Τάσος Μπαρτζώκας στη «ΜτΚ»: Το 2026 είναι χρονιά ευθύνης και δουλειάς

Ο βουλευτής της Ημαθίας της ΝΔ, Τάσος Μπαρτζώκας, σε συνέντευξή του στη «ΜτΚ» σημειώνει ότι «η κυβέρνηση δεν γύρισε ποτέ την πλάτη στους αγρότες και ότι παραμένει υπέρ του διαλόγου, με ειλικρίνεια και ρεαλισμό, μέσα στις αντοχές της οικονομίας και τις ευρωπαϊκές μας δεσμεύσεις». Για το μέλλον των μπλόκων πιστεύει ότι «όσο αποκαθίσταται η ροή των πληρωμών και υπάρχει καθαρή εικόνα για το τι πληρώνεται και πότε, θα υπάρξει και αποκλιμάκωση. Η εμπιστοσύνη δεν επιστρέφει με μία ανακοίνωση, αλλά βήμα-βήμα».

Κάναμε Χριστούγεννα με τα αγροτικά μπλόκα στους δρόμους. Γιατί δεν βρέθηκε πεδίο συνεννόησης μεταξύ της κυβέρνησης και των αγροτών; Τι έφταιξε;

Καταρχάς, αναγνωρίζουμε τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι αγρότες και κατανοούμε τη δυσαρέσκεια που προκλήθηκε από καθυστερήσεις στις πληρωμές, ιδιαίτερα σε μία περίοδο αυξημένων αναγκών. Να είμαστε ξεκάθαροι: Η κυβέρνηση δεν γύρισε ποτέ την πλάτη στους αγρότες.
Η αλήθεια είναι ότι πήραμε μία σωστή αλλά δύσκολη απόφαση: Να αλλάξουμε ένα προβληματικό σύστημα στον ΟΠΕΚΕΠΕ. Όμως αυτή η αλλαγή έγινε σε μία απαιτητική συγκυρία και δεν επικοινωνήθηκε έγκαιρα τι σημαίνει η μεταβατική περίοδος.
Αυτό που εισέπραξε ο κόσμος ήταν μία αίσθηση ανασφάλειας. Όμως δεν μιλάμε για αδιαφορία ή απουσία πολιτικής βούλησης. Μιλάμε για μία προσπάθεια να διορθωθούν χρόνιες στρεβλώσεις, χωρίς να τιναχθεί στον αέρα η αξιοπιστία του συστήματος. Και τα στοιχεία το δείχνουν: Φέτος οι αγρότες συνολικά θα λάβουν πάνω από μισό δισεκατομμύριο ευρώ περισσότερα από πέρσι, ενώ το συνολικό ποσό θα φτάσει τα 3,8 δισ. ευρώ.
Η κυβέρνηση παραμένει υπέρ του διαλόγου, με ειλικρίνεια και ρεαλισμό, μέσα στις αντοχές της οικονομίας και τις ευρωπαϊκές μας δεσμεύσεις. Από τα 27 αιτήματα τα 20 έχουν ήδη λυθεί ή έχουμε πει ότι μπορούν να συζητηθούν. Ναι στη συζήτηση και στις διεκδικήσεις, αλλά όχι σε μορφές πίεσης που δημιουργούν κοινωνική ένταση και τελικά δεν βοηθούν ούτε τους ίδιους τους αγρότες.

Βλέπετε φως στο τούνελ έτσι ώστε να αποκλιμακωθεί η κατάσταση με τις αγροτικές κινητοποιήσεις;

Ναι, βλέπω φως στο τούνελ και δεν το λέω ελαφρά τη καρδία. Το λέω γιατί αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε σε μία φάση ουσιαστικών πληρωμών και, το ίδιο σημαντικό, σε μία φάση αποσαφήνισης των ζητημάτων που προκάλεσαν τη μεγαλύτερη ένταση.
Ξεκαθαρίζονται θέματα που δημιούργησαν σύγχυση, όπως οι παρακρατήσεις υπέρ ΕΛΓΑ, οι οποίες δεν είναι κάτι καινούριο, αλλά μία πάγια πρακτική εδώ και 15 χρόνια. Παράλληλα, όσο προχωρούν οι διασταυρωτικοί έλεγχοι και ολοκληρώνονται οι διαδικασίες, οι δικαιούχοι θα βλέπουν σταδιακά τα χρήματα που τους αναλογούν.
Πιστεύω ειλικρινά ότι όσο αποκαθίσταται η ροή των πληρωμών και υπάρχει καθαρή εικόνα για το τι πληρώνεται και πότε, θα υπάρξει και αποκλιμάκωση. Η εμπιστοσύνη δεν επιστρέφει με μία ανακοίνωση, αλλά βήμα-βήμα. Και αυτό είναι προς όφελος όλων: Των αγροτών, της κοινωνίας και της οικονομίας.

Και μετά τι πρέπει να γίνει; Χρειάζεται ένας υπερκομματικός διάλογος και μία συζήτηση με την κοινωνία για το μέλλον του αγροτικού τομέα στη χώρα μας;

Σίγουρα, μετά την αποκλιμάκωση και την ολοκλήρωση της μεταβατικής περιόδου, χρειάζεται ένας ειλικρινής και ουσιαστικός διάλογος για το μέλλον του αγροτικού τομέα.
Άρα απαιτείται μία συζήτηση που να βασίζεται σε πραγματικά δεδομένα, στις δυνατότητες της χώρας και στο ευρωπαϊκό πλαίσιο της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής, χωρίς υποσχέσεις που δεν μπορούν να τηρηθούν.
Αυτή η συζήτηση πρέπει να γίνει με συμμετοχή όλων των θεσμικών φορέων: Παραγωγών, συνεταιρισμών, επιστημονικών οργανισμών, περιφερειών και κράτους. Η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη έχει αποδείξει ότι επιδιώκει τέτοιες συναινέσεις, αλλά πάντα με σαφή στόχο: Ένα βιώσιμο, ανταγωνιστικό και δίκαιο αγροτικό μοντέλο.

Το 2025 ήταν μία δύσκολη χρονιά για την κυβέρνηση. Ξεκίνησε με τα συλλαλητήρια για τα Τέμπη και τελειώνει με τα μπλόκα. Είναι η φθορά της εξαετίας ή υπήρξαν άλλοι λόγοι που φρέναραν τη δυναμική;

Το 2025 ξεκίνησε με μία κοινωνική φόρτιση γύρω από τα Τέμπη, ένα τραύμα που άγγιξε ολόκληρη την ελληνική κοινωνία και δικαίως δημιούργησε απαιτήσεις για αλήθεια, δικαιοσύνη και βαθιές αλλαγές στο κράτος. Και κλείνει με αγροτικές κινητοποιήσεις, σε μία περίοδο που ο πρωτογενής τομέας πιέζεται έντονα από το κόστος παραγωγής, τις επιπτώσεις της κλιματικής κρίσης και μία αναγκαία αλλά δύσκολη μεταρρύθμιση στις αγροτικές πληρωμές.
Αλλά μην ξεχνάμε ότι ζούμε σε μία εποχή παγκόσμιων αναταράξεων: Ενεργειακή αστάθεια, πληθωριστικές πιέσεις, γεωπολιτική αβεβαιότητα, κλιματικά φαινόμενα που πλήττουν άμεσα την παραγωγή. Όλα αυτά δοκιμάζουν τις αντοχές των κοινωνιών και, κατ’ επέκταση, των κυβερνήσεων σε όλη την Ευρώπη.
Η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη δεν έκρυψε τα προβλήματα κάτω από το χαλί. Αντιθέτως, προχώρησε σε δύσκολες αλλά αναγκαίες αποφάσεις: στη δικαιοσύνη, στη δημόσια διοίκηση, στις υποδομές, στον ΟΠΕΚΕΠΕ.
Αυτό που κάποιοι βλέπουν ως «φρενάρισμα», εγώ το βλέπω ως τη δημιουργική ζύμωση μίας περιόδου αλλαγών. Και η απάντηση σε αυτό δεν είναι οι εύκολες υποσχέσεις, αλλά περισσότερη δουλειά, περισσότερη ειλικρίνεια απέναντι στην κοινωνία και επιμονή σε πολιτικές με βάθος και διάρκεια.

Τι πρέπει να προσέξει κυβέρνηση και ΝΔ ενόψει του 2026;

Το 2026 είναι μία ακόμα χρονιά με σχέδιο, συγκεκριμένους στόχους και όραμα. Έχει ήδη αποτυπωθεί στον Προϋπολογισμό και το ζητούμενο είναι η συνέπεια στην υλοποίηση.
Χρειάζονται τρία πράγματα: Να μείνουμε σταθεροί στην πορεία που ακολουθούμε από το 2019, να έχουμε διαρκή επαφή με την κοινωνία και να μιλάμε με ειλικρίνεια και ρεαλισμό για τα όρια και τις δυνατότητες της οικονομίας.
Το 2026 είναι χρονιά ευθύνης και δουλειάς. Αν μείνουμε προσηλωμένοι στον στόχο, μπορούμε να ενισχύσουμε τη σχέση εμπιστοσύνης με τους πολίτες, που στο τέλος ζητούν σοβαρότητα και σχέδιο και όχι εύκολες υποσχέσεις.

Πολλά σχόλια γίνονται για τη στάση της Ζωής Κωνσταντοπούλου στην Εξεταστική Επιτροπή. Πώς τα είδατε εσείς;

Η στάση της κυρίας Κωνσταντοπούλου, κατά την άποψή μου, δεν βοηθάει την ουσία της διερεύνησης. Πολύ συχνά η συζήτηση μετατοπίζεται από το αντικείμενο της Επιτροπής σε μία λογική έντασης, καταγγελίας και προσωπικών αντιπαραθέσεων, με αποτέλεσμα να υποβαθμίζεται ο ίδιος ο σκοπός της Εξεταστικής, που είναι η αναζήτηση της αλήθειας με νηφαλιότητα και σοβαρότητα.
Είναι άλλο πράγμα ο αυστηρός έλεγχος, που είναι απολύτως θεμιτός και αναγκαίος, και άλλο η εργαλειοποίηση της διαδικασίας για πολιτική προβολή. Όταν η ένταση γίνεται αυτοσκοπός, τελικά ζημιώνεται όχι η κυβέρνηση ή η αντιπολίτευση, αλλά το κύρος του Κοινοβουλίου συνολικά.

Σας απασχολεί η δυναμική που εμφανίζουν κόμματα δεξιότερα της ΝΔ στη Βόρεια Ελλάδα; Ποια είναι η απάντηση σε αυτό;

Με προβληματίζει κάθε απήχηση λαϊκίστικης ρητορικής, απ’ όπου κι αν προέρχεται. Η ΝΔ απαντά με πολιτική σταθερότητα, αναπτυξιακή πορεία και κοινωνική υπευθυνότητα. Και αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό στη Βόρεια Ελλάδα, μία περιοχή που γνωρίζει καλά τι σημαίνει να παίζεις με τις αντοχές της κοινωνίας και της οικονομίας.
Η απάντηση δεν είναι να μιμηθούμε τα άκρα, αλλά να δείξουμε ότι υπάρχουν λύσεις που δουλεύουν: Ασφάλεια με σχέδιο, οικονομία με προοπτική, περιφέρεια με μέλλον.

Είναι αρκετό το βλέμμα που έχει ρίξει η κυβέρνηση προς την περιφέρεια και οι πρωτοβουλίες που έχουν ληφθεί ή χρειάζεται περαιτέρω επιτάχυνση;

Θα σας απαντήσω ειλικρινά. Η κυβέρνηση έχει στρέψει ουσιαστικό και μετρήσιμο βλέμμα προς την περιφέρεια, όχι με λόγια αλλά με έργα: Υποδομές, δημόσιες επενδύσεις, αναβαθμίσεις σχολείων και νοσοκομείων, ενίσχυση κρίσιμων υπηρεσιών και στήριξη της παραγωγής.
Το ίδιο ισχύει και για τις «μικρές» πολιτικές που κάνουν τη διαφορά: Οι φορολογικές ελαφρύνσεις σε μικρούς οικισμούς, η απαλλαγή από τον ΕΝΦΙΑ, η στήριξη παραδοσιακών δραστηριοτήτων. Για μία οικογένεια στην περιφέρεια αυτά δεν είναι λεπτομέρειες• είναι λόγος να μείνει στον τόπο της.
Άρα, ναι, έχει γίνει δουλειά. Η πρόκληση της επόμενης περιόδου είναι αυτή η δουλειά να γίνεται πιο γρήγορα και να φαίνεται ακόμη περισσότερο στο χωριό και στη μικρή πόλη. Εκεί θα κριθεί αν η ανάπτυξη φτάνει παντού.

*Δημοσιεύθηκε στη «ΜτΚ» στις 28.12.2025