Γράφει
Δημήτρης Κατσαντώνης
Σε κομβικές στιγμές της πολιτικής του διαδρομής ο κ. Τσίπρας καταφεύγει σε σχήματα λόγου σχετικά με τη θάλασσα. Μπαίνουμε, λοιπόν, στον πειρασμό να χρησιμοποιήσουμε την περίφημη φράση των στρατιωτών του Ξενοφώντος, κατά την επιστροφή τους μετά από ένα χαμένο πόλεμο (και ας είχε κερδηθεί μία μάχη).
Μπορεί κάποιος να βρει πολλές αναλογίες μεταξύ της «Καθόδου των Μυρίων» και της παραίτησης Τσίπρα. Κάτι τέτοιο δεν είναι της παρούσης, αλλά θα μπορούσε κανείς να επισημάνει ότι μετά την επιτυχή «Κάθοδο», ο στρατός διαλύθηκε. Τώρα, αν ο αριθμός (Μύριοι) αποτελεί αναλογία, η ζωή θα το δείξει -που λέγανε και στην παραδοσιακή αριστερά…
Πάντως, η «θαλασσογραφία» του πρώην πρωθυπουργού δεν απάντησε σε ορισμένα σημαντικά ερωτήματα. Μία απόπειρα απάντησης θα μπορούσε να είναι η παρακάτω:
- Γιατί παραιτείται τώρα από βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ;
Κατά τη γνώμη μου, δεν σημαίνει ότι θα προχωρήσει άμεσα στην ίδρυση ενός κόμματος. Απλώς η παρατεταμένη φιλολογία περί αυτού είχε καταστεί αναξιοπρεπής και για τον ίδιο και, πολύ περισσότερο, για το κόμμα του οποίου είχε ηγηθεί. Είναι μία «ηρωική» απεμπλοκή σε λυρικούς τόνους από μία κατάσταση η οποία δεν πήγαινε άλλο. Η συνέχιση της σπερμολογίας περί νέου «κόμματος Τσίπρα» εμπεριείχε τον κίνδυνο να μετατραπούν σε αντιπάλους ακόμα και όσοι ήταν (στο πρώην κόμμα του πρώην πρωθυπουργού) φιλικά προσκείμενοι σε αυτόν.
Ταυτόχρονα, η παραίτηση έχει το «καλό» ότι παράγει γεγονός. Δεδομένης της αναμφίβολης και οφθαλμοφανούς μιντιακής υποστήριξης που απολαμβάνει ο πρώην πρωθυπουργός, θα μπορούσε κανείς να υποθέσει ότι η παραίτηση εντάσσεται σε ένα πλάνο «γεγονότων», για να μπορέσει να φτάσει ο κ. Τσίπρας, μέχρι του χρονικού σημείου της τελικής ανακοίνωσης. Θα ακολουθήσει κάποια «βαρυσήμαντη συνέντευξη», ίσως σε φιλικό περιβάλλον, μετά έρχεται το βιβλίο, μετά θα αναλυθεί το βιβλίο κ.ο.κ. Δεν θα μας αφήσουν να τον λησμονήσουμε…
Επίσης, θεωρώ ότι αυτή η κίνηση δείχνει ότι ο ίδιος δεν πιστεύει στον ορίζοντα τετραετίας της παρούσας κυβέρνησης Μητσοτάκη, αλλά, αντιθέτως, εκτιμά ότι θα πάμε σε πρόωρες εκλογές.
- Πότε θα το ανακοινώσει (επιτέλους);
Μάλλον, δεν έχει κυκλωθεί από τώρα μία ημερομηνία στο καλεντάρι του πρώην πρωθυπουργού. Ίσως έχουν κυκλωθεί ημερομηνίες κατά τις οποίες δεν θα γίνει η ανακοίνωση, για διαφορετικούς λόγους η κάθε μία (25 Ιανουαρίου, 5 Ιουλίου και 3 Σεπτεμβρίου).
Έχω την αίσθηση ότι η ανακοίνωση θα γίνει πολύ κοντά στις εκλογές ή αμέσως μετά από αυτές (ελπίζοντας ο ίδιος ότι τα αποτελέσματα θα δημιουργήσουν μία απογοήτευση στους προοδευτικούς πολίτες και ότι συνεπώς θα υπάρχουν ευήκοα ώτα για σαλπίσματα «ενοποίησης», «νέας αρχής» κ.λπ.). Ο κ. Τσίπρας, αν για κάτι διακρίνεται, είναι ότι οσμίζεται την ευνοϊκή συγκυρία και ιππεύει το κύμα της στιγμής.
Συνεπώς, προετοιμάζεται, αλλά δεν βιάζεται.
- Τι προοπτικές έχει;
Κανείς δεν μπορεί να μιλήσει για το απώτερο μέλλον. Σε έναν βραχυπρόθεσμο ορίζοντα, ο κ. Τσίπρας μπορεί να ελπίζει περισσότερο στους μισούς από τους εναπομείναντες ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ και σε οριακές εισροές από άλλα κόμματα του χώρου της αριστεράς. Ένας ευρύς χώρος που έχει αποξενωθεί από την πολιτική διαδικασία, δεν έχει στο νου του τον κ. Τσίπρα.
Πολύ λίγα έχει να περιμένει επίσης, αυτήν τη στιγμή, από όσους αυτοποθετούνται στο κέντρο ή από τους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ (μονοψήφιο είναι το ποσοστό που δηλώνει «πιθανότητα ψήφου» στο εγχείρημα).
Ασφαλώς, τη στιγμή θα τη σταθμίσει προσεκτικά. Το εναπομείναν πολιτικό του κεφάλαιο δεν αντέχει αστοχίες…