Ενώ η «Ιθάκη» του Αλέξη Τσίπρα προκάλεσε μία γενικότερη αναταραχή που δεν περιορίστηκε στον χώρο της πάλαι ποτέ κραταιάς ριζοσπαστικής αριστεράς, από το ΠΑΣΟΚ δεν ακούστηκε τίποτα, πλην μίας διάψευσης του κ. Όθωνα, στενού συνεργάτη της αείμνηστης Φώφης Γεννηματά.
Τα λαλίστατα, κατά τα άλλα, πρωτοκλασάτα στελέχη του, μέχρι την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, παραμένουν άφωνα. Σαν να μην έχει κυκλοφορήσει αυτό το βιβλίο.
Θα υπήρχε μία δικαιολογία γι’ αυτήν τη σιωπή, αν η πολιτική Τσίπρα της περιόδου 2010-2012 δεν αφορούσε το ΠΑΣΟΚ. Όμως το μοναδικό κόμμα που είχε στοχοποιηθεί τότε από τον πρώιμο ΣΥΡΙΖΑ ήταν το ΠΑΣΟΚ, διότι αυτό κυβερνούσε.
Και, όπως θυμόμαστε, τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ δεν περιορίστηκαν σε εξυβρίσεις. Είχαν προχωρήσει και σε έργω προπηλακισμούς υπουργών και βουλευτών του Κινήματος. Επειδή δεν έχω διαβάσει το βιβλίο του Αλ. Τσίπρα -και ούτε προτίθεμαι να το διαβάσω- δεν γνωρίζω αν υπάρχουν στοιχεία αυτοκριτικής για εκείνες τις βαρβαρότητες.
Αν θελήσω να διερευνήσω τους λόγους της σιωπής των ηγετικών στελεχών του ΠΑΣΟΚ για τα όσα γράφει ο Αλέξης Τσίπρας, θα σταθώ πρωτίστως στην εκτίμηση ότι δεν θέλουν να εμπλακούν σε μία εμφύλια διαμάχη που αφορά τη ριζοσπαστική αριστερά. Φυσικά, υπάρχει ο αντίλογος που υποστηρίζει πως ο συγγραφέας δεν είναι ένα απλό στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ένας πρώην πρωθυπουργός που κυβέρνησε την Ελλάδα επί 54 μήνες. Εκ των πραγμάτων, ό,τι γράφει δεν μπορεί να μένει ασχολίαστο.
Ενδεχομένως, η αποφυγή σχολίων να γίνεται για να μη διαταραχθούν οι εσωκομματικές ισορροπίες εντός του ΠΑΣΟΚ, με δεδομένο πως υπάρχει μία ισχυρή τάση που βλέπει θετικά τη συνεργασία με τον Αλ. Τσίπρα. Μπροστά, βρίσκεται ο δήμαρχος Αθηναίων και στο βάθος αχνοφαίνεται η φιγούρα του Γιώργου Παπανδρέου.
Συνεπώς, η σιωπή είναι ο ασφαλέστερος τρόπος, ώστε το βιβλίο του Αλ. Τσίπρα να μην καταστεί η αιτία για μία νέα φάση εσωστρέφειας στο ΠΑΣΟΚ. Άλλωστε, έρχεται ο Δεκέμβριος και όπου να ’ναι λήγει το τελεσίγραφο του Παύλου Γερουλάνου.
Αλλά και επί της ουσίας, αν το ΠΑΣΟΚ όντως θέλει να ξαναγίνει κόμμα εξουσίας, αυτό δεν μπορεί να το πετύχει με μία μοναχική πορεία. Απαιτούνται συνεργασίες και με δεδομένη την υπάρχουσα πολιτική γεωγραφία, με το μόνο κόμμα που θα μπορούσε να συνεργαστεί είναι με το υπό ίδρυση κόμμα Τσίπρα. Άρα, οι γέφυρες επικοινωνίας δεν θα πρέπει να κοπούν και μάλιστα για ένα βιβλίο που εκκαθαρίζει το τοπίο στον χώρο της ριζοσπαστικής αριστεράς.
Βέβαια, οφείλω να το επισημάνω, πως η σημερινή σιωπή του ΠΑΣΟΚ ενδεχομένως να έχει αρνητικές συνέπειες στο μέλλον. Αν από σήμερα δεν περιχαρακώσει και δεν προστατεύσει τον χώρο του από το κόμμα Τσίπρα, ενδέχεται να βρεθεί μπροστά σε δυσάρεστες εκπλήξεις. Μεταξύ των δύο κομμάτων υπάρχει ένα ευρύτατο κοινό πεδίο το οποίο θα διεκδικήσουν αμφότερα, γεγονός που έχει ιστορικό προηγούμενο. Θυμούμαστε τι έγινε από το 2012 ως και το 2023.
Ίσως, με το πέρασμα των ημερών και την ανάγνωση του βιβλίου από τα στελέχη του Κινήματος, να αρχίσουν να έρχονται και οι αντιδράσεις. Πάντως, η σιωπή δεν είναι η ενδεδειγμένη αντιμετώπιση του βιβλίου ενός πρώην πρωθυπουργού.