Μια αίτηση για δάνειο, δύο άνθρωποι σε μια τράπεζα και μια σχέση εξουσίας που αλλάζει συνεχώς. Η παράσταση «Το Δάνειο» που ανεβαίνει στο Θέατρο Τ. φέρνει στη σκηνή μια ιστορία γνώριμη για όσους έζησαν την κρίση και τις συνέπειές της.
Η παράσταση εστιάζει στη ζωή ενός υπαλλήλου τράπεζας, σε μια φαινομενικά συνηθισμένη μέρα στη δουλειά του που ανατρέπεται όταν μια νεαρή γυναίκα ζητάει δάνειο. Στην προσπάθειά της να το εξασφαλίσει, απειλεί άμεσα την προσωπική του ζωή και σταδιακά, όλος ο κόσμος του αρχίζει να καταρρέει.
Το κείμενο του Τζόρντι Γκαλθεράν γράφτηκε το 2012 και έχει παρασταθεί σε περισσότερες από 15 χώρες ενώ στην Ελλάδα παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 2015. Στο Θέατρο Τ. ανεβαίνει σε σκηνοθεσία του Γιώργου Μιχαλάκου με την Ελίνα Αντωνίου και τον Γρηγόρη Φρέσκο επί σκηνής.
Η Ελίνα Αντωνίου, η οποία μετά το «Λιωμένο Βούτυρο» συνεργάζεται και πάλι με τον Γιώργο Μιχαλάκο μιλώντας στο emakedonia.gr κάνει λόγο για ένα «απολύτως επίκαιρο έργο» που «σχολιάζει με καυστικό χιούμορ την οικονομική κατάσταση της Ισπανίας - και κατ’ επέκταση της Ελλάδας, ειδικά μετά την οικονομική κρίση». «Στην Ελλάδα, πριν από την κρίση, τα δάνεια ήταν κάτι εντελώς συνηθισμένο – είτε για σπουδές είτε για σπίτι, ακόμη και για διακοπές ο κόσμος έπαιρνε δάνεια “για πλάκα”. Μετά το 2012 όμως, τα δάνεια έγιναν δυσβάσταχτο οικονομικό βάρος που πολλοί δεν μπορούν να αντέξουν. Η παράσταση σχολιάζει το πως οι άνθρωποι αντιμετωπιζόμαστε ως “νούμερα” μέσα σε ένα τραπεζικό και καπιταλιστικό σύστημα, ενώ οι πραγματικές ανθρώπινες ανάγκες έρχονται πάντα δεύτερες» σημειώνει.
To έργο κάνει μια κοινωνική κριτική απέναντι στις τράπεζες αλλά όχι μονοδιάστατη, τονίζει η ηθοποιός. «Η κεντρική ηρωίδα χρειάζεται 3.000 ευρώ - όχι ένα τεράστιο ποσό, αλλά για εκείνη είναι κομβικό. Στο έργο δείχνουμε πώς η ανάγκη μπορεί να οδηγήσει έναν άνθρωπο σε κινήσεις που υπό άλλες συνθήκες δεν θα έκανε. Παράλληλα, βλέπουμε και πώς ένας απλός άνθρωπος μπορεί, έστω και προσωρινά, να "φέρει τούμπα" το σύστημα. Η σχέση εξουσίας ανάμεσα στους δύο αλλάζει συνεχώς κατά τη διάρκεια της παράστασης ενώ υπάρχει και μια αισιόδοξη πλευρά, την οποία αφήνουμε ανοιχτή στο κοινό.
Η ίδια πιστεύει ότι το σύστημα μπορεί να αλλάξει, επειδή όπως το δημιούργησαν οι άνθρωποι, έτσι μπορούν και να το διαμορφώσουν. «Πιστεύω στη δύναμη του κόσμου και έχουμε δει ιστορικά ότι όταν υπάρχει πραγματική θέληση, ακόμα και κοινωνίες αλλάζουν». Για την περίπτωση της Ελλάδας τονίζει πως «είναι ένα σενάριο που δείχνει να απομακρύνεται. Παρ’ όλα αυτά, η ελπίδα παραμένει.»
Η Ελίνα Αντωνίου γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κύπρο. Ζει και εργάζεται στην Θεσσαλονίκη από το 2017 όταν ήρθε για να σπουδάσει στο Τμήμα Θεάτρου του ΑΠΘ. «Είναι μια δύσκολη δουλειά το θέατρο. Θέλει αντοχές, συνεχές τρέξιμο και πολλή προσωπική προσπάθεια. Αλλά όταν το κυνηγάς, σε ανταμείβει. Θέλει καιρό στη... μάχη αλλά νομίζω ότι όταν το θες και το κυνηγάς πραγματικά μπορείς να κάνεις πράγματα και να είσαι πολύ χαρούμενος μέσα σε αυτό» λέει χαρακτηριστικά.
Επέλεξε τη Θεσσαλονίκη για να ζήσει αφενός γιατί ήθελε να δοκιμάσει την ενηλικίωση μακριά από το σπίτι της. Αφετέρου, όπως εξομολογείται, γιατί η Ελλάδα την κέρδισε - κυρίως οι άνθρωποι και οι ευκαιρίες της ενώ θεωρεί ότι στην Κύπρο ο θεατρικός χώρος είναι πιο μικρός και κλειστός.
Θα την ενδιέφερε να κατέβει στην Αθήνα αλλά όχι άμεσα, και κυρίως λόγω των ευκαιριών στον κινηματογράφο, με τον οποίο θα ήθελε να ασχοληθεί στο μέλλον. Παρόλαυτά, «όσο έχω δουλειά στη Θεσσαλονίκη, προτιμώ να μένω εδώ» εξηγεί. Άλλωστε της αρέσει η θεατρική σκηνή της Θεσσαλονίκης και την βλέπει με αισιοδοξία. «Έχουν ανοίξει νέες σκηνές, ο κόσμος στηρίζει περισσότερο και η θεατρική σκηνή δείχνει να ανανεώνεται. Είμαστε ακόμη στην αρχή βέβαια αλλά φαίνεται να υπάρχει ανοδική πορεία.»
Επαγγελματικά, προς το παρόν την ενδιαφέρει μόνο η υποκριτική ενώ ένας από τους λόγους που διάλεξε το Τμήμα Θεάτρου και όχι κάποια δραματική σχολή είναι το ενδιαφέρον της για το θεατροπαιδαγωγικό κομμάτι το οποίο σταδιακά θέλει να κυνηγήσει. «Πιστεύω πολύ στη δουλειά με τα παιδιά. Μπορούν να μάθουν μέσω της δημιουργικότητας όσα δεν μαθαίνουν με στείρο τρόπο.» λέει χαρακτηριστικά. Και αυτό το γνωρίζει εμπειρικά αφού η ίδια ξεκίνησε να ασχολείται με το θέατρο ήδη από την Τρίτη δημοτικού. «<Η μητέρα μου είδε ότι ήμουν πολύ κλειστό παιδί και με έγραψε σε θεατρικό εργαστήριο για να ανοιχτώ. Αυτή η επιλογή που έκανε, μου άλλαξε τη ζωή - από τότε κατάλαβα ότι αυτό θέλω να κάνω και αυτό δεν άλλαξε ποτέ.
«Το Δάνειο» θα παρουσιαστεί άλλα δύο Παρασκευοσαββατοκύριακα στο Θέατρο Τ. ως τις 7 Δεκεμβρίου. Παρασκευές και Σάββατα στις 21:30 και Κυριακές στις 20:00.
«Το Λιωμένο Βούτυρο» του Σάκη Σερέφα θα ξαναπαρουσιαστεί στο Metropolitan, στα τέλη Ιανουαρίου και αρχές Φεβρουαρίου.
Η Ελίνα Αντωνίου παράλληλα παίζει και σε παιδικές παραστάσεις στον Μικρό Βορρά, συγκεκριμένα στη «Φάρμα των Ζώων» που παρουσιάζεται Κυριακές μέχρι 28 Δεκεμβρίου στο Βαφοπούλειο Πνευματικό Κέντρο.
