Θεσσαλονίκη: Συγκέντρωση αλληλεγγύης στον Πάνο Ρούτσι
Στις 18:30 στο «Δέντρο της Μνήμης»
- Newsroom
Της Αναστασίας Κανδυλίδου
Θυμίζουν άλλη δεκαετία, τα ξεχασμένα από το χρόνο δισκάδικα της Θεσσαλονίκης.
Στα «βινυλάδικα» της πόλης θα βρει κανείς από σκονισμένους «vintage» δίσκους από θρυλικά άλμπουμ των προηγούμενων δεκαετιών, μέχρι ακόμη και καινούργιους, από άλμπουμ με μεγάλες και πολυτελείς παραγωγές, με τους φαν να περνούν ώρες «χαζεύοντας» και ψάχνοντας, ανάμεσα στις μεγάλες στοίβες από δίσκους, αυτό ακριβώς που θέλουν και αναζητούν.
Οι δίσκοι βινυλίου, ανάμεσα στο σήμερα του Spotify και του YouTube, αποτελούν μια «μόδα» που, κυρίως μέσα από πλατφόρμες όπως το Instagram και το TikTok, έχει έρθει θριαμβευτικά, ξανά στην επιφάνεια, δημιουργώντας ένα, όχι και τόσο καινούριο, Trend, το λεγόμενο «vinyl revival».
«Η Θεσσαλονίκη μέσα από τα δισκάδικα της»
Στα μαγαζιά που έχουν απομείνει στη Θεσσαλονίκη τα βινύλια βασιλεύουν ζωντανεύοντας ολόκληρες εποχές.
«Τα δισκάδικα της Θεσσαλονίκης έχουν μειωθεί σχετικά με τις χρυσές εποχές του δίσκου, αφού ήταν γύρω στα 50 μαγαζιά εκ των οποίων ακόμη και σε περιοχές όπως Νεάπολη, Συκιές, Καλαμαριά», λέει ο Τόλης Τζελεπίδης, ιδιοκτήτης του δισκοπωλείου «Orbers Vinyl».
Πλέον έχουν μείνει περίπου 10-12 μαγαζιά συνολικά στην Θεσσαλονίκη. Οι καθημερινοί πελάτες είναι αρκετοί και κάθε ηλικίας, «από παιδιά 5 χρόνων που έρχονται με τους γονείς τους, έως και μεγάλους ανθρώπους που δεν έχασαν ποτέ την αγάπη τους για τη μουσική».
Αναμφίβολα, η τάση του βινυλίου έχει έρθει για να μείνει, εξάλλου έμεινε σε ακόμα πιο δύσκολες εποχές για την χώρα μας. Η γοητεία του, ο ήχος του «χρατς» της βελόνας πάνω στον δίσκο και η ομορφιά του εξωφύλλου είναι αυτά που το κάνουν να υπερτερεί από κάθε άλλη πλατφόρμα ακρόασης.
«Νέες γενιές, παλιές συνήθειες»
Το βινύλιο ποτέ δεν έχασε την αγάπη του από τους μουσικόφιλους, αφού πάντα υπήρχαν αυτοί που θα πρόσθεταν καινούρια κομμάτια στην συλλογή τους.
Παρ' όλ' αυτά οι νέες γενιές (Millennials, Gen-Z) είναι αυτές που έχουν ανεβάσει ξανά την ζήτηση του στα ύψη. Εντυπωσιακό είναι το γεγονός πως οι ηλικίες των νεότερων συλλεκτών δίσκων είναι μόλις 14 με 15 ετών, δηλαδή άτομα τα οποία γεννήθηκαν στην εποχή των ήδη αρκετά εξελιγμένων πλατφορμών ακρόασης.
«Οι νέοι βαριούνται το εύκολο, ψάχνουν καινούρια πράγματα που τους γοητεύουν. Το βινύλιο διαφέρει από την ευκολία του Spotify και αυτό είναι που αρέσει στους νέους», ανέφερε στο emakedonia.gr, η κ. Μαίρη Γουσεράκη, ιδιοκτήτρια παλαιοπωλείου.
«Οι νέοι κάνουν στροφή στα παλιά»
Είτε από επιρροές από προηγούμενες γενιές, την στοίβα από δίσκους στην ντουλάπα των γονιών ή των παππούδων, ή ακόμη από έμπνευση από τα κοινωνικά δίκτυα, οι νέοι είναι φανατικοί συλλέκτες.
Η 26χρονη Κατερίνα Ιωαννίδου, συλλέγει βινύλια τα τελευταία τέσσερα χρόνια, η αρχή αυτής της νέας της αγάπης ήταν όταν η καλή της φίλη τής έκανε δώρο ένα πικάπ και έναν δίσκο του αγαπημένου της καλλιτέχνη, Βασίλη Παπακωνσταντίνου.
«Μέχρι σήμερα θεωρώ ότι είναι το καλύτερο δώρο που μου έχουν κάνει ποτέ», δηλώνει η 26χρονη, η οποία συνεχίζει την συλλογή της μέχρι σήμερα με δίσκους έντεχνων καλλιτεχνών.
«Γενικά πιστεύω ότι αυτό που ξεχωρίζει στο άκουσμα μουσικής από πικάπ είναι ότι ακούω όλον τον δίσκο ενός καλλιτέχνη από την αρχή μέχρι το τέλος», προσθέτει.
Ο 21χρονος φοιτητής, Λευτέρης Κακογλέπης, ξεκίνησε την συλλογή του όταν μια μέρα πριν από τρία χρόνια βρήκε τους παλιούς δίσκους του πατέρα του από την εποχή του ‘70. Στην συνέχεια καθώς εμπνεύστηκε από αυτούς, αγόρασε το πρώτο του πικάπ και την μεγάλη του συλλογή από βινύλια με ήχους Pop και Soft Rock και καλλιτέχνες όπως οι Beatles.
«Το βινύλιο το νιώθεις πιο αληθινό, σε σχέση με το streaming, το απολαμβάνεις περισσότερο», σχολιάζει.
«Το έργο ενός καλλιτέχνη έχει δημιουργηθεί για κάποιο λόγο με μια σειρά, για αυτό μου αρέσει να ακούω βινύλια, δεν με γεμίζει το ίδιο το να ακούω μεμονωμένα singles ή playlists», παρατηρεί η 22χρονη Χαρά Βασιλειάδου.
Η 22χρονη ξεκίνησε την συλλογή της μετά από επιρροή από τα social media, πριν από τέσσερα χρόνια. Οι δίσκοι που συλλέγει έχουν ακούσματα σύγχρονης Indie και Pop μουσικής.
«Στις streaming πλατφόρμες δεν σου δίνουν πληροφορία, δεν δείχνουν τον producer, τον engineer ή το studio που ηχογραφήθηκε, το βινύλιο σου τα δίνει όλα αυτά», τονίζει ο Νίκος Αθανασιάδης, συλλέκτης πολλών ετών, στο emakedonia.gr.
«Ο ρόλος των Social Media»
Τα Social Media και ιδιαίτερα το TikTok είναι αυτά τα οποία δημιουργούν τα λεγόμενα trends τα οποία μπορούν πολύ εύκολα να φέρουν οτιδήποτε ξανά στην ζωή. Μια από αυτές τις θέσεις των trends κατέχει και το βινύλιο.
Εκατομμύρια likes και ακόμη περισσότερα views σε βίντεο που χρήστες δείχνουν την συλλογή βινυλιων τους ή που απλά παίζουν ένα κομμάτι του δίσκου. Φυσικά, πολλοί είναι και οι «γνώστες» της μουσικής που αφιερώνουν ολόκληρο το προφίλ τους στους δίσκους βινυλίου. Η απήχηση των βίντεο είναι μεγάλη με όλο και περισσότερους θεατές να μπαίνουν στον κόσμο των βινυλίων.
Φυσικά, όλη αυτή η προβολή έχει ως αποτέλεσμα οι πωλήσεις των δίσκων πολλές φορές να ξεπερνούν αυτές των CD και οι καλλιτέχνες να κυκλοφορούν όχι μόνο μια έκδοση του άλμπουμ τους σε βινύλιο αλλά σε πολλές διαφορετικές, με τα ίδια τραγούδια αλλά... διαφορετικό χρώμα δίσκου.
"Η Ραπ Συλλογή"
Μεγάλο είναι το κοινό της Ραπ σκηνής που προτιμάει να ακούσει την αγαπημένη του μουσική, με τον ήχο της βελόνας. Η Ραπ καθώς και το Χιπ-Χοπ είναι δύο από τα πιο πολυζητημένα είδη στην Ελλάδα. Λόγω αυτής της ζήτησης, όλο και περισσότεροι είναι οι καλλιτέχνες αυτής της σκηνής που επιλέγουν την κυκλοφορία του νέου τους άλμπουμ σε βινύλιο. Μερικοί από αυτούς είναι ο ΛΕΞ, Bloody Hawk και Κοινοί Θνητοί, οι οποίοι έχουν ενισχύσει την παρουσία του βινυλίου στη σύγχρονη ελληνική ραπ σκηνή, συνδέοντας το vintage με το σημερινό μουσικό ρεύμα.
«Η αναμφίβολα μεγάλη αξία των Second-Hand δίσκων»
«Συμπαθούμε πολύ τα Second-Hand κομμάτια, το ίδιο και ο κόσμος», δηλώνει στο emakedonia.gr ο Τόλης Τζελεπίδης, ιδιοκτήτης του δισκοπωλείου «Orbers Vinyl».
Ο κόσμος στρέφεται κατά πολύ στα παλιά, στα μεταχειρισμένα, στις συλλεκτικές και πρώτες εκδόσεις, για παράδειγμα θρυλικά άλμπουμ καλλιτεχνών όπως «Iron Maiden», «The Beatles», «Queen».
Η αξία ενός δίσκου δεν βασίζεται πάντα στο πόσο νέος είναι, τις περισσότερες φορές μάλιστα, ένας παλιός δίσκος έχει πολύ μεγαλύτερη αξία, συλλεκτικά αλλά και ποιοτικά, λόγω της μετατροπής των νέων δίσκων από ψηφιακό ήχο, στον αναλογικό. Πολλοί είναι και οι "κυνηγοί" συλλεκτικών δίσκων οι οποίοι ψάχνουν συνήθως μεταχειρισμένους, πρώτες εκδόσεις και όχι επανεκδόσεις καθώς ακόμη και πιθανόν υπογεγραμμένους από τον καλλιτέχνη δίσκους.
«Ένας δίσκος, χίλια συναισθήματα»
Σε μια βόλτα ενός συλλέκτη στα δισκάδικα της Θεσσαλονίκης μπορεί να βρεθεί εντελώς τυχαία κάτι που είναι κάτι παραπάνω από ένας απλός δίσκος, τόσο συλλεκτικό και συναισθηματικά πολύτιμο.
Οι παρακάτω δίσκοι αποτελούν ένα τέτοιο παράδειγμα, καθώς είναι πρώτη έκδοση των κλασσικών και αθάνατων άλμπουμ των Beatles, κάτι το οποίο φαίνεται από την αναγραφή της ημερομηνίας.
Το πιο πολύτιμο όμως, αποτελεί η αφιέρωση που μαρτυρά ότι αυτός ο δίσκος δωρήθηκε κάποτε σε κάποιον, συνοδεύοντας ίσως σημαντικές στιγμές της ζωής του.
Είναι βέβαιο ότι ένας τέτοιος δίσκος αποκτάει αμέσως μια διαφορετική σημασία για τον συλλέκτη, και φυσικά η αξία του υπερβαίνει την οικονομική και μεταφέρεται απευθείας στην συναισθηματική, και έπειτα, αυτός ο δίσκος, γεμάτος ιστορίες και συναισθήματα, αποκτά μια ιδιαίτερη θέση στην συλλογή του.
«Η ιστορία του Βινυλίου»
Η ιστορία του βινυλίου ξεκινά με την εφεύρεση του γραμμοφώνου από τον Emil Berliner στις αρχές του 20ου αιώνα, αλλά ο πρώτος δίσκος βινυλίου εμφανίστηκε περίπου 40 χρόνια αργότερα, το 1948, από την Columbia Records.
Μετά την ακμή του στα '80s και '90s και την εξαφάνισή του στη δεκαετία του 2000, το βινύλιο γνώρισε μια μεγάλη αναβίωση από το 2010 και, μέχρι και σήμερα αποτελεί αγαπημένο μέσο αναπαραγωγής μουσικής για πολλούς ανθρώπους.
