Γράφει
Νίκος Ηλιάδης
Πριν από ενάμιση χρόνο, τον Ιούνιο του 2024, η “Μακεδονία της Κυριακής” είχε δημοσιεύσει ρεπορτάζ σχετικά με την τοποθέτηση ενός μνημείου στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, στη μνήμη των 13 φοιτητών και φοιτητριών που χάθηκαν στο δυστύχημα των Τεμπών.
Είχαν παρέλθει έως τότε δεκαέξι μήνες από τη μοιραία νύχτα της 28ης Φεβρουαρίου 2023 και εννέα μήνες απ' όταν το τότε πρυτανικό συμβούλιο είχε εγκρίνει τη φιλοτέχνηση και τοποθέτηση του μνημείου.
Μάλιστα, η “ΜτΚ” είχε αποκαλύψει και τη μακέτα του έργου το οποίο είχε φιλοτεχνήσει αφιλοκερδώς ο γλύπτης και ομότιμος καθηγητής του ΑΠΘ, Κωνσταντίνος Βαρώτσος, αποτελούμενο από δεκατρία δοκάρια που λυγίζουν στον άνεμο, όσες και οι ψυχές των παιδιών του πανεπιστημίου που χάθηκαν στα Τέμπη.
Επανέρχομαι στο θέμα με αφορμή μια προ ημερών απάντηση που έδωσε η υπουργός Παιδείας Σοφία Ζαχαράκη, σε κοινοβουλευτική ερώτηση βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, σχετικά με την καθυστέρηση τοποθέτησης του μνημείου.
Ουσιαστικά, η υπουργός “έδειξε” ως υπεύθυνες τις πρυτανικές, τονίζοντας ότι με βάση το ισχύον νομικό πλαίσιο, αυτές είναι αρμόδιες, στο πλαίσιο του αυτοδιοίκητου των πανεπιστημίων. Κοινοποίησε, μάλιστα, έγγραφο του πρύτανη του ΑΠΘ, Κυριάκου Αναστασιάδη ο οποίος ανέφερε, μεταξύ άλλων, ότι “οι Πρυτανικές Αρχές τιμούν τους αδικοχαμένους φοιτητές και τις φοιτήτριες του πανεπιστημίου μας και θα αναγείρουν εντός του πανεπιστημιακού campus τιμητικό μνημείο σε χρόνο ο οποίος θα αποδεσμεύει το τραγικό αυτό γεγονός από την πολιτική αντιπαράθεση και τη νομική διαδικασία που βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη, με αποκλειστικό σκοπό τον σεβασμό και τη διατήρηση της μνήμης των θυμάτων”.
Μια παρόμοια απάντηση είχε δώσει και πριν από ενάμιση χρόνο, στο πλαίσιο εκείνου του ρεπορτάζ της “ΜτΚ” και ο τότε πρύτανης, Χαράλαμπος Φείδας ο οποίος είχε πει ότι “δεν υπάρχει καμία πρόθεση να μην γίνει το μνημείο. Έχει μπει στη σειρά του, θα γίνει την κατάλληλη περίοδο”. Πότε θα έρθει άραγε αυτή η “κατάλληλη περίοδος” και για ποιο λόγο “η πολιτική αντιπαράθεση” στέκεται εμπόδιο στο αυτονόητο; Στην τοποθέτηση ενός μνημείου για να τιμήσει το πανεπιστήμιο τη μνήμη των δεκατριών φοιτητών και φοιτητριών του;
Και πως συνδέεται το ηθικό αυτό χρέος του ΑΠΘ με την “νομική διαδικασία που βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη;”.
Το όποιο αποτέλεσμα της δίκης η οποία πρόκειται να ξεκινήσει σε περίπου δύο με τρεις μήνες, δεν πρόκειται δυστυχώς να αλλάξει την τραγική μοίρα των δεκατριών παιδιών του ΑΠΘ.
Άλλωστε, δεν θα είναι το πρώτο μνημείο που θα στηθεί στην πόλη για τα θύματα των Τεμπών. Ήδη, από τον περασμένο Μάρτιο υπάρχει στη Νέα Παραλία το “Δέντρο της Μνήμης” και λίγες μέρες νωρίτερα είχε τοποθετηθεί ένα παρόμοιο μνημείο, το “Δέντρο των Ψυχών”, στην περιοχή της Τεχνόπολης, στην Αθήνα.
Δύο μνημεία τα οποία τοποθετήθηκαν, μάλιστα, όταν η πολιτική αντιπαράθεση χτυπούσε κόκκινο, καθώς είχαν προηγηθεί λίγες εβδομάδες νωρίτερα τα μεγαλειώδη συλλαλητήρια του Ιανουαρίου και του Φεβρουαρίου.
Συνεπώς, προς τι όλη αυτή η απροθυμία και η αναβλητικότητα; Τι ακριβώς φοβούνται οι νυν, αλλά και οι προηγούμενες πρυτανικές αρχές και μεταθέτουν στο διηνεκές την τοποθέτηση του μνημείου;