Θεσσαλονίκη: «Βόμβα» στην εστίαση της πόλης - Το «Ολύμπιον» κοντά σε συμφωνία με τα McDonald's
Η επιστροφή της αμερικανικής αλυσίδας γίνεται ολοένα δυναμικότερη στην πόλη - Το deal που θα αλλάξει την όψη της Αριστοτέλους
Με αφορμή τη συναυλία του στη Θεσσαλονίκη στις 10 Ιουλίου, ο καλλιτέχνης μιλά στο emakedonia.gr
Ένας από τους πιο συνεπείς και ευρηματικούς δημιουργούς της σύγχρονης ελληνικής σκηνής, ο Monsieur Minimal, κατά κόσμον Χρήστος Τσιτρούδης, επιστρέφει στη Θεσσαλονίκη για μία μοναδική καλοκαιρινή συναυλία στις 10 Ιουλίου, στην ταράτσα του Soul.
Με αφορμή τη συναυλία του, ο καλλιτέχνης στο emakedonia.gr για τη μουσική, το νέο του άλμπουμ, το ΑΙ, την πατρότητα αλλά και την ισορροπία που αναζητά στη ζωή του.
- Σε τι καλλιτεχνική φάση βρίσκεστε αυτή την περίοδο;
Είμαι στα τελειώματα σχεδόν του όγδοου άλμπουμ. το οποίο προάγγελος υπήρξε το Λαβ φορ έβερ μαζί με την Μαρία Παπαγεωργίου και το κόνσεπτ αυτού του άλμπουμ είναι να τραγουδηθουν, να ερμηνευτούν κάποια δικά μου παλιά και νεότερα τραγούδια αποκλειστικά από γυναικείες φωνές. Ενορχηστρωμένα, ψιλοδιασκευασμένα και κάποια και στις αρχικές τους εκτελέσεις. Απλά θα είναι ερμηνευμένα από νέες φωνές και αποκλειστικά από γυναικείες φωνές.
- Πώς προέκυψε αυτό το κόνσεπτ;
Ήταν κάποια κομμάτια τα οποία ήθελα να τα φρεσκάρω και ήθελα να τα δώσω σε κάποιες αγαπημένες γυναικείες φωνές και με αφορμή το γεγονός ότι προϋπήρξαν κάποιες συνεργασίες με μερικές από αυτές όπως είναι η Μαρία Παπαγεωργίου, η Αντριάνα Μπαμπαλη δημιουργήθηκε και η ανάγκη για συνεργασία και με κάποια νέα κορίτσια όπως είναι η Μαρίζα Ρίζου, η Νεφέλη Φασούλη και κάποια νεότερα.
Κάποια τα οποία έχουν αποδοθεί οι αρχικές εκτελέσεις στα αγγλικά. Οπότε η ιδέα ήταν να μπουν και στα ελληνικά και να αποδοθούν και από γυναικείες φωνές. Μου άρεσε αυτή η ιδέα.
- Η επιστροφή στον ελληνικό στίχο είναι επιλογή περιόδου ή δημιουργική ανάγκη;
Από τότε που ξεκίνησα έγραφα και στα ελληνικά και στα αγγλικά. Το πρώτο μου άλμπουμ ήταν αγγλόφωνο, το δεύτερο ήταν ελληνόφωνο, οπότε για μένα δεν ήταν ποτέ ταμπού ο στίχος. Το ίδιο κάνω και τώρα. Πέρσι έβγαλα ένα αγγλόφωνο και φέτος ένα ελληνόφωνο καθώς διακρίνω ότι τη συγκεκριμένη περίοδο το ελληνόφωνο μπορεί να αφορά αποκλειστικά την Ελλάδα. Το αγγλόφωνο αφορά περισσότερο το κοινό εκτός Ελλάδος. Όπως γίνεται και υπάρχει μια καλή ροή και μια συνέπεια στην Τουρκία και στα Βαλκάνια που κάνουμε κάποιες εμφανίσεις.
- Μπορείτε δηλαδή να εκφράζεστε και στις δύο γλώσσες
Οι περισσότερες επιρροές μου είναι από την αγγλική και τη δυτική σκηνή οπότε με αυτά μεγάλωσα και μερικές φορές ακόμα πιο εύκολο το να εκφράζομαι με το αγγλόφωνο στίχο γιατί είναι και πιο εύηχος για μένα. Ενίοτε μου δημιουργείται και η ανάγκη να επικοινωνήσω κάποια κομμάτια και αναλόγως και με το ύφος και την ενορχήστρωση αποδίδονται καλύτερα με τον ελληνικό στίχο. Και είναι ένα challenge ο ελληνικός στίχος, γιατί είναι πιο δύσκολος και πρέπει να είσαι ιδιαίτερα προσεκτικός στο πώς θα αποτυπώσεις και θα δημιουργήσεις το παζλ με τις λέξεις και τις έννοιες. Είναι πρόκληση.
- Πότε αναμένεται να βγει ο δίσκος;
Αν όλα πάνε καλά, πιστεύω μέσα στο φθινόπωρο.
- Είναι παρωχημένη η συζήτηση για τα είδη μουσικής; Εσείς πώς χαρακτηρίζετε τη μουσική σας;
Η δική μου μουσική δεν έχει συγκεκριμένο είδος και ύφος. Θα την έλεγα μια μεσογειακή πλέον μουσική με αναφορές από το 60's, 70's έως και στο σήμερα. «Κλέβω» από πολλά είδη που με επηρεάζουν, από την pop, από την κιθαριστική, την ροκ, κάποια στοιχεία από τζαζ - από πολλά είδη. Τα περνάω από ένα δικό μου pop φίλτρο για να είναι πιο εύηχα και πιο εύκολοάκουστα στο κοινό.
- Όταν ξεκινήσατε πριν 18 χρόνια πάντως η μουσική σας θεωρούνταν αρκετά πρωτοποριακή
Για τα ελληνικά δεδομένα ήταν αρκετά διαφορετική η μουσική μου όταν ξεκίνησα ναι, για το εξωτερικό όχι. Μεσουρανούσαν η indie pop, rock και το electro.
Αυτό συνέβη και κάποια περίοδο στην Ελλάδα, δηλαδή ανάμεσα στο 2005 με 2012 υπήρξαν πάρα πολλά ονόματα. Πρωτεργάτες αυτού του κινήματος ήταν οι Raining Pleasure, πολύ νωρίτερα.
- Πάντως αυτό το είδος μουσικής σήμερα είναι πολύ πιο οικείο στο κοινό
Νομίζω ότι πλέον έχει ξεπεραστεί. Τουλάχιστον για μένα. Οπότε γι' αυτό μου δημιουργείται η ανάγκη να αγγίξω και άλλα είδη. Δηλαδή, άμα παρακολουθήσει κάποιος τον πρώτο μου δίσκο με τον τελευταίο μου, θα δει μεγάλες διαφορές. Και γενικότερα σε όλα μου τα άλμπουμ, θέλω να διαφοροποιούμαι. Θέλω έστω να συμπληρώνω και κάτι, αν δεν παρεκκλίνω εντελώς.
- Θέλετε δηλαδή να ασχολείστε με πολλά διαφορετικά είδη
Έτσι είναι η ζωή. Δεν γίνεται συνέχεια να κάνεις το ίδιο πράγμα. Ακόμα και να υπάρξει μια συνταγή της επιτυχίας, βαριέσαι. Θέλεις και κάτι που να είναι διαφορετικό, όπως το φαγητό, όπως οι άνθρωποι, όπως τα ταξίδια. Δεν μπορείς να πηγαίνεις συνέχεια σε έναν ίδιο προορισμό, όσο ωραίος και να είναι, βαριέσαι. Θέλεις κι άλλα πράγματα. Θέλεις καινούργιες εμπειρίες. Νέα ταξίδια, νέες μουσικές, νέες αρμονίες. Και αυτό στην μουσική δεν σε κάνει να βαριέσαι.
- Έχετε μια σταθερά ανοδική πορεία ανά τα χρόνια. Υπήρξε κάποια δυσκολία που να σας έφτασε κοντά στο να τα παρατήσετε;
Δεν μου αρέσει αυτός ο ανταγωνισμός που υπάρχει. Δεν θέλω να χαρακτηρίσω επάγγελμα τη μουσική. Εγώ αυτό που κάνω για μένα είναι μιά «ερασιτεχνία», σαν εραστής της τέχνης. Δεν το έχω δει τόσο πολύ σαν επάγγελμα. Ναι, μεν βιοπορίζομαι και θέλω να βιοπορίζομαι από αυτό, αλλά δεν θέλω να γίνω δούλος της επιτυχίας. Θέλω να υπάρχει μια ισορροπία. Δυσκολίες υπάρχουν πάρα πολλές και το ότι πρέπει να είσαι πάντα στο επίκεντρο είναι από μόνο του κάτι πολύ δύσκολο και σε φθείρει. Υπάρχουν στάδια τα οποία ήθελα να κάνω παύση, αλλά δεν μ' άφηνε η ίδια η μουσική. Οπότε μοιραία κλεινόμουν στο στούντιο, έγραφα και έγραφα πράγματα που μου άρεσαν και ήθελα να τα μοιραστώ, οπότε δημιουργούνταν ένας φαύλος κύκλος. Με δυσκολεύει κάπως τώρα όσο μεγαλώνω κιόλας και με το γεγονός ότι έχω γίνει πατέρας, έχω και ένα παιδί ότι δεν μπορώ να αφιερώνω τον ίδιο χρόνο που αφιέρωνα και δεν θέλω κιόλας γιατί μου αρέσει και η πατρότητα οπότε το έχω δει λίγο πιο χαλαρά.
Θέλει πολύ κυνήγι και εγώ δεν είχα ποτέ τη στόφα του να γίνω σταρ. Δηλαδή, μ' αρέσει να ακούγεται η μουσική μου, δεν μ' αρέσει να παρουσιάζω το πρόσωπό μου ή να ασχολούμαι με τα social media για να δημιουργήσω ένα διαφορετικό content. Για μένα περιεχόμενο είναι μόνο η μουσική μου.
- Η πατρότητα σας άλλαξε καθόλου δημιουργικά;
Ακόμα δεν ξέρω. Είναι 1,5 ετών. Δεν έχει αποτυπωθεί ακόμα μέσα μου. Δημιουργεί πολύ όμορφα συναισθήματα και τα απολαμβάνω. Όλα βοηθάνε, όλα διαμορφώνουν, τα πάντα και τα άσχημα. Όπως και το ότι έχασα την μητέρα μου και έκανα στις αρχές του έτους ένα κινηματογραφικό EP ορχηστρικό κυρίως που ήταν αφιερωμένο εκεί. Όλα σε διαμορφώνουν σε αυτή την πορεία, σε αυτή τη ζωή.
- Φαίνεται πως θέλετε να δίνετε πιο ολοκληρωμένο υλικό, κάτι πιο κινηματογραφικό, να προσθέσετε εικόνα στη μουσική
Ναι, προσπαθώ. Βέβαια, δεν τα καταφέρνω πάντα, γιατί, εντάξει, στην εικόνα θα πρέπει να έχεις άλλες ικανότητες και άλλες δεξιοτεχνίες. Είτε συνεργάζομαι με κάποιους ανθρώπους σκηνοθέτες ή που φτιάχνουν βίντεο για να αποδώσω αυτό που έχω στο μυαλό μου, είτε καμιά φορά σκαλίζω και από μόνος μου, γιατί μου αρέσει, μου βοηθάει, με βγάζει από αυτόν τον δρόμο της μουσικής με βάζει σε κάτι άλλο.
- Δεν ασχολείστε όμως με κάποια άλλη τέχνη, σωστά;
Όχι, αλλά θα ήθελα πάρα πολύ.
- Με τι θα θέλατε να ασχοληθείτε;
Θα ήθελα να κάνω εικόνα. Η εικόνα μου αρέσει πάρα πολύ.
- Είναι ένα ακόμα μέσο
Ναι και είναι και πιο άμεσο. Έτσι κι αλλιώς όταν δημιουργώ μουσική, παράλληλα μου δημιουργούνται και εικόνες, οπότε αυτό θα με βοηθούσε περισσότερο.
- Ζούμε πάντως στην εποχή της εικόνας, ζούμε και στην εποχή του AI και εσείς κάνετε ηλεκτρονική μουσική. Αυτό πώς το βλέπετε;
Δεν κάνω πλέον η ηλεκτρονική μουσική, ειδικά το τελευταίο άλμπουμ είναι όλο αναλογικό, όλα τα όργανα είναι φυσικά. Το AI θα πρέπει να το δούμε σαν εργαλείο πλέον, γιατί υπάρχει στην καθημερινότητα. Δεν θα πρέπει να πέσουμε με τα μούτρα και να χάσουμε την αξία της δημιουργίας. Το να έχεις μια μηχανή να δημιουργεί για σένα, μετά ποιος ο λόγος του να δημιουργείς και να θέλεις να λέγεσαι ότι είσαι δημιουργός; Θα μπορούσε να το κάνει οποιοςδήποτε. Δεν βρίσκεις καν το δρόμο της έκφρασης. Εγώ γράφω και ηλεκτρονικά πράγματα αλλά τα τελευταία είναι τελείως πιο αναλογικά, γιατί με γοητεύει και ο αναλογικός ήχος. Όλα θέλουν μία ισορροπία. Για μένα παν μέτρον άριστον. Ακόμα και το AI μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε να μας εξυπηρετεί σε κάποια στιγμή σε οτιδήποτε σαν εργαλείο, ναι. Όλα αυτά τα μουσικά προγράμματα, που δημιουργείς, τα plugins που έχουν μέσα, στην ουσία έχουν και έναν αλγόριθμο. Από παλιότερα υπήρχαν αυτά. Τώρα απλά υπάρχουν τα προγράμματα με AI που δημιουργούν από το μηδέν. Μπορείς να δημιουργήσεις κάτι, να κλέψεις ή να κάνεις κάτι παρόμοιο. Αυτό είναι και αναλόγως και την ηθική του καθενός. Εγώ δεν θα μπορούσα να κάνω κάτι τέτοιο, δεν το δέχομαι. Το θεωρώ ανήθικο. Κάποιος μπορεί να το κάνει αφού διατίθεται ελεύθερα.
-Το ψευδώνυμό σας πώς το αποφασίσατε;
Χαριτολογώντας λόγω μεγέθους και στην κυριολεξία αυτό ήταν το μότο μου στην αρχή, ότι δηλαδή θα ήθελα να είμαι πάντα κύριος και απλός και στην μουσική μου αλλά και στην προσωπική μου ζωή. Βέβαια αυτό δεν ήταν πάντα εφικτό, ούτε στη μουσική ούτε στη ζωή. Αλλά έτσι είναι ο άνθρωπος τι να κάνουμε.
Άνθρωποι είμαστε κάποιες φορές ξεφεύγουμε. Δηλαδή γράφω κι εγώ και μίνιμαλ αλλά θα γράψω κάτι πιο μαξιμαλιστικό. Και σαν άνθρωπος μπορεί να παρεκκλίνω κάποια στιγμή.
- Αντιλαμβάνομαι ότι είστε άνθρωπος με πολλή ηρεμία, φαίνεται ότι έχετε βρει μια εσωτερική ισορροπία με την μουσική
Γενικότερα, η ισορροπία είναι για μένα η βασική έννοια και στόχος στη ζωή. Η ζωή είναι αρκετά σύντομη, οπότε αν δεν μπορούμε να τη χαρούμε, να περάσουμε όσο το δυνατόν πιο καλά και να δημιουργήσουμε κάτι έτσι ώστε να νιώθουμε χρήσιμο, δεν έχει νόημα για μένα. Εντάξει, σε ένα σημείο είμαστε άνθρωποι και κάποιες φορές θα χάσουμε και το μέτρο αλλά αρκεί να μπορούμε να το αναγνωρίσουμε και να επανέλθουμε. Δεν είμαστε ρομπότ.
-Δίνετε μεγάλη σημασία σε αυτό
Είναι πολύ βασικό, αλλά είναι και δύσκολο ταυτόχρονα, γιατί δεν ζούμε σε μία κοινωνία που έχει ισορροπίες ή εξυπηρετεί τις ισορροπίες. Ζούμε σε μία κοινωνία που είναι ζούγκλα. Άρα, σε αυτή την περίπτωση, για να κρατήσεις ισορροπία, θα πρέπει να έχεις μία απόσταση από την κοινωνία ή να ζεις μακριά στη κοινωνία. Εγώ ζω μέσα στην καρδιά της Αθήνας, αλλά κρατάω μια απόσταση από την κοινωνία. Παίρνω αυτά που θέλω, δίνω αυτά που θέλω και προσπαθώ να μην μπλέκω στη ζούγκλα, όσο γίνεται.
- Είναι επιλογή δηλαδή το πόσο θα αναμειγνυόμαστε με την κοινωνία, ανεξαρτήτως το που μένουμε;
Ναι σίγουρα, το να ζεις στη φύση σίγουρα βοηθάει περισσότερο. Είμαι λάτρης πιστεύω ότι εκεί είναι πραγματικά η ευτυχία οι ρίζες του ανθρώπου και το νόημα της ζωής.
- Θα θέλατε να φύγετε από την Αθήνα;
Χθες θα έφευγα κιόλας αν μπορούσα, αλλά είναι συνήθεια. Πλέον πολλά πράγματα γίνονται remote και μπορούσε να τα κάνεις από απόσταση 5-10 πράγματα. Είναι το θέμα συνήθειας και προτεραιοτήτων. Ακόμα μάλλον δεν έχω φτάσει στο «αμήν, αμήν» να πω για να πω ότι φεύγω. Αλλά αν υπήρχε ένα μαγικό χέρι -γιατί βαριέμαι και τις μετακομίσεις, είναι ένα πράγμα που σιχαίνομαι - και μου έπαιρνε το σπίτι μου και μου το πήγαινε κάπου σε μια εξοχή, θα έλεγα «κάντο τωρα». Δεν θα το σκεφτόμουν καν. Απλά επειδή λίγο τεμπελιάζω με την απόφαση της μεγάλωσης και όλα αυτά, πρέπει να φτάσω στο αμήν και να το κάνω.
-Από τη Γιαννιτσά είστε;
Ναι εκεί μεγάλωσα και μετά στη Θεσσαλονίκη. Έμενα στην Άνω Πόλη.
-Θα γυρνούσατε στα Γιαννιτσά;
Αν και είναι μια άγονη η επαρχία, θα γυρνούσα. Αν έστηνα έτσι τη ζωή μου, θα γυρνούσα, γιατί τώρα με το παιδί είναι πολύ πιο εύκολη η ζωή εκεί. Δηλαδή πηγαίνοντας στα Γιαννιτσά πέρα 4-5 φορές τον χρόνο και έχοντας πλέον το παιδί είναι πολύ πιο εύκολη η ζωή για εμάς τους γονείς εκεί πέρα και ακόμα περισσότερο για το παιδί που το ευχαριστιέται, την επαφή με την φύση, το ότι έχει αυλή, το ότι έχουμε ένα σκυλάκι, το ότι μπορεί να βγει έξω να παίξει, να μην κλειδωθεί σε ένα διαμέρισμα. Ναι εννοείται, θα πήγαινα. Έχω και φίλους εκεί πέρα. Στην Αθήνα δεν έχω φίλους, έχω μόνο γνωστούς, όπως έλεγε και ο Τάκι Τσαν.
- Τι θα κάνετε το καλοκαίρι;
Θα κάνουμε κάποια πράγματα. Στις 10 Ιουλίου θα έρθουμε πάνω στη Θεσσαλονίκη σε μια καινούρια και ωραία ταράτσα στο Soul. 23 Ιουλίου θα πάμε στην Πάτρα, μετά θα πάμε στα Κίθυρα, αναμένουμε κάποιες ακόμα συναυλίες για την Ελλάδα και μετά θα πάμε ένα μικρό tour Τουρκία, Κωνσταντινούπολη και Άγκυρα, που σας είπα ότι πάνε καλά τα αγγλόφωνα και τα ελληνόφωνα, τα ξέρουν και τα ελληνόφωνα, αλλά για κάποιο λόγο κάνουν... γκέλ εκεί τα αγγλόφωνα.
Monsieur Minimal @ Soul Roof Stage
Πέμπτη 10 Ιουλίου, 20:30
Εισιτήρια: https://cometogether.live
Η επιστροφή της αμερικανικής αλυσίδας γίνεται ολοένα δυναμικότερη στην πόλη - Το deal που θα αλλάξει την όψη της Αριστοτέλους
Το ρετρό κέρασμα κερδίζει ξανά έδαφος
Ο δήμος απευθύνει ισχυρή έκκληση τόσο προς τους διοργανωτές των επόμενων συναυλιών όσο και προς τους θεατές να επιδείξουν σεβασμό προς τη δημόσια περιουσία και το περιβάλλον