Σινεμά: Ο Αλέξης Δερμεντζόγλου προτείνει τις καλύτερες ταινίες της εβδομάδας

Εβδομάδα σκηνοθετών, και μάλιστα αγαπημένων στους Έλληνες, είναι αυτή που αρχίζει από σήμερα, με επικεφαλής τον Αμερικάνο Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ και τον Τούρκο Φατίχ Ακίν. Ωστόσο, οι σινεφίλ δεν πρέπει να ξεχάσουν ότι από σήμερα εκκινεί το 66^ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου με εξαιρετικές ταινίες στο διαγωνιστικό, στα παράλληλα προγράμματα και στα αφιερώματα.

* «Στο νησί Άμρουμ». βασισμένο σε πραγματικά γεγονότα τα οποία αφηγείται ο Φατίχ Ακίν. Στα 1945, λίγο πριν να τελειώσει ο πόλεμος, σ’ ένα νησί στη Βόρεια θάλασσα, οι βατραχάνθρωποι βοηθούνε ένα 12χρονο μικρό και την οικογένειά του να επιβιώσουν. Περνούν ειδυλλιακά, ο πόλεμος τελειώνει, αλλά όλα δεν πάνε καλά δυστυχώς. Ένας τεράστιος διαφορετικός κίνδυνος απειλεί την περιοχή, άλλη μία μάχη πρέπει να κερδηθεί.

* «Νουβέλ βαγκ». Ο διακεκριμένος Αμερικανός σκηνοθέτης Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ ασχολείται με το περίφημο γαλλικό κινηματογραφικό «νέο κύμα» που άλλαξε όχι μόνο το εγχώριο σινεμά αλλά και το παγκόσμιο. Παρακολουθούμε τα γυρίσματα της πρώτης ταινίας του Ζαν Λυκ Γκοντάρ «Με κομμένη την ανάσα» και ποιες καινοτομίες και νεωτερισμούς εισήχθησαν στην αφήγηση. Οι ηθοποιοί παίζουν ικανοποιητικά τον Γκοντάρ και τους πρωταγωνιστές του φιλμ Ζαν Πολ Μπελμοντό και Τζιν Σίμπεργκ. Πολύ ενδιαφέρον φιλμ, βασικά για το σινεφίλ κοινό.

* «13 Μέρες στην Καμπούλ». Πραγματικά γεγονότα εδώ μια και τον Δεκαπενταύγουστο του 2021 τα αμερικανικά στρατεύματα, που βρίσκονταν στην Καμπούλ, υπάκουσαν στο τελεσίγραφο των Ταλιμπάν να εκκενώσουν την χώρα. Η μόνη δυτική δύναμη που έμεινε εκεί ήταν η Γαλλία μέσω της πρεσβείας της που γέμισε από αμάχους που προσέτρεξαν εκεί για να προστατευτούν. Ο αρχηγός της φρουράς κράτησε αντίσταση και ψυχραιμία μέχρι τέλους. Έγραψε κατόπιν ένα βιβλίο στο οποίο βασίστηκε το σενάριο του φιλμ, γαλλικής παραγωγής. Είναι ένα οδοιπορικό αγωνίας προς την σωτηρία που ήταν το αεροδρόμιο που αποδίδεται πολύ πειστικά.

* Έχουμε και τα «Γενέθλια», ένα ψυχολογικό, πολιτικό θρίλερ του Πολωνού σκηνοθέτη Γιαν Κομάσα. Είναι η ιστορία μίας ενωμένης αμερικανικής οικογένειας, των Τέιλορ, την εποχή που έχει ξεσπάσει ένα νέο κίνημα με τον τίτλο «The Change» (Η αλλαγή). Όταν ο γιος της οικογένειας συνδεθεί ερωτικά με την αντικομφορμίστρια Λιζ, τότε η οικογένεια θα αρχίσει να διαλύεται. Ενδιαφέρον. Και φυσικά δεν μπορούσε να λείψει ο Μάρτης από την Σαρακοστή κι έτσι έχουμε κλασικά δύο θρίλερ.

* Το «Keeper» το σκηνοθέτησε ο Αμερικανός μαιτρ στο είδος Όσγκουντ Πέρκινς. Ένα ζευγάρι πηγαίνει για να περάσει υπέροχα στην εξοχή. Αιφνιδίως ο άνδρας εξαφανίζεται και η γυναίκα αρχίζει και βιώνει τρομερούς εφιάλτες και παραισθήσεις. Σενάριο με ανατροπές, όχι υπερβολές στη φρίκη, ό,τι πρέπει για τους λάτρεις του είδους.

* «Late Shift». Πρόκειται για βραβευμένη Γερμανοελβετική παραγωγή της διακεκριμένης Ιταλίδας σκηνοθέτιδας Πέτρα Μπιοντίνα Βόλπε. Ευρωπαϊκό υπαρξιακό θρίλερ, τελείως διαφορετικής κατεύθυνσης, με ρεαλιστική βάση. Στο διαλυμένο σύστημα υγείας της Ελβετίας, με λίγα κρεβάτια και πολλές ελλείψεις προσωπικού, παρακολουθούμε τις αγωνίες, το άγχος, μιας φιλότιμης νοσοκόμας για να τα βγάλει πέρα. Επιθυμεί να βοηθήσει πολλούς ασθενείς, μερικοί εκ των οποίων βρίσκονται στο τελικό στάδιο. Αγχώδες, ειλικρινές, ίσως είναι η θετική έκπληξη της εβδομάδας. Η σκηνοθέτιδα ευχαριστεί δύο νοσηλευτές δείχνοντας πως την βοήθησαν σε κάποια δύσκολη φάση της ζωής της.

* Να πάμε τώρα και στο μελόδραμα με το «Μετανιώνοντας για σένα». Αμερικάνικος οικογενειακός συναισθηματισμός του Τζος Μπουν, δεύτερη κινηματογραφική μεταφορά του best-seller της Κέλιν Χούβερ (η πρώτη ταινία είναι η γνωστή «Τελειώνει μ’ εμάς»).Μια νεαρή μητέρα, η Μαργκότ, παλεύει με την ανατροφή της έφηβης κόρης της Κλάρα. Ο πατέρας Κρις έχει σκοτωθεί σε ατύχημα. Καλοφτιαγμένο αλλά όλα τα στερεότυπα τα ’χουμε παρακολουθήσει σε άλλες ταινίες. Επαγγελματισμός μεν, άνευ ουσίας δε, με κάποια συγκίνηση.

* Σήμερα 30 Οκτωβρίου αρχίζει το 66^ο φεστιβάλ. Παράλληλα είναι και η μέρα του σινεμά. Να σας προτείνω (να υπερθεματίσω) φυλάξτε ένα δίευρω για το «Σκοτώστε τον Τζόκεϋ», σίγουρα κορυφαία ταινία του 2025, μοναδικό αριστούργημα που «απαντάει» και συνομιλεί με την «Εμιλία Περέζ» του Ζακ Οντιάρ. Η ταινία ήταν επίσημη συμμετοχή της Αργεντινής στα 97^α Όσκαρ και προβλήθηκε πέρισυ στο 65^ο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Είναι συμπαραγωγή με ΗΠΑ, Μεξικό, Δανία, Ηνωμένο Βασίλειο. Στα βραβεία των αργεντινών κριτικών 2024 κέρδισε την σκηνοθεσία, τον καλύτερο ηθοποιό (Ναουέλ Πέρεζ Μπισκαργιάτ). Στο Σαν Σεμπαστιάν πέρυσι ο σκηνοθέτης Λουίς Ορτέγκα κέρδισε το βραβείο στους «Ανοιχτούς ορίζοντες». Ο δημιουργός αφηγείται την αυτοκαταστροφική πορεία του διάσημου Τζόκεϊ. Ρένο. Ξεχάστε τα όμως, γιατί αυτό το φιλμ είναι στο πολύ αλλού.

Αυτό είναι ένα φιλοσοφικό, υπέροχο, υπερβατικό «πειραγμένο» σχόλιο για την ύπαρξη και το είναι μας. Ακούγεται «Κανένας δεν είναι». Οντολογικές αναζητήσεις μέσα από ένα δράμα για την κρίση ταυτότητας του νοήματος της ύπαρξης. Φευγάτη ταινιάρα με έξοχη σκηνοθεσία, φλας-πλαν επιπέδου.