Σύνδεσμος Ελληνικού Οίνου: Οι προτεραιότητες του νέου προέδρου Στέλλιου Μπουτάρη

Στόχος η καθιέρωση του ελληνικού κρασιού ως διαχρονικά επίκαιρου

- Newsroom

Τη σημασία της συνεργασίας και του κρίσιμου ρόλου του Συνδέσμου Ελληνικού Οίνου ως στρατηγικού εργαλείου συνένωσης και αντιπροσώπευσης όλου του ελληνικού κρασιού, ανέδειξε ο Στέλλιος Μπουτάρης σε γεύμα εργασίας που πραγματοποιήθηκε με μέλη του Συνδέσμου. Προς αυτή την κατεύθυνση, η αύξηση των μελών του Συνδέσμου κατά τουλάχιστον 20% την επόμενη διετία, τέθηκε ως ένας από τους πρωταρχικούς στόχους του νέου προέδρου. 

«Το ελληνικό κρασί βρίσκεται στην πιο δυναμική στιγμή της ιστορίας του» επεσήμανε ο κ. Μπουτάρης. «Εύλογα οι επιτυχίες μπορεί να δίνουν την αίσθηση ότι είμαστε μεγάλοι. Όμως στην πραγματικότητα είμαστε ένας μικρός κλάδος σε απόλυτα νούμερα (συνολική έκταση αμπελώνων, κύκλος εργασιών), αλλά με μεγάλη πολιτιστική αξία και συνεισφορά στην εικόνα και ταυτότητα της χώρας διεθνώς». 

Η ανάγκη της συντονισμένης συλλογικής δράσης έρχεται όμως ακόμα πιο επιτακτικά στο προσκήνιο μπροστά στις πολλές και σύνθετες προκλήσεις που αντιμετωπίζει ο κλάδος διεθνώς. Συνθήκες όπως η κλιματική αλλαγή βγάζουν στην επιφάνεια αδυναμίες, αλλά και νοοτροπίες που πρέπει να αλλάξουν άμεσα. Ενδεικτικά αναφέρθηκαν από τον νέο πρόεδρο του Σ.Ε.Ο., η περίπλοκη και συχνά παρωχημένη οινική νομοθεσία, η έλλειψη στατιστικών στοιχείων, ο κατακερματισμένος σε πολλούς και μικρούς κλήρους αμπελώνας, η απουσία ενός μοντέλου αυτοχρηματοδότησης όπως γίνεται σε αντίστοιχου με της Ελλάδας μεγέθους αμπελοοινικές χώρες όπως η Αυστρία και η Πορτογαλία. 

Συμπληρωματικά «μέτωπα» προς στρατηγική διαχείριση, ο συνεχώς αυξανόμενος ανταγωνισμός διεθνώς με ανάδειξη νέων χωρών «οινικών αποκαλύψεων», η νέα γενιά οινόφιλων που δημιουργεί νέα πρότυπα οινικής συμπεριφοράς και καταναλωτικών προτύπων ενώ η κατανάλωση κρασιού παρουσιάζει πτωτικές τάσεις ανά τον κόσμο -κυρίως στα νέα κοινά- η εκστρατεία ενάντια στο αλκοόλ που συχνά βάζει στο επίκεντρο το κρασί. Και όλα αυτά σε ένα γενικότερο περιβάλλον πολιτικοοικονομικής αστάθειας και σύγκρουσης, που προκαλούν αντιδράσεις, όπως οι δασμοί της ομοσπονδιακής διοίκησης των ΗΠΑ. 

Ο στόχος της καθιέρωσης του ελληνικού κρασιού ως διαχρονικά επίκαιρου, μέσα από τη συλλογική δράση όλων των μερών, έδωσε με σαφήνεια το στίγμα του νέου προέδρου του Σ.Ε.Ο.. Με επικαιροποίηση του στρατηγικού σχεδίου για το ελληνικό κρασί που έχει ήδη ξεκινήσει σε συνεργασία με την ΚΕΟΣΟΕ και την ΕΔΟΑΟ, με την ενεργοποίηση του Παρατηρητηρίου του Ελληνικού Κρασιού για συλλογή στατιστικών δεδομένων αλλά και της ομάδας εργασίας με τον ΥΠΑΑΤ, με την ανοικτή πρόσκληση προς όλους ώστε το ελληνικό κρασί να αποκτήσει μια ακόμη πιο ενιαία και δυνατή φωνή. Με συνέπεια και συνέχεια προς μια βιώσιμη ανάπτυξη.

Η αξία της συνέχειας και της σύνδεσης του παρελθόντος με το μέλλον του ελληνικού κρασιού, αναδείχθηκε με τον πιο ουσιαστικό τρόπο μέσα από την υπογραφή μνημονίου συνεργασίας ανάμεσα στον Σύνδεσμο Ελληνικού Οίνου και τα Γενικά Αρχεία του Κράτους, που έλαβε χώρα στο τέλος της εκδήλωσης, παρουσία των κκ Αμαλίας Παππά,  Αναπληρώτριας Γενικής Διευθύντριας και Διευθύντριας Αρχειακής Έρευνας και Προβολής των Γενικών Αρχείων του Κράτους (ΓΑΚ), και Αμαλίας Γιαννακά,  Προϊσταμένης Τμήματος Επεξεργασίας Αρχείων του ΓΑΚ. Ένα έργο τεράστιας πολιτιστικής αξίας για την προστασία, διαφύλαξη και ανάδειξη των αρχείων του Συνδέσμου Ελληνικού Οίνου, αλλά και αρχείων ιστορικών οινοποιείων, δημόσιων φορέων και προσωπικοτήτων του κλάδου που αποτυπώνουν την ιστορία του ελληνικού κρασιού. Το σύνθετο εγχείρημα έφεραν σε πέρας εκ μέρους του Σ.Ε.Ο., οι κκ. Ιωάννης Βογιατζής, τέως πρόεδρος, και Θεόδωρος Γεωργόπουλος, καθηγητής Νομικής (Reims, Γαλλία) και Διευθυντής του Συνδέσμου, σε συνεργασία με την κ. Μαρία Δημητριάδου και τον κ. Τάσο Σακελλαρόπουλο, Επιμελήτρια και Υπεύθυνο, αντίστοιχα, των ιστορικών αρχείων του Μουσείου Μπενάκη και με την συμβολή των φοιτητών Μυρτούς Παναγιωτοπούλου και Ανδρέα Λουμάκη, που εργάστηκαν για πολλούς μήνες για αυτή την προσπάθεια.

Ο Σύνδεσμος Ελληνικού Οίνου (Σ.Ε.Ο.) ιδρύθηκε το 1995 ως συνέχεια του ιστορικού συνδέσμου ΣΕΠΤΟ (1949) που μετονομάστηκε σε ΣΕΒΟΠ το 1969. Είναι ο κύριος φορέας της Ελληνικής Οινοπαραγωγής εκφράζοντας μέσω των μελών και συνδεδεμένων μελών του, το 70% της παραγωγής, το 80% της εμπορίας και το 90% των εξαγωγών του Ελληνικού κρασιού.  Επίσης στο Συμβούλιό του αντιπροσωπεύονται όλες οι Περιφερειακές Οργανώσεις του Τομέα. Η Μακεδονία (ΕΝ.Ο.Α.Β.Ε.), η Κεντρική Ελλάδα (ΕΝ.Ο.Α.Κ.Ε.), η Πελοπόννησος (ΕΝ.Ο.Α.Π.), οι Νήσοι Αιγαίου (ΕΝ.Ο.Α.Ν.Α.), η Θεσσαλία (ΕΝ.Ο.Α.ΘΕ.) η Κρήτη (Δ.ΟΝ.Η.)Μέλη του Σ.Ε.Ο. είναι όλα τα ενεργά Ελληνικά Οινοποιεία, αμπελουργικές ή εμπορικές εταιρείες καθώς και επιμέρους τοπικές ενώσεις, που βλέπουν τη συμμετοχή τους στα συλλογικά όργανα ως προϋπόθεση προόδου του σύνθετου αμπελοοινικού τομέα (ιστορικά, νομικά, εμπορικά και κοινωνικά).

Βασικές προτεραιότητες του ΣΕΟ είναι ο εκσυγχρονισμός του αμπελουργικού θεσμικού πλαισίου, η προβολή του ελληνικού κρασιού στο εξωτερικό (Wines of Greece) και η προώθηση του Επώνυμου Ελληνικού Κρασιού στο εσωτερικό σε συνέργεια με τους φορείς του Τουρισμού,   του Πολιτισμού και της Γαστρονομίας. 

Ο Σ.Ε.Ο. έχει συμβάλλει ουσιαστικά στην μεγάλη ποιοτική εξέλιξη του Επώνυμου Ελληνικού Κρασιού τις τελευταίες δεκαετίες και στην στρατηγική του ανασυγκρότηση, στις συνέργειες με τους συγγενείς κλάδους της εστίασης και της φιλοξενίας, στην προώθηση του Ελληνικού Κρασιού στο εξωτερικό. Στηρίζει τις Περιφερειακές Οργανώσεις του αμπελοοινικού τομέα, οι οποίες εξάλλου αντιπροσωπεύονται στο Διοικητικό Συμβούλιό του.

Με βάση το καταστατικό του, κύριοι σκοποί του Συνδέσμου Ελληνικού Οίνου είναι:

  • Η ενίσχυση και ανάπτυξη του Ελληνικού οίνου και του Ελληνικού αμπελώνα στην κατεύθυνση της ποιότητας και της προβολής των προϊόντων του.
  • Η προάσπιση των συμφερόντων του αμπελοοινικού κλάδου στις σχέσεις με την Ελληνική Πολιτεία, την Ευρωπαϊκή Ένωση και Διεθνείς Οργανισμούς.
  • Η συνεργασία με άλλους ιδιωτικούς ή δημόσιους οργανισμούς με σκοπό την ανάληψη κοινών δράσεων.
  • Η προάσπιση των σύννομων συμφερόντων των μελών του. 
  • Η προαγωγή της Ιστορίας και του Πολιτισμού του οίνου ως συμβόλου της Ελλάδας, της Μεσογείου και της καθημερινής μας ζωής. 

Loader