέχη είτε για βουλευτές είτε για δημάρχους, περιφερειάρχες κ.ο.κ.

Από τη χθεσινή σοδειά ξεχώρισα την κάρτα του αντιπεριφερειάρχη Θεσσαλονίκης, Κώστα Γιουτίκα. Όχι μόνο για την καλαισθησία της, ένα διακριτικό δεντράκι σε κατακόκκινο φόντο, αλλά και για το υπαινικτικό της μήνυμα: “Το νέο ξεκινά όταν τολμάς να το πιστέψεις”.

Ο Κώστας δεν έχει κρύψει το ενδιαφέρον του να διεκδικήσει το αξίωμα του περιφερειάρχη το 2028 και νομίζω ότι η ευχή του αποτελεί άλλη μια υπογράμμιση αυτού του στόχου του.

Υ.Γ. Με την ευκαιρία να σας ευχηθεί και η στήλη όμορφα, ξεχωριστά Χριστούγεννα και μια καλύτερη νέα χρονιά, περισσότερο συναρπαστική, με υγεία, αισιοδοξία και ειρήνη.

Στη δυτική όχθη βρίσκεται σήμερα ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, όπου θα έχει σειρά επαφών, το επίκεντρο των οποίων θα είναι το μεσανατολικό, αλλά και τα ενεργειακά. Το μεσημέρι θα μεταβεί στη Ραμάλα όπου θα συναντηθεί με τον πρόεδρο της Παλαιστινιακής Αρχής Μαχμούντ Αμπάς, ενώ στη συνέχεια θα ταξιδέψει μέχρι την Ιερουσαλήμ όπου θα συναντηθεί με τον πρωθυπουργό της χώρας Μπενιαμίν Νετανιάχου. Στη συνέχεια θα συμμετάσχει στην τριμερή Σύνοδο Κορυφής Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ, όπως στο τραπέζι θα τεθούν και τα ενεργειακά ζητήματα.

Και «αν η μισή του καρδιά» -που έλεγαν ο Γιάννης Ρίτσος και ο Ναζίμ Χικμέτ στο τραγούδι του Θάνου Μικρούτσικου- θα βρίσκεται στη δυτική όχθη, η άλλη μισή θα βρίσκεται στην Ελλάδα και τα αγροτικά μπλοκ που λίγες ώρες πριν από τα Χριστούγεννα δε φαίνονται να αποκλιμακώνονται. Στην κυβέρνηση αναζητείται μια διέξοδος που θα μπορέσει να αποκλιμακώσει τις κινητοποιήσεις, αν και τα πράγματα δεν είναι και τόσο απλά. Εδώ αξίζει να πούμε ότι η ΝΔ είχε καταφέρει και στις δύο εκλογές, τόσο του 2019 όσο και του 2023, να συγκεντρώσει υψηλά ποσοστά για τα δεδομένα της. Στον αγροτικό κόσμο τα ποσοστά της ΝΔ κυμαίνονταν περίπου στο πανελλαδικό μέσο όρο της, δηλαδή γύρω στο 40%. Το πρόβλημα ξεκίνησε μετά τις εθνικές εκλογές του 2023 και φαίνεται από το γεγονός ότι οι σημερινές αγροτικές κινητοποιήσεις είναι πολύ πιο μεγάλες και μαζικές απ’ ό,τι τα προηγούμενα χρόνια.

Το δομικό πρόβλημα βέβαια είναι η σχέση της ΝΔ με τα λαϊκά στρώματα, καθώς σε όλες τις μετρήσεις της κοινής γνώμης η ακρίβεια και ο πληθωρισμός καταγράφονται ως τα σημαντικότερα προβλήματα της χώρας σήμερα. Επίσης εξίσου σημαντικό είναι και το ότι σε όλες τις πρόσφατες δημοσκοπήσεις καταγράφεται μια μεγάλη κοινωνική στήριξη προς τα αιτήματα των αγροτών. Η ανατροπή λοιπόν των μπλόκων και κανονικοποίηση της δημόσιας ζωής της χώρας αποκτά σήμερα σχεδόν κομβικό χαρακτήρα για την κυβέρνηση, καθώς έχει να κάνει και με την ανάταξη του πολιτικού κλίματος που θα επιδιώξει για τη νέα χρονιά, έτσι ώστε η ΝΔ να μην καταστεί στις επόμενες εκλογές ένα κόμμα που πρωτίστως κερδίζει υψηλά ποσοστά στα αστικά κέντρα, στα μεσαία και στα ανώτερα εισοδήματα και έχει υποχωρήσει στα λαϊκά στρώματα. Αυτό το είχε πετύχει και το 2019 και το 2023, όταν είχε καταφέρει -ιδιαίτερα σε πολύ λαϊκές περιοχές της Αθήνας, του Πειραιά αλλά εν μέρει και στη Θεσσαλονίκη- να καταγράψει υψηλά ποσοστά στις λεγόμενες λαϊκές περιοχές.

Και για να κάνουμε και μια βαθύτερη ανάλυση ψάχνοντας το γιατί και το πώς οι έμπειροι περί της πολιτικής εκτιμούν ότι ο λόγος που το αγροτικό ζήτημα «ξέφυγε» έχει να κάνει με διάφορα προβλήματα, αλλά και εσφαλμένους χειρισμούς από τη μεριά της κυβέρνησης. Το πρώτο λάθος ήταν η λανθασμένη εκτίμηση -κυρίως στην πρώτη φάση των κινητοποιήσεων- όταν στο Μέγαρο Μαξίμου υποτίμησαν τις κινητοποιήσεις και όταν κυριαρχούσε μια υπέρμετρη αισιοδοξία ότι η καταβολή των επιδοτήσεων στους αγρότες θα ήταν αρκετή για να εκτονώσει τις αντιδράσεις τους. Παράλληλα η κυβέρνηση δε φρόντισε να ανταποκριθεί σε επιμέρους προβλήματα, όπως ήταν οι επιπτώσεις του Daniel στους παραγωγούς της Θεσσαλίας, αλλά και η ευλογιά των αιγοπροβάτων, με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν πολλές ομάδες που αντιδράσουν ακραία στους κυβερνητικούς χειρισμούς. Επίσης ο κομματικός μηχανισμός της ΝΔ αποδείχθηκε αρκετά ανεπαρκής στην κατεύθυνση του επηρεασμού των «γαλάζιων» αγροτοσυνδικαλιστών, ώστε να οικοδομηθούν δίαυλοι επικοινωνίας μεταξύ της κυβέρνησης και των μπλόκων. Είναι χαρακτηριστικό εδώ ότι και οι δύο προσκλήσεις του πρωθυπουργού για διάλογο με τους αγρότες στο Μέγαρο Μαξίμου απορρίφθηκαν με συνοπτικές διαδικασίες, κάτι που τα προηγούμενα χρόνια και σε αντίστοιχες κινητοποιήσεις δεν είχε συμβεί. Άρα και η αίσθηση ή η εκτίμηση που υπήρχε στη ΝΔ περί της ετοιμότητας των αγροτών να δεχτούν τον απευθείας διάλογο ήταν τελείως λανθασμένη.

Προσθέστε σε όλα αυτά και την υπόθεση του ΟΠΕΚΕΠΕ που επέτεινε το γενικό αρνητικό κλίμα. Πρώτον γιατί με τον ίδιο τρόπο καταβολής δηλώσεων είχαν απώλειες και πολλοί «κανονικοί» αγρότες και όχι μόνο οι «εικονικοί» αγρότες των κυκλωμάτων που εξαρθρώνονται από την ΕΛΑΣ. Και δεύτερον γιατί η εικόνα της εκτεταμένης διαφθοράς και απαξίωσης που εκπέμπονταν μέσω των απευθείας μεταδόσεων της διαδικασίας της Εξεταστικής Επιτροπής για τον ΟΠΕΚΕΠΕ, επέτεινε την αντίδραση και την κακή εικόνα για τους κυβερνητικούς χειρισμούς στην κοινή γνώμη της χώρας. Έτσι σήμερα φτάσαμε σε ένα σταυροδρόμι ή σε έναν γόρδιο δεσμό που δεν είναι εύκολο να λυθεί. Γιατί μπορεί η κυβέρνηση να επικοινωνεί τη θέση ότι 20 από τις 27 αιτήματα των αγροτών έχουν με τον έναν ή άλλο τρόπο λυθεί (κάτι που τόνισε και ο ίδιος ο πρωθυπουργός στη χτεσινή κυριακάτικη ανάρτησή του) και ότι αυτά που δεν έχουν επιλυθεί είτε εμπίπτουν σε κατηγορίες που δημιουργούν δημοσιονομικά ζητήματα είτε συγκρούονται με ευρωπαϊκές νόρμες, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι οι αγρότες θα αποχωρήσουν από τα μπλόκα. Μπορεί να φέρνει μερικούς επικοινωνιακούς πόντους στην κοινή γνώμη της χώρας, η οποία βλέπει ότι πολλά από τα αιτήματα των αγροτών έχουν ικανοποιηθεί, όμως δεν αλλάζει την απόφαση των αγροτών να διαμαρτύρονται στα μπλόκα. Με αυτήν την έννοια λοιπόν, μόνο μια ισχυρή σύγκρουση της υπόλοιπης κοινωνίας με τις αγροτικές κινητοποιήσεις εξαιτίας των οικονομικών και κοινωνικών προβλημάτων που δημιουργούνται από το μπλοκάρισμα της κυκλοφορίας στους δρόμους μπορεί αυτή τη στιγμή να βοηθήσει καθοριστικά την κυβέρνηση στην κόντρα της με τους αγρότες.

Και ενώ συμβαίνουν όλα αυτά έχει ενδιαφέρον και η απάντηση του Νίκου Αλιβιζάτου προς τον Ευάγγελο Βενιζέλο στα περί της μη διακυβερνησιμότητας της χώρας. Ο γνωστός συνταγματολόγος έχει συχνά διαφωνήσει με τον πρώην πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ σε επιστημονικά θέματα, χτες όμως σε άρθρο του στην εφημερίδα «Καθημερινή» του άσκησε κριτική και στο «πολιτικό δια ταύτα». Τι λέει με έναν θα λέγαμε ιδιαίτερα ειρωνικό τρόπο ο Αλιβιζάτος.; «Στους παρατηρητές των πολιτικών μας πραγμάτων, που εδώ και χρόνια αναγγέλλουν το τέλος του δικομματισμού και κατ’ επέκταση της μεταπολίτευσης, έχουν προστεθεί τις τελευταίες εβδομάδες και μερικοί αναπάντεχοι συνήγοροι. Πρόκειται για ορισμένους έμπειρους πολιτικούς, οι οποίοι ενώ στο παρελθόν έπλεκαν το εγκώμιο των μονοκομματικών κυβερνήσεων, μιλούν τώρα για συμμαχικές. Αν και επιτηδείως αποφεύγουν να ταχθούν υπέρ της απλής αναλογικής, οι εν λόγω πολιτικοί τονίζουν την ανάγκη για ευρύτερες συσπειρώσεις. Κατ’ αυτούς μόνον έτσι θα γίνουν οι απαραίτητες μεταρρυθμίσεις στον τρόπο που λειτουργεί η φιλελεύθερη κοινοβουλευτική μας δημοκρατία. Αν τα πράγματα μείνουν ως έχουν, ήδη προαναγγέλλουν έκρυθμες καταστάσεις, χρησιμοποιώντας μάλιστα και νεολογισμούς, όπως η κακόηχη μα και αδόκιμη «διακυβερνησιμότητα» τονίζει ο κ. Αλιβιζάτος. Και καταλήγει στο δια ταύτα του άρθρου του. «Θα συμφωνήσω στο ότι πλην απροόπτου από τις προσεχείς εκλογές το πιθανότερο είναι να μην προκύψει κυβέρνηση αυτοδύναμης πλειοψηφίας. Με τον πραγματισμό που συνήθως επιδεικνύουν όταν σφίγγουν τα πράγματα, οι πολιτικοί μας, την ανάγκην φιλοτιμίαν ποιούμενοι, θα στηρίξουν μία ή περισσότερες κυβερνήσεις συνεργασίας. Θα τις στηρίξουν όμως για λίγο, ώσπου να επανέλθουμε στην πεπατημένη. Δε θα πρόκειται με άλλα λόγια για λύση αλλά για μετάθεση του προβλήματος».

Και ο νοών νοείτω…

*Ένας Αθηναίος που ζει στη Θεσσαλονίκη

Το ένα μετά το άλλο πέφτουν τα αυτογκόλ στην αναμέτρηση κυβέρνησης – αγροτών. Λέγαμε προ ημερών ότι η απόφαση των αγροτών να μην προσέλθουν στη συνάντηση με τον πρωθυπουργό η οποία είχε κλειστεί για την περασμένη Δευτέρα ήταν κατά κάποιο τρόπο αυτογκόλ. Όταν σε καλεί ο πρωθυπουργός, οποιοσδήποτε και εάν είναι ο πρωθυπουργός για να συζητήσεις τα αιτήματά σου, όποια κι αν είναι αυτά, δεν λες ποτέ “όχι”. Πηγαίνεις, συζητάς και εφόσον δεν ικανοποιείσαι στέκεσαι στο κατώφλι του Μεγάρου Μαξίμου και ανακοινώνεις τη συνέχιση των κινητοποιήσεών σου. Όταν, όμως, δεν κάνεις τον κόπο να πας ως το πρωθυπουργικό μέγαρο τότε προσφέρεις ακόπως το επικοινωνιακό πλεονέκτημα στην κυβερνητική πλευρά.

Το δεύτερο αυτογκόλ το έβαλε η ίδια η κυβέρνηση με την πατάτα που έγινε σχετικά με τον ΕΛΓΑ. Συγκεκριμένα, την ώρα που οι αρμόδιοι υπουργοί διαβεβαίωναν ότι εντός της Τετάρτης, δηλαδή προχθές, θα είχαν κατατεθεί στους λογαριασμούς περίπου 490.000 αγορτών οι ενισχύσεις από τον ΟΠΕΚΕΠΕ, οι αγρότες διαπίστωσαν έκπληκτοι ότι πριν να μπουν τα χρήματα ο ΕΛΓΑ προχώρησε σε πρόωρες παρακρατήσεις των ασφαλιστικών εισφορών τους με αποτέλεσμα να μηδενιστούν οι τραπεζικοί λογαριασμοί τους.

Το μπαράζ των αυτογκόλ συνεχίστηκε και χθες με τους αγρότες να αρνούνται εκ νέου να προσέλθουν σε διάλογο με τον πρωθυπουργό. Αντ' αυτού ανακοίνωσαν ότι θα κλιμακώσουν τις κινητοποιήσεις τους ως την προσεχή Δευτέρα και από την Τρίτη 23 Δεκεμβρίου θα ανοίξουν τα μπλόκα για να διευκολύνουν τους ταξιδιώτες των Χριστουγέννων. Ενδιαμέσως, το σαββατοκύριακο θα σηκώσουν τις μπάρες στα διόδια για να περνούν ελεύθερα οι διερχόμενοι, αλλά με τα μπλόκα να παραμένουν στους δρόμους. Κι απ' ότι κατάλαβα, στο εξής και ως την Τρίτη, το κάθε μπλόκο θα αποφασίζει μεμονωμένα για το ποιους δρόμους θα αποκλείει και για πόσο χρονικό διάστημα. Πλέον, μόνο στο πνεύμα των Χριστουγέννων μπορούμε να ελπίζουμε.

Η πρώτη συνεδρίαση

Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και “ημέρα σταθμός” η σημερινή για τον Διεθνή Εκθεσιακό Φορέα της Θεσσαλονίκης καθώς το πρωί το Υπερταμείο, που είναι ο μοναδικός μέτοχος της ΔΕΘ Α.Ε., όπως θα λέγεται στο εξής η ΔΕΘ-Helexpo Α.Ε., πρόκειται να ανακοινώσει τα πέντε, από τα εννέα μέλη του νέου 9μελους διοικητικού συμβουλίου. Λέω “ημέρα – σταθμός” γιατί η αλλαγή διοίκησης σηματοδοτεί και την αλλαγή του εταιρικού προφίλ του εκθεσιακού φορέα.
Υπενθυμίζεται ότι προχθές ανακοινώθηκε πως νέος μη εκτελεστικός πρόεδρος, ο οποίος διαδέχεται τον Τάσο Τζήκα, θα είναι ο Χρήστος Τσεντεμεΐδης ο οποίος προέρχεται από το χώρο των επιχειρήσεων. Από τον ίδιο χώρο, όπως είχε γράψει την περασμένη Τρίτη το emakedonia.gr, προέρχεται και ο νέος διευθύνων σύμβουλος ο οποίος, ωστόσο, θα αναλάβει καθήκοντα κάποια στιγμή μέσα στον Ιανουάριο όταν θα αποδεσμευτεί και τυπικά από την τωρινή θέση του. Μέχρι τότε, όπως γράψαμε, θα παραμείνει προσωρινά στη θέση του ο Κυριάκος Ποζρικίδης. Έως χθες το βράδυ παρέμενε άγνωστο εάν το όνομα του νέου CEO θα ανακοινωθεί σήμερα ή θα πάει για τον Γενάρη.

Σίγουρα, πάντως, σήμερα θα ανακοινωθούν τα υπόλοιπα πέντε μέλη του νέου δ.σ. τα οποία διορίζονται όλα από το Υπερταμείο. Υπενθυμίζεται ότι στο νέο δ.σ. θα εκπροσωπείται ο δήμος Θεσσαλονίκης, δια του δημάρχου, Στέλιου Αγγελούδη και η Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας, πιθανότατα δια της περιφερειάρχη Αθηνάς Αηδονά η οποία συμμετείχε και στο απερχόμενο δ.σ.
Η Γενική Συνέλευση της νέας ΔΕΘ Α.Ε. στην οποία θα προεδρεύσει ο Τάσος Τζήκας έχει οριστεί για τις 10:30 ενώ λίγο αργότερα, στις 13:00 θα γίνει και η πρώτη συνεδρίαση του νέου δ.σ. υπό το νέο πρόεδρο Χρήστο Τσεντεμεΐδη. Όπως πληροφορούμε τα μέλη του νέου οργάνου έχουν ειδοποιηθεί ήδη από χθες, προχθές, να βρίσκονται στις εγκαταστάσεις της ΔΕΘ για την πρώτη συνεδρίαση της νέας διοίκησης. Να ευχηθούμε “καλορίζικοι” και “kalo kouragio” που θα 'λεγε και ο φίλος μας Όλι Ρεν.

Κολλημένη η βελόνα

Μένω στο θέμα της ΔΕΘ γιατί προχθές είχαμε άλλη μια συνέντευξη (δεν θυμάμαι πια κατά σειρά ήταν αυτή) της οργανωτικής επιτροπής για τη διενέργεια δημοψηφίσματος σχετικά με την ανάπλαση του εκθεσιακού χώρου. Σύμφωνα με τους εκπροσώπους της επιτροπής έχουν συγκεντρωθεί έως τώρα 21.000 υπογραφές ατόμων που είναι δημότες του δήμου Θεσσαλονίκης και απαιτούνται άλλες μόλις 2.000 προκειμένου να συμπληρωθεί το απαιτούμενο εκ του ισχύοντος Κώδικα Αυτοδιοίκησης, κατώτατο όριο ώστε να υποχρεωθεί ο δήμος να κάνει το δημοψήφισμα.

Έχω εξηγήσει αρκετές φορές τους λόγους για τους οποίους θεωρώ ότι το δημοψήφισμα για το συγκεκριμένο ζήτημα δεν έχει κανένα νόημα να γίνει. Για να είμαι δίκαιος, η πίεση για τη διεξαγωγή του, σε συνδυασμό και με την αντίθεση προς το σχέδιο ανάπλασης που εκφράστηκε και από άλλες συλλογικότητες και κινήσεις πολιτών, βοήθησε πολιτικά στην ακύρωση του αρχικού πλάνου. Όμως, δυσκολεύομαι πραγματικά να καταλάβω, τι εξυπηρετεί πλέον αυτή η επιμονή για το δημοψήφισμα το οποίο κινδυνεύει να γίνει και αυτό σίριαλ, όπως και η ανάπλαση της ΔΕΘ.

Αχρείαστη ήττα

Το λέω αυτό γιατί, απ' ότι δείχνει η δυσκολία να μαζευτούν οι απαιτούμενες 23.000 υπογραφές, δεν φαίνεται να υπάρχει κανένα ιδιαίτερο κοινωνικό ρεύμα το οποίο να επικροτεί την ιδέα του δημοψηφίσματος. Εάν υπήρχε, οι υπογραφές θα είχαν μαζευτεί ήδη από το πρώτο δίμηνο, τρίμηνο. Εδώ, σε λίγο θα κοντεύουμε χρόνο και η βελόνα παραμένει κολλημένη. Κι επίσης, για να είμαστε ειλικρινείς μεταξύ μας, πιστεύει κανείς από την επιτροπή πως στην περίπτωση που θα γινόταν το δημοψήφισμα, μέσα στα στενά όρια του δήμου Θεσσαλονίκης, όπως προτείνουν, η πρόταση για να πάει η ΔΕΘ στη Σίνδο ότι θα ήταν πλειοψηφική; Η απάντηση είναι γνωστή και αποτυπώνεται σε όλες τις έρευνες κοινής γνώμης. Συνεπώς, για ποιο λόγο οι συλλογικότητες οι οποίες αντέδρασαν -και κατάφεραν να ματαιώσουν το αρχικό σχέδιο ανάπλασης, να χρεωθούν τώρα μια αχρείαστη πολιτική ήττα;

Ένα ντοκιμαντέρ που περιέχει τις απόψεις του αρχιεκτελεστή της 17Ν μπορεί να χρηματοδοτηθεί από το κράτος; Αυτό είναι ίσως το πιο ουσιώδες ερώτημα που προκύπτει από τη διαμάχη που ξέσπασε μεταξύ του ΣΚΑΊ και της κυβέρνησης και η οποία μπορεί να επηρεάσει το πολιτικό κλίμα το επόμενο διάστημα. Πρόκειται για τη διαχείριση των μικρών προβλημάτων της καθημερινότητας που πολλές φορές στην Ελλάδα κρίνει και επηρεάζει την αξιολόγηση μιας κυβέρνησης. Γιατί μπορεί να συμβεί και μερικές φορές να υπάρξουν τα μεγάλα θέματα, όπως η πανδημία στην προηγούμενη θητεία του Κυριάκου Μητσοτάκη, αλλά συνήθως τα πολλά μικρά είναι αυτά που κρίνουν το εκλογικό αποτέλεσμα.

Η κυβέρνηση αυτή την περίοδο έχει να αντιμετωπίσει τα μπλόκα που δεν είναι και μικρό θέμα, αλλά της προκύπτουν και διάφορα μικρά που πολλές φορές μπορεί να αποδειχθούν πολύ περίπλοκα. Ιδιαίτερα όταν ακουμπούν θέματα ευαίσθητα, όπως ήταν και είναι στην Ελλάδα τα ζητήματα της τρομοκρατίας. Και όπου η πολλές φορές στο παρελθόν χαλαρή στάση των ΜΜΕ απέναντι στην τρομοκρατία να έπαιξε ρόλο στο ότι το φαινόμενο δεν αντιμετωπίστηκε γρήγορα και αποτελεσματικά.

Εσχάτως λοιπόν έχει προκύψει το μπρα ντε φερ μεταξύ του ΣΚΑϊ και της κυβέρνησης.Η ιστορία είναι λίγο πολύ γνωστή, θα την πούμε και εδώ για να διευκολύνουμε την κουβέντα. Ο ΣΚΑϊ ετοίμασε ένα ντοκιμαντέρ με τίτλο «17 Νοέμβρη-άνοδος και πτώση», το οποίο επιμελήθηκε ο Αλέξης Παπαχελάς και στο οποίο θα παρουσιαζόταν η πορεία της τρομοκρατικής οργάνωσης που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο επηρέασε τα πράγματα στη χώρα μας τα μεταπολιτευτικά χρόνια. Στο ντοκιμαντέρ θα μιλούσαν πολλοί και διάφοροι πρωταγωνιστές, μεταξύ των οποίων και ο τότε και νυν υπουργός Δημόσιας Τάξης Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, αλλά και ο αρχιεκτελεστής της 17 Νοέμβρη Δημήτρης Κουφοντίνας. Είναι προφανές ότι το εγχείρημα ήταν δύσκολο, όπως επίσης είναι προφανές ότι και η δημοσιογραφική ακεραιότητα του διευθυντή της Καθημερινής είναι δεδομένη. Παρόλα αυτά ούτε ψύλλος στον κόρφο του. Και εδώ τίθεται το πρώτο ερώτημα: Σε ένα τέτοιο ντοκιμαντέρ παίρνεις μια συνέντευξη από τον πρωταγωνιστή μιας τρομοκρατικής οργάνωσης που σε διάστημα 27 χρόνων σκότωσε εν ψυχρώ 23 ανθρώπους; Και ο οποίος ακόμη και σήμερα δεν δηλώνει μετανοιωμένος;

Ο καθένας δίνει τη δική του απάντηση, η σύγχρονη δημοσιογραφία λέει Ναι, εγώ θα έλεγα Όχι.

Ο ΣΚΑΊ και για να διευκολύνει το ντοκιμαντέρ ζήτησε τη μερική βοήθεια από το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου Οπτικοακουστικών Μέσων και Δημιουργίας (ΕΚΚΟΜΕΔ), το οποίο υπάγεται στο υπουργείο Πολιτισμού, άρα στην κυβέρνηση Το έκανε με επιστολή τον Ιούνιο, αναφέροντας και τους ανθρώπους που θα ερωτηθούν (άρα, και τον Κουφοντίνα) και στις 8 Δεκεμβρίου πήρε θετική απάντηση για την υπαγωγή του ντοκιμαντέρ σε καθεστώς μερικής χρηματοδότησης. Στο ενδιάμεσο όμως (πότε ακριβώς δεν είναι σαφές) συνέβησαν διάφορα. Ένα από αυτά ήταν ότι το θέμα έγινε γνωστό στα μέλη Συλλόγων συγγενών θυμάτων από τη 17Ν και οργανώσεων κατά της τρομοκρατίας, οι οποίοι και διαμαρτυρήθηκαν έντονα στον πρόεδρο του ΕΚΚΟΜΕΔ Λεωνίδα Χριστόπουλο για τους λόγους της χρηματοδότησης.

Από εκεί και πέρα άρχισε η αντίστροφη μέτρηση. Ο πρόεδρος του Κέντρου έστειλε νέα επιστολή στον ΣΚΑΊ που ουσιαστικά ανακαλούσε τη χρηματοδότηση, επικαλούμενος ως λόγο τις αντιδράσεις ιδιαιτέρως των συγγενών των θυμάτων. Ήταν μόνο το γράμμα του Συλλόγου θυμάτων της 17Ν; Ήταν η παρέμβαση της κυβέρνησης; Ήταν ότι στην Επιτροπή του ΕΚΚΟΜΕΔ το ξανασκέφτηκαν;

Πάντως όταν η δεύτερη επιστολή έφτασε στα γραφεία του ΣΚΑΊ προκάλεσε την έντονη αντίδραση του Γιάννη Αλαφούζου. Που απάντησε με μια οργισμένη επιστολή προς τον πρόεδρο του ΕΚΚΟΜΕΔ.

Εδώ έρχονται τα επόμενα ερωτήματα. Προφανώς και το κάθε μέσο έχει το δικαίωμα να συμπεριλάβει όποιον θέλει στο ντοκιμαντέρ του. Και προφανώς έχει και δικαίωμα να ζητήσει για αυτό την όποια χρηματοδότηση θέλει. Όμως η κυβέρνηση τι κάνει σε μια τέτοια περίπτωση;

Μια κυβέρνηση που είναι δηλωμένη κόντρα στην τρομοκρατία. Το πόσο έχει πληγώσει την οικογένεια Μητσοτάκη η υπόθεση τρομοκρατία το γνωρίζουμε όλοι μας. Η Ντόρα Μπακογιάννη έχασε το σύζυγό της Παύλο, ο Κώστας και η Αλεξία Μπακογιάννη τον πατέρα τους, ενώ στην υπόθεση εμπλέκεται σήμερα με κάποιον τρόπο και η σημερινή σύζυγος του Κώστα Μπακογιάννη Σία Κοσιώνη ως η anchorwoman στoν ΣΚΑϊ. Λέγεται μάλιστα ότι η προχθεσινή της απουσία από τις βραδινές ειδήσεις είχε να κάνει με όλο αυτό το μπέρδεμα.

Η κυβέρνηση έδωσε χτες κάποιες απαντήσεις δια στόματος Παύλου Μαρινάκη. Τι είπε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος; Ότι δεν τίθεται θέμα λογοκρισίας, γιατί λογοκρισία είναι όταν απαγορεύεται να προβληθεί κάτι και αυτό δεν συνέβη στη συγκεκριμένη περίπτωση. Έπλεξε το εγκώμιο του Αλέξη Παπαχελά, λέγοντας ότι αποτελεί υπόδειγμα κύρους και αξιοπιστίας και έθεσε το ερώτημα επί της ουσίας: «Μιλάμε για το αν μπορεί ή πρέπει το κράτος να χρηματοδοτήσει ένα προϊόν, μια έρευνα. Το αντικείμενο της συζήτησης δεν είναι λογοκρισία, είναι το θέμα χρηματοδότησης», σημείωσε. Ενημέρωσε ότι από την πρώτη απόφαση του ΕΚΚΟΜΕΔ που ήταν θετική μέχρι τη στιγμή της δεύτερης μεσολάβησε μια επιστολή των συγγενών των θυμάτων της 17Ν, οι οποίοι υποστήριζαν ότι δε δέχονται να είναι στην ίδια εκπομπή και στο ίδιο ντοκιμαντέρ «μαζί με τον δολοφόνο του πατέρα τους, του αδελφού τους, του παιδιού τους, γιατί είναι άνθρωποι που έχουν χάσει και τα παιδιά τους», όπως είπε ο κ. Μαρινάκης. Αυτό στάθμισε ο ΕΚΚΟΜΕΔ και έστειλε τη δεύτερη αρνητική επιστολή. «Στάθμισε ότι αυτό έχει να κάνει με τον πόνο των ανθρώπων, ότι είναι ένα ζήτημα πολύ φορτισμένο και το γεγονός ότι έστειλαν μια επιστολή είναι κάτι που δεν μπορείς να το αγνοήσεις, δεν είναι δυνατόν ο ΕΚΚΟΜΕΔ να επιδοτήσει κάτι που θα προβάλει τον δολοφόνο και τελικά δε θα προβάλει τα θύματα», κατέληξε ο κ. Μαρινάκης.

Πολύ δύσκολο και λεπτό θέμα, αν και η γνώμη μας είναι ότι η κυβέρνηση, η πολιτεία, ο ΕΚΚΟΜΕΔ, έπρεπε από την αρχή να δει το θέμα στις σωστές του διαστάσεις και να αρνηθεί τη χρηματοδότηση. Και με την ευκαιρία ας ανοίξει και μια συζήτηση για το τι πρέπει να χρηματοδοτεί αυτό το Κέντρο. Και με ποια κριτήρια.

Το αν όλα αυτά θα επηρεάσουν και τη στάση του καναλιού προς την κυβέρνηση θα φανεί στο μέλλον. Πάντως η Σία Κοσιώνη ήταν κανονικά χτες στην παρουσίαση του κεντρικού δελτίου ειδήσεων του σταθμού.

*Ένας Αθηναίος που ζει στη Θεσσαλονίκη

Ο ένας σκέφτεται να αναχωρήσει, η άλλη είναι έτοιμη να ακολουθήσει το αντίστροφο δρομολόγιο. Ο λόγος για τον Στέφανο Κασσελάκη και την Μαρία Καρυστιανού. Ο πρώτος έριξε αιφνιδιαστικά προχθές τη βόμβα του ανακοινώνοντας τη διεξαγωγή έκτακτου συνεδρίου του Κινήματος Δημοκρατίας για τις 7 και 8 Φεβρουαρίου προκειμένου, όπως είπε, να αποφασιστεί εάν το κόμμα θα συνεχίσει ή όχι καθώς, εκτός των άλλων, δεν υπάρχουν και χρήματα. Και μετά τη βόμβα μαζεύει τις βαλίτσες του για να πάει για μερικές εβδομάδες στις ΗΠΑ όπου θα περάσει τις γιορτές μετά συζύγου. Βεβαίως, και που ήταν εδώ (ή μήπως δεν ήταν;) δεν έκανε ιδιαίτερα αισθητή την παρουσία του. Πάντως, όπως μου είπε ένα από τα βασικά στελέχη του κόμματος, για την προσφυγή σε έκτακτο συνέδριο κανείς από το Κίνημα Δημοκρατίας δεν είχε ιδέα. Αυτό θα πει δημοκρατική λειτουργία.

Δεν ξέρω τι είχε στο μυαλό του ο Στέφανος όταν μετά την, πράγματι πραξικοπηματική εκπαραθύρωσή του από τον ΣΥΡΙΖΑ, προχώρησε στην ίδρυση κόμματος “για να ρίξει τον Μητσοτάκη”, όπως αφελώς διατυμπάνιζε. Δεν ξέρω ποιοι τον διαβεβαίωσαν ότι θα έχει την αναγκαία οικονομική στήριξη η οποία τώρα φαίνεται να στρέφεται προς άλλα, ισχυρότερα χαρτιά. Εκείνο, πάντως, που εκπέμπει με την αιφνιδιαστική προκήρυξη του έκτακτου συνεδρίου είναι ότι μάλλον βαρέθηκε και δεν πολυγουστάρει να ασχοληθεί άλλο, υπό αυτές τις συνθήκες.

Και άλλη διάσπαση;

Ένας εκ των βουλευτών που είναι στο Κίνημα Δημοκρατίας μου έδωσε και μία άλλη εκδοχή. “Ίσως να θέλει να γίνει ένα ξεκαθάρισμα λογαριασμών στο κόμμα, να φύγουν οι 'όχι σε όλα', δηλαδή οι Συριζαίοι, ώστε να γίνουμε ένα σοβαρό κόμμα με προοπτική να συμμετέχουμε στην προσπάθεια να κυβερνηθεί η χώρα”. Ίσως να είναι και έτσι. Το υπαινίχθηκε κατά ένα τρόπο και ο ίδιος ο Κασσελάκης στη δήλωση αναγγελίας του συνεδρίου λέγοντας ότι τα μέλη του κόμματος θα αποφασίσουν “εάν, μετά τις εκλογές, το κόμμα θα συνεχίσει την αυτόνομη πορεία του ή θα επιδιώξει συμμετοχή σε κυβερνητικά σχήματα”. Πάμε δηλαδή για νέα διάσπαση;

Στα σκαριά

Πάντως, στην υποθετική περίπτωση που το Κίνημα Δημοκρατίας βάλει λουκέτο το κουτάκι στον πολιτικό χάρτη δεν πρόκειται να μείνει κενό. Ήδη, η Μαρία Καρυστιανού ανήγγειλε ουσιαστικά ότι προχωρά στην ίδρυση κόμματος. Μιλώντας προχθές στον ΣΚΑΪ η πρόεδρος του “Συλλόγου Ατόμων Πληγέντων Δυστυχήματος Τεμπών 28-2-2023” είπε ότι «είναι κάτι που ναι, θα με βρει στην πρώτη γραμμή όταν το κόμμα είναι η τελική μορφή που μπορεί να πάρει ένα κίνημα, εφόσον οργανωθεί σωστά. Δεν το αποκλείω λοιπόν ότι αυτή η κοινωνική αντίδραση, αυτό το κίνημα θα μπορέσει να καταλήξει εκεί. Το εύχομαι πάντως».

Δεν αποκλείεται, μάλιστα, το νέο κόμμα να συγκροτηθεί πριν ακόμη και από αυτό το οποίο σχεδιάζει ο Αλέξης Τσίπρας με τον οποίο, πάντως, η Καρυστιανού απέκλεισε κάθε ενδεχόμενο συνεργασίας, όπως και με οποιοδήποτε από τα παλιά πρόσωπα. Κάποιοι θεωρούν ότι οι εξελίξεις θα τρέξουν κάπου γύρω στα τέλη Φεβρουαρίου, στην μαύρη τρίτη επέτειο του τρομακτικού δυστυχήματος.

Διαφωνούν

Τη διαφωνία τους με την προοπτική της ίδρυσης κόμματος από την Μαρία Καρυστιανού έσπευσαν ήδη να δημοσιοποιήσουν τέσσερα από τα επτά μέλη του διοικητικού συμβουλίου του “Συλλόγου Ατόμων Πληγέντων Δυστυχήματος Τεμπών 28-2-2023”. Σε κοινή δήλωσή τους οι Παύλος Ασλανίδης (αντιπρόεδρος), Ελένη Βασάρα (γραμματέας), Βασίλης Παυλίδης και Αναστάσιος Ταχμαζίδης (μέλη) δηλώνουν ότι οι ενέργειες της Καρυστιανού “είναι προσωπικές της επιλογές” και ότι οι ίδιοι διαχωρίζουν τη θέση τους “από όλη αυτή τη φημολογία και συζήτηση που εξελίχθηκε το προηγούμενο διάστημα για δημιουργία 'Κινήματος – Κόμματος', στην οποία συμμετείχε και η πρόεδρος του Συλλόγου”. Ξεκαθαρίζουν, δε, πως “ως Σύλλογος παραμένουμε προσηλωμένοι στον αγώνα που δίνουμε ως γονείς και συγγενείς των θυμάτων για την αποκάλυψη όλων των πλευρών του εγκλήματος των Τεμπών και την τιμωρία όλων των υπευθύνων όσο ψηλά και αν βρίσκονται. Δεν μας αφορά η εμπλοκή με την πολιτική”.

Δικαίωμά της

Η Μαρία Καρυστιανού, όπως και κάθε πολίτης, έχει δικαίωμα να εμπλακεί στην πολιτική, από οποιαδήποτε θέση και με οποιονδήποτε ρόλο. Επίσης, δεν συμμερίζομαι τις κατηγορίες ότι καπηλεύεται τον πόνο, τον δικό της και των υπολοίπων συγγενών των 57 θυμάτων του δυστυχήματος. Η Καρυστιανού βγήκε μπροστά, ως πρόεδρος του Συλλόγου, έχοντας ως μοναδικό στόχο την τιμωρία των υπευθύνων του δυστυχήματος. Στην πορεία, βλέποντας και τα τεράστια συλλαλητήρια του περασμένου Ιανουαρίου και Φεβρουαρίου άρχισε να κάνει και δεύτερες σκέψεις.

Ίσως να πιστεύει ότι ιδρύοντας κόμμα θα μπορέσει να τιμωρήσει πιο αποτελεσματικά αυτούς που θεωρεί ως ενόχους, οι οποίοι κρύβονται τώρα πίσω από την ασυλία του άρθρου 86 του Συντάγματος. Βεβαίως, εφόσον αποφασίσει τελικά να διαβεί τον Ρουβίκωνα, τότε η όποια ασυλία ή ανοχή έχει έως τώρα η ίδια, θα πάψει να υφίσταται καθώς θα αντιμετωπίζεται πλέον ως πολιτικό πρόσωπο.
Η πολιτική είναι σκληρό παιχνίδι, δεν έχει καθαρούς κανόνες, θέλει πνευμόνια και, φυσικά, χρειάζεται και χρήματα, όπως διαπίστωσε έκπληκτος και ο Στέφανος. Αν και, χρήματα διαθέσιμα υπάρχουν και νομίζω πως, ειδικά για την Καρυστιανού, δεν θα τα τσιγκουνευτούν οι διάφοροι χορηγοί γιατί ξέρουν ότι θα πιάσουν τόπο.

Βόλος και Ηράκλειο

Ξεκίνησαν από προχθές οι πρώτες διαγραφές των λεγόμενων “αιωνίων” φοιτητών. Στο πανεπιστήμιο Θεσσαλίας 98 μη ενεργοί φοιτητές από το Παιδαγωγικό Τμήμα διαγράφηκαν από τα μητρώα του πανεπιστημίου. Το ίδιο συνέβη και με άλλους 391 από το Τμήμα Επιστήμης Υπολογιστών Ηρακλείου στο πανεπιστήμιο Κρήτης. Στο ΑΠΘ, όπως έγραψε η “Μακεδονία της Κυριακής” δεν έγινε ακόμη καμία διαγραφή μη ενεργών φοιτητών επειδή κάνουν αποχή οι εργαζόμενοι στις Γραμματείες των Τμημάτων που είναι οι αρμόδιοι κατά το νόμο για να καταρτίσουν τον κατάλογο. Όμως, όπως λέγαμε και χθες, σε σχετικό άρθρο στο emakedonia.gr η συντριπτική πλειονότητα των “αιωνίων” φοιτητών δεν έδειξε κανένα ενδιαφέρον το προηγούμενο διάστημα για τη συνέχιση των σπουδών. Ελάχιστοι ήταν εκείνοι οι οποίοι έσπευσαν να καταθέσουν ένσταση, επικαλούμενοι διάφορα παράθυρα του νόμου, ώστε να συνεχίσουν την προσπάθειά τους να πάρουν το πτυχίο.

Δίπλα δίπλα

Βγήκε προ ημερών στον αέρα από το Υπερταμείο η προκήρυξη του διαγωνισμού για την μαρίνα της Αρετσούς στην Καλαμαριά. Το ακριβές περιεχόμενο της διακήρυξης δεν έχει γίνει ακόμη γνωστό οπότε δεν γνωρίζουμε ποια από τα αρχικά σχέδια για ανοικοδόμηση σημαντικού μέρους της χερσαίας ζώνης της μαρίνας περιλαμβάνονται και στη νέα διακήρυξη. Εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι το Υπερταμείο βιάστηκε να προχωρήσει το διαγωνισμό χωρίς να περιμένει να εκδοθεί η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας το οποίο έχει συζητήσει ήδη την προσφυγή που έχει καταθέσει ο δήμος Καλαμαριάς κατά του Προεδρικού Διατάγματος που αφορά στη Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, ενώ εκκρεμεί και η εκδίκαση της αντίστοιχης αίτησης ακύρωσης για τη σχετική Κοινή Υπουργική Απόφαση.

Μεγαλύτερη εντύπωση, ωστόσο, προκαλεί το γεγονός ότι την ώρα που το Υπερταμείο προωθεί εδώ και χρόνια την παραχώρηση της μαρίνας Αρετσούς με σκοπό, πέραν του real estate, να δημιουργηθούν και σύγχρονες λιμενικές εγκαταστάσεις για τη φιλοξενία μεγάλων σκαφών αναψυχής, σε απόσταση αναπνοής το κράτος, δια του υπουργείου τουρισμού, προωθεί την κατασκευή μιας νέας μαρίνας σκαφών αναψυχής στο παραλιακό μέτωπο της Πυλαίας. Πείτε μου τώρα εσείς σε ποιο υποτυπωδώς οργανωμένο κράτος θα συνέβαινε αυτό το μπάχαλο· να αδιαφορεί η δεξιά για το τι ποιεί η αριστερά. Εκτός εάν η όλη συζήτηση για τη μαρίνα της Πυλαίας είναι για το θεαθήναι. Διαφορετικά θα πιστέψουμε ότι κάποιοι νομίζουν ότι μπορεί η Θεσσαλονίκη να γίνει το νέο Μόντε Κάρλο.