Αλεξάνδρα Παλαιολόγου στη «ΜτΚ»: Προσπάθησαν να με χειραγωγήσουν αλλά με καμία επιτυχία

Η «Θελεστίνα» του Φερνάντο ντε Ρόχας δεν είναι ένα από εκείνα τα θεατρικά κείμενα που επανέρχονται συχνά στις ελληνικές σκηνές. Αντίθετα, μοιάζει με κρυμμένο θησαυρό της παγκόσμιας δραματουργίας, ένα έργο που -αν και γραμμένο στα τέλη του 15ου αιώνα- κουβαλά τη σφοδρότητα και την αλήθεια του ανθρώπινου πάθους ως σήμερα.

Σε αυτό ο Καλλίστο και η Μελιβέα, δύο νέοι που παλεύουν ανάμεσα στην κοινωνική τάξη, τον έρωτα και την ηθική, θα μπορούσαν να είναι οι πρόγονοι του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας. Και ίσως να είναι… «Δεν είναι γνωστό έργο, έχει παιχτεί πολύ λίγο εδώ», λέει η Αλεξάνδρα Παλαιολόγου που συμμετέχει στην παραγωγή αυτή του ΚΘΒΕ. «Μπορεί ο Σέξπιρ να εμπνεύστηκε από αυτό το ‘Ρωμαίος και Ιουλιέττα’ », προσθέτει, καθώς θεωρεί ότι «ουσιαστικά ο Άγγλος δραματουργός είναι σαν να αναφέρεται στον έρωτα της Μελιβέας και του Καλλίστου».

Η παράσταση του ΚΘΒΕ, σε απόδοση και σκηνοθεσία του καλλιτεχνικού διευθυντή του ΚΘΒΕ, Αστέρη Πελτέκη, επιστρέφει για δεύτερη χρονιά στο Βασιλικό Θέατρο (πρεμιέρα 25 Οκτωβρίου 2025), με μία λαμπερή ομάδα ηθοποιών: Ελισάβετ Κωνσταντινίδου, Ταξιάρχη Χάνο, Τατιάνα Μελίδου, Γιώργο Κολοβό και πολλούς ακόμα.

Με τη μουσική του Στέφανου Κορκολή, με μία σκηνοθετική ματιά που συνδέει τον μεσαιωνικό κόσμο με τη σύγχρονη προβληματική, αλλά και με την εικαστική επιμέλεια της Φρόσως Λύτρα η «Θελεστίνα» γίνεται μία παράσταση γεμάτη πάθος, χιούμορ, μυστήριο και σιωπηλές πληγές. Το κείμενο δεν είναι μόνο μία αναγεννησιακή ιστορία, αλλά και μία παραβολή. Όπως λέει η κ. Παλαιολόγου: «Ο έρωτας, η πλάνη και η λύτρωση παραμένουν οι ίδιες δυνάμεις, είτε στον Μεσαίωνα είτε σήμερα».

Χαρακτηρίζει το έργο «ιλαροτραγωδία»: «Ξεκινάει ως κωμωδία, αλλά το τέλος είναι δραματικό. Νομίζω ότι το πιο ενδιαφέρον σε αυτό είναι η θέση της γυναίκας και πώς η κοινωνία τη χειραγωγεί, την εμπορευματοποιεί, πώς δεν φέρεται στις γυναίκες με τον τρόπο που θα έπρεπε». Καθώς η Μελιβέα δεν είναι παρθένα σε μία εποχή συντηρητική όπως ο μεσαίωνας, η Θελεστίνα, πρώην πόρνη και νυν προαγωγός, επιστρατεύει κάθε είδους μηχανορραφίες, αλχημείες και «ραφές» για να ενώσει το ζευγάρι, αλλά ταυτόχρονα αποκαλύπτει την κοινωνική καταπίεση και την εμπορευματοποίηση του γυναικείου σώματος ανά τους αιώνες.

Στην παράσταση, η ομότιτλη ηρωίδα δρα με πανούργα ευφυΐα, εκμεταλλευόμενη τις αδυναμίες των γύρω της για να φέρει σε πέρας το σχέδιό της, ενώ προσπαθεί να ελέγχει τα πάντα και τους πάντες. Κούκλες και έργα τέχνης που δημιουργήθηκαν από εικαστικούς της Βόρειας Ελλάδας συμβάλλουν στην ανάδειξη της σεξιστικής αντιμετώπισης της γυναίκας.

Η κ. Παλαιολόγου όμως σχολιάζει για την προσωπική της ζωή: «Προσπάθησαν να με χειραγωγήσουν, αλλά με καμία επιτυχία. Δεν είμαι άνθρωπος που αφήνεται να τον ελέγχουν». Η προσωπική της φιλοσοφία συνδέεται με τον ρόλο της στην παράσταση και την κοινωνική διάσταση της ιστορίας: «Νομίζω ότι το πιο σημαντικό στο έργο είναι η γυναίκα. Οι γυναίκες πάλεψαν πολύ για να αποκτήσουν τα δικαιώματα τους, τα οποία μόνο δεδομένα δεν ήταν».

Η τεράστια βεντάλια έργων στο ΚΘΒΕ

Η ηθοποιός έχει αναπτύξει πλέον μία σχέση εμπιστοσύνης με το ΚΘΒΕ και μιλά με ενθουσιασμό γι’ αυτή, αφού η παρουσία της στον οργανισμό είναι συχνή: «Τα δύο τελευταία χρόνια έχουμε μία στενή συνεργασία. Θεωρώ ότι το ΚΘΒΕ διανύει μία από τις πιο εξωστρεφείς περιόδους του. Ο καλλιτεχνικός διευθυντής μας, ο Αστέρης Πελτέκης, κάνει πολύ καλές επιλογές -υπάρχει μία τεράστια βεντάλια έργων, από το πιο ψαγμένο μέχρι την καθαρή κωμωδία». Η ίδια προσθέτει ότι «η τέχνη του θεάτρου είναι ένας τόπος ελευθερίας. Ο πολιτισμός είναι πιο ανοιχτός. Υπάρχουν ευκαιρίες για τις γυναίκες να αναλάβουν θέσεις ευθύνης, να κάνουν δικές τους δουλειές, να εκφραστούν δημιουργικά».

Παράλληλα, η αναφέρεται στη στάση της απέναντι στην τηλεόραση: «Δεν είμαι κάπου τηλεοπτικά. Έχω κάνει πολύ τηλεόραση και κάποια στιγμή θα είμαι ξανά υποθέτω. Δεν το κυνηγώ όμως, αφήνω τα πράγματα στη ροή τους. Αυτά έρχονται… Δεν λυπάμαι που δεν παίζω κάπου πάντως. Θα ήθελα να παίξω σε μία ωραία σειρά με καλό σενάριο. Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω την ανάγκη την αναγνωσιμότητα. Ο κόσμος με γνωρίζει με όνομα και επίθετο». Μιλά όμως και για τις αλλαγές που έχουν γίνει στο μέσο: «Η τηλεθέαση είναι πλέον πολύ χαμηλή, ο κόσμος γενικότερα δεν βλέπει πολλή τηλεόραση. Έχουν αλλάξει και τα οικονομικά δεδομένα -τα χρήματα που παίρναμε τη δεκαετία του ’90-2000 δεν υπάρχουν πια. Προσαρμοζόμαστε σε καινούριες συμβάσεις, δεν γίνεται αλλιώς. Όπως και να έχει όμως τα χρήματα της τηλεόρασης είναι περισσότερα από αυτά του θεάτρου».

Μέσα από τη σκιά της Θελεστίνας, βλέπουμε τη δική μας εποχή -μία εποχή που συνεχίζει να παλεύει για την ελευθερία, την αυτοδιάθεση και την ισότητα των φύλων. Η παράσταση επιστρέφει για δεύτερη χρονιά στο Βασιλικό Θέατρο με πρεμιέρα το Σάββατο 25 Οκτωβρίου 2025. Η Αλεξάνδρα Παλαιολόγου, μαζί με όλη την ομάδα των ηθοποιών και καλλιτεχνών, υπόσχεται μία εμπειρία θεάτρου που αναδεικνύει την ανθρώπινη φύση σε όλες τις αντιφάσεις της και φωτίζει την αέναη μάχη της γυναίκας μέσα στους αιώνες.

*Δημοσιεύθηκε στη «ΜτΚ» στις 19.10.2025