Μιχάλης Αλεξανδρίδης

Μιχάλης Αλεξανδρίδης

Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Γονείς του οι δάσκαλοι Παύλος κι Εριέττα- Ερμοφίλη. Δημοτικό στην Κατερίνη, εξατάξιο γυμνάσιο Α' Κατερίνης, Θ' και Πρώτο Θεσσαλονίκης από το οποίο αποφοίτησε.

Αν και σπούδασε Φυσική στο ΑΠΘ, τον κέρδισε η δημοσιογραφία, που έγινε το επάγγελμα του.

Ξεκίνησε στην εφημερίδα «Θεσσαλονίκη» του δημοσιογραφικού συγκροτήματος Ι. Βελλίδη.

Εργάστηκε έκτοτε σε διάφορες εφημερίδες, στο ραδιόφωνο, την τηλεόραση, γραφεία Τύπου, διαφήμιση, ευρωπαϊκά προγράμματα.

Υπήρξε γενικός διευθυντής της ΕΡΤ3 από το 93 έως το 2001.

Σήμερα είναι διευθυντής στην εφημερίδα «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ της Κυριακής» και στο σάιτ emakedonia.gr και παράλληλα Πρόεδρος του ΔΣ της ΔΕΠΘΕ (δημοτικής εταιρείας πληροφόρησης Θεσσαλονίκης), στην οποία ανήκουν το ενημερωτικό FM100, η TV 100 και το έντεχνο FM 100,6

Έχει διατελέσει:

  • Πρόεδρος της ΦΕΑΠΘ (φοιτητική ένωση ΑΠΘ) 1982-1984
  • Μέλος του ΔΣ της ΕΣΗΕΜΘ 1989-1993
  • Δημοτικός Σύμβουλος του δήμου Θεσσαλονίκης 1986-1994

Έχει δύο παιδιά, τον Παύλο (γενν. 1988) και την Εριέττα (γενν. 2004).

Υπάρχει άραγε ακόμη πιο κάτω;

Αν η επιδίωξη ήταν να διαμορφωθεί η πεποίθηση ότι το πολιτικό σύστημα και ειδικά η κυβέρνηση θέλησε με αυτήν την επιλογή να βρει την ρίζα των χρόνιων παθογενειών -του διαχρονικού κακού- και να διορθώσει τα πράγματα, πλανήθηκε πλάνη οικτρή

Στα μπλόκα η Ελλάδα αναστενάζει

Για άλλη μια χρονιά το «αγροτικό θέμα» εξαντλείται σε μια συζήτηση για επιδόματα και παροχές, χωρίς να τολμάει κανείς να θίξει την ουσία του ζητήματος που δεν είναι άλλη από την ανάγκη ανασχεδιασμού του πρωτογενούς τομέα και αναζήτησης τρόπων σχεδιασμού

Το πρώτο βήμα για την εποχή μετά τα μνημόνια. Του Μιχάλη Αλεξανδρίδη

Με τον εκβιασμό που υποστήκαμε ως χώρα από τους λεγόμενους θεσμούς ήμουν βέβαιος ότι τα λεγόμενα συνδικαλιστικά δικαιώματα των εργαζόμενων, θα είχαν εξοβελιστεί ανεπιστρεπτί από τη χώρα μας

Μια Ελλάδα χωρίς συνέχεια...

Mια Ελλάδα χωρίς παιδιά δεν είναι απλώς μια μικρότερη Ελλάδα. Είναι μια Ελλάδα χωρίς συνέχεια. Μια Ελλάδα που χάνεται και θα αποτελεί μακρινή ανάμνηση, αφού θα έχουν μείνει αν συνεχίσουμε έτσι, μόνο οι κάμποι και τα βουνά, αν δεν τα καταστρέψουμε κι αυτά

Rebranding ή φτιασιδωμένη επιστροφή;

Έχοντας διδαχτεί από το παρελθόν ότι οι… νταβατζήδες- όπως αποκαλούσε τους ιδιοκτήτες των μέσων ενημέρωσης- είναι πολύ σκληροί για να νικηθούν και πολλοί χρήσιμοι ως φίλοι και υποστηρικτές, ασχολήθηκε επισταμένως για να εξασφαλίσει το… μπουστάρισμά τους

Με αφορμή ένα ταξίδι μου. Του Μιχάλη Αλεξανδρίδη

Περιφέρομαι σε πολυσύχναστα μέρη, κοιτώ τους ανθρώπους διεισδυτικά προσπαθώντας να ανιχνεύσω το είναι τους. Την ώρα που πηγαίνουν βιαστικά στην δουλειά τους και που επιστρέφουν κουρασμένοι από αυτήν, πού ψωνίζουν, πού αξιοποιούν τον ελεύθερο χρόνο τους,..

Loader