Το δύσκολο 18μηνο για τη ΝΔ στη Θεσσαλονίκη. Του Νίκου Οικονόμου

Ο δρόμος μέχρι τις εκλογές δεν θα είναι στρωμένος με ροδοπέταλα

Νίκος Οικονόμου
Γράφει Νίκος Οικονόμου Δημοσιογράφος

Δεν θα είναι εύκολο το τελευταίο δεκαοκτάμηνο για τη ΝΔ στη Θεσσαλονίκη. Η διαφαινόμενη σκληρή μάχη για τη βουλευτική εκλογή, κυρίως στην Α’ Θεσσαλονίκης, δημιουργεί από τώρα ένταση και παρασκήνιο και μερικά σχετικά στιγμιότυπα καταγράφηκαν κατά τις πρόσφατες εσωκομματικές εκλογές.

Ας μην ξεχνάμε ότι το εκλογικό αποτέλεσμα του 2023, όταν η ΝΔ κέρδισε στην πρώτη εκλογική περιφέρεια του νομού οκτώ έδρες, δεν πρόκειται να επαναληφθεί. Στο καλό σενάριο οι έδρες θα είναι έξι, στο πολύ καλό σενάριο επτά, στο κακό θα περιοριστούν στις πέντε.

Όλα αυτά σε μία εκλογική περιφέρεια με έξι υφυπουργούς που θα είναι υποψήφιοι (Καλαφάτης, Γκιουλέκας, Ράπτη, Ευθυμίου, Παπαϊωάννου και ίσως Ταχιάος), τέσσερις κινητικούς βουλευτές (Κούβελας, Σιμόπουλος, Γκολιδάκης, Χατζηιωαννίδου) και δύο ή τρεις φιλόδοξους νέους παίκτες.

Δεν είναι όμως μόνο αυτό. Στη Θεσσαλονίκη η ΝΔ θα έχει να αντιμετωπίσει και άλλα τοπικά αγκάθια. Η δυναμική από τα δεξιά, που εμφανίζει κυρίως η «Ελληνική Λύση» ιδιαίτερα στη δυτική Θεσσαλονίκη, που συμπεριλαμβάνεται στην πρώτη εκλογική περιφέρεια, η παραδοσιακή ισχυρή επιρροή της Εκκλησίας και η εντοπιότητα της Αφροδίτης Λατινοπούλου, που μπορεί να ενισχύσουν «Νίκη» και «Φωνή Λογικής», είναι ένα άλλο κομμάτι του αγκαθωτού για τη ΝΔ παζλ που λέγεται Θεσσαλονίκη.

Προσθέστε και τον παράγοντα Ιβάν Σαββίδη και το ισχυρό φιλορωσικό λόμπι που ακμάζει εδώ περισσότερο από ό,τι σε άλλα μέρη της Ελλάδας και δυσκολεύει ακόμα περισσότερο το πράγμα.

Τα άλλα κομμάτια είναι εσωτερικής υφής. Το καραμανλικό μπλοκ στην πόλη, απ’ όπου ξεκίνησε την πολιτική του πορεία ο Κώστας Καραμανλής, είναι πάντα υπολογίσιμο και εδώ και καιρό στέκεται απέναντι στη στρατηγική της κυβέρνησης του Κυριάκου Μητσοτάκη κριτικά.

Το ίδιο ισχύει και για τους φίλους του Αντώνη Σαμάρα, που σίγουρα δεν θα κατέβουν με πανό υπέρ της ΝΔ στις προσεχείς εκλογές.

Τέλος, υπάρχει και το φαινόμενο της μη συνοχής στην τοπική ΝΔ, όπου μία ομάδα παρά τις αντιστάσεις φαίνεται να κυριαρχεί στα κομματικά πράγματα αλλά και η εσωτερική γκρίνια για τα λάθη και τις αδυναμίες της κυβέρνησης (ΕΛΤΑ, ΟΠΕΚΕΠΕ και ακρίβεια) που δυσκολεύουν τη «γαλάζια» δυναμική.

Χωρίς να παραγνωρίζουμε και το εσωτερικό μποϊκοτάζ που προκαλεί η ατελείωτη γκρίνια. Από ανθρώπους που κινούνται εδώ και χρόνια στο στρατόπεδο των υποστηρικτών του πρωθυπουργού, οι οποίοι είτε για προσωπικούς λόγους (γιατί οι μεταρρυθμίσεις κτυπούν τους πάντες) είτε επειδή τα ξέρουν όλα, αισθάνονται ότι δεν πήραν αυτά που οι ίδιοι θεωρούν ότι θα έπρεπε από τη διακυβέρνηση.

Και όταν ακούς από τους θεωρούμενους μητσοτακικούς ότι η κυβέρνηση πάει απ' το κακό στο χειρότερο, τότε η όποια δυναμική της ΝΔ και του Κυριάκου Μητσοτάκη πάει περίπατο.

Με αυτήν την έννοια, ο δρόμος μέχρι τις εκλογές δεν θα είναι για τη ΝΔ Θεσσαλονίκης στρωμένος με ροδοπέταλα. Αλλά νομίζω ότι έχουν γνώση για όλα οι φύλακες. Το θέμα είναι αν θα κάνουν και κάτι…