Ο Αργεντίνος Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα ή Μαραντόνα, όπως τον γνωρίζουν και τον θαυμάζουν εκατομμύρια ποδοσφαιρόφιλοι σε όλο τον κόσμο, υπήρξε αναμφισβήτητα ο κορυφαίος ποδοσφαιριστής της δεκαετίας του ’80, αλλά και ένας εκ των κορυφαίων όλων των εποχών.
Φορώντας το «10» το καλό στην πλάτη του, ο βραχύσωμος αυτός ποδοσφαιριστής φημιζόταν για την ικανότητά του να ελέγχει απόλυτα την μπάλα και να δημιουργεί ευκαιρίες για γκολ τόσο για τον ίδιο όσο και για τους συμπαίκτες του.
Σαν σήμερα και συγκεκριμένα στις 30 Οκτωβρίου του 1960 ο Μαραντόνα ήρθε σε αυτόν τον κόσμο, όπου κάποια χρόνια αργότερα έμελλε να λατρευτεί απ’ άκρη σ’ άκρη του πλανήτη. Ήταν αυτός που οδήγησε τη Νάπολι στην κατάκτηση των δύο πρωταθλημάτων της το 1987 και το 1990, ενώ με την εθνική ομάδα της Αργεντινής πανηγύρισε την κατάκτηση του παγκοσμίου κυπέλλου του 1986.
Το ποδοσφαιρικό ταλέντο του δεν άργησε να φανεί
Μεγάλωσε σε μία φτωχή και πολυμελή οικογένεια στο προάστιο Λανούς του Μπουένος Άιρες και από νωρίς έδειξε την κλίση του στο ποδόσφαιρο. Σε ηλικία μόλις 8 ετών εντάχθηκε στους «Λας Σεμπολίτας» (ελληνιστί «Τα Κρεμμυδάκια»), την παιδική ομάδα των «Αρχεντίνος Τζούνιορς», με την οποία κέρδισε 136 συνεχόμενα παιχνίδια και ένα πρωτάθλημα στην κατηγορία της.
Σε ηλικία 14 ετών πήρε προαγωγή κι εντάχθηκε στους «Αρχεντίνος Τζούνιορς», ενώ έκανε το ντεμπούτο του στην πρώτη ομάδα δέκα ημέρες πριν συμπληρώσει τα 19 του χρόνια. Όμως, δεν σταμάτησε εκεί αφού τέσσερις μήνες μετά έκανε την παρθενική του εμφάνιση και με την εθνική ομάδα της Αργεντινής.
Και μπορεί το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα της χώρας του να αποκλείστηκε από την ομάδα του παγκοσμίου κυπέλλου του 1978, εντούτοις, ο ίδιος το επόμενο έτος οδήγησε την εθνική ομάδα Κ20 της Αργεντινής στην κατάκτηση του παγκοσμίου κυπέλλου.
Η αγαπημένη του Μπόκα και η λατρεία των Ναπολιτάνων
Το 1981 ο Μαραντόνα πήρε μεταγραφή στην αγαπημένη του Μπόκα Τζούνιορς και τον επόμενο χρόνο μετακόμισε στην Ευρώπη. Πρώτος του σταθμός υπήρξε η Μπαρτσελόνα στην οποία παρέμεινε για δύο χρόνια κατακτώντας ένα κύπελλο Ισπανίας και δύο Σούπερ Καπ το 1983.
Το 1984 κατηφόρισε στη Νάπολη, όπου άρχισε να «χτίζει» τον μύθο του: Οδήγησε τους «Παρτενοπέι» στην κατάκτηση δύο πρωταθλημάτων (1987, 1990), ενός κυπέλλου (1987) αλλά και του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ το 1990, αναδεικνύοντας την παραδοσιακά αδύναμη Νάπολι στην κορυφή του ιταλικού ποδοσφαίρου και όχι μόνο. Ωστόσο, η καριέρα του στον ιταλικό σύλλογο τερματίστηκε άδοξα, όταν συνελήφθη στην Αργεντινή για κατοχή κοκαΐνης, με αποτέλεσμα να του επιβληθεί 15μηνη απαγόρευση από τα ποδοσφαιρικά γήπεδα.
Μετά την επιστροφή του στους αγωνιστικούς χώρους αγωνίστηκε στη Σεβίλλη για μία σεζόν και το 1993 επέστρεψε στην Αργεντινή, όπου αγωνίστηκε στη Νιούελ Ολντ Μπόις (1993-1994) για να κλείσει την ένδοξη καριέρα του στην Μπόκα Τζούνιορς στις 25 Οκτωβρίου 1997.
Το «χέρι του Θεού» και το «γκολ του αιώνα»
Παρά τις μεγάλες επιτυχίες σε συλλογικό επίπεδο, το μεγαλύτερο ίσως μέρος του «μύθου» του «χτίστηκε» στην εθνική ομάδα της Αργεντινής, τη φανέλα της οποίας φόρεσε 91 φορές πετυχαίνοντας 34 γκολ. Και μπορεί το 1982 στην παρθενική του εμφάνιση σε παγκόσμιο κύπελλο να μην είχε την απόδοση που όλοι περίμεναν, ωστόσο, τέσσερα χρόνια αργότερα στο Μεξικό οδήγησε την Αργεντινή στην κατάκτηση του Μουντιάλ για δεύτερη φορά στην ιστορία της.
Μάλιστα, ο Μαραντόνα πρωταγωνίστησε και σε δύο φάσεις, που μνημονεύονται αδιάκοπα από τότε. Η φράση «το χέρι του Θεού» έμεινε στην ιστορία στον αγώνα της εθνικής ομάδας της χώρας του με την Αγγλία στο παγκόσμιο κύπελλο του 1986 (2-1) στην προημιτελική φάση, όταν σημείωσε το πρώτο γκολ της ομάδας του με το χέρι (ο Τυνήσιος διαιτητής θεώρησε εσφαλμένα ότι η μπάλα είχε χτυπήσει το κεφάλι του).
Στη συνέντευξη Τύπου μετά το τέλος του αγώνα δήλωσε ότι το γκολ μπήκε «λίγο με το κεφάλι του Μαραντόνα και λίγο με το χέρι του Θεού» κι έτσι το γκολ αυτό έμεινε στην ιστορία ως το «χέρι του Θεού».
Ωστόσο, δεν έμεινε εκεί αφού τέσσερα λεπτά αργότερα, ο Αργεντινός ξεδίπλωσε την ποδοσφαιρική του ιδιοφυΐα και σημείωσε το «γκολ του αιώνα», σύμφωνα με ψηφοφορία της FIFA το 2002, «αδειάζοντας» πέντε Άγγλους παίκτες με μία κούρσα 60 μέτρων και πλάσαρε από πλάγια θέση τον εξουδετερωμένο τερματοφύλακα Πίτερ Σίλτον.
Μετά την ολοκλήρωση της ποδοσφαιρική του καριέρας στράφηκε στην προπονητική χωρίς επιτυχία σε επίπεδο συλλόγων, ενώ η κορυφαία στιγμή του ήταν η θητεία του στην εθνική ομάδα της Αργεντινής (2008-2010), την οποία οδήγησε στα προημιτελικά του Μουντιάλ το 2010 στη Νότιο Αφρική.
Ο Κάστρο, ο εθισμός στα ναρκωτικά και ο «παράδεισος» της Κούβας
Μεγαλωμένος στα χρόνια του τρόμου της αργεντίνικης χούντας του Βιντέλα, ο Μαραντόνα δεν άργησε να αναπτύξει την αριστερή πολιτική του συνείδηση. Μάλιστα, δεν παρέλειψε να την αποτυπώσει ακόμα και στο πόδι του, ζωγραφίζοντάς τη σε τατουάζ με τη μορφή του Φιντέλ Κάστρο. Ο τελευταίος, άλλωστε, τον περιμάζεψε στην Κούβα και του πρόσφερε έναν ήσυχο παράδεισο για να μπορέσει να αποθεραπευτεί από τα ναρκωτικά.
Οι περιπέτειές του με τον «σκοτεινό» αυτόν κόσμο είχαν ξεκινήσει ήδη από τα χρόνια της Νάπολι, όταν οι άνθρωποι της μαφίας Καμόρα τροφοδοτούσαν τις αδυναμίες του με γυναίκες και κοκαΐνη, θέτοντας πολλές φορές σε κίνδυνο τη ζωή του.
Ο ίδιος είχε παραδεχθεί πως «ναι, έκανα χρήση κοκαΐνης. Ήθελα να ξεπεράσω το στρες και την πίεση από τη σωματική και ψυχολογική κόπωση. Έκανα πολλά λάθη στη ζωή μου. Πίστεψα ότι η κοκαΐνη θα με ανακούφιζε».
Η πρώτη φορά που ο Ντιέγκο βρέθηκε στην Κούβα ήταν το 1986. Τότε γνώρισε τον Κάστρο και εντυπωσιάστηκε από τις ιστορίες τους, ενώ επέστρεψε στην Κούβα αρκετές φορές για χάρη του, ενώ η σχέση των δύο ανδρών έγινε πιο δυνατή μετά το πέρας της ποδοσφαιρικής του καριέρας.
Όταν ο Αργεντινός άσος έπρεπε να υποβληθεί σε θεραπείες και αποκατάσταση, ο Κάστρο βρήκε την ευκαιρία και έφτιαξε την κλινική «La Pedrera», όπου εκεί νοσηλευόταν ο φίλος του. Και κάπως έτσι ο Κάστρο τού έσωσε τη ζωή.
Ο Μαραντόνα πέθανε στις 25 Νοεμβρίου 2020 από καρδιακή προσβολή στη γειτονιά του Σαν Αντρέ, στην περιοχή Τίγκρε του Μπουένος Αιρες, όπου είχε εγκατασταθεί πριν από λίγες μέρες, ύστερα από χειρουργική επέμβαση στο κεφάλι του.
Το «χρυσό» του γκολ έγινε… νόμισμα
Στο μεταξύ χθες (29/10) η κεντρική τράπεζα της Αργεντινής… αποκάλυψε ένα νόμισμα ειδικής έκδοσης προς τιμήν του γκολ του Ντιέγκο Μαραντόνα εναντίον της Αγγλίας στο παγκόσμιο κύπελλο του 1986, γνωστό και ως «το γκολ του αιώνα».
Το νόμισμα αποτελεί μέρος του Διεθνούς Αναμνηστικού Προγράμματος Νομισμάτων για το παγκόσμιο κύπελλο 2026 και δεν είναι η πρώτη φορά που παρουσιάζεται κάτι ανάλογο.
Η μία όψη του νομίσματος απεικονίζει μια μπάλα ποδοσφαίρου και τις επιγραφές «República Argentina» και «Copa Mundial de la FIFA 2026», ενώ η άλλη όψη απεικονίζει ένα γήπεδο ποδοσφαίρου και μια γραμμή που αντιπροσωπεύει το γκολ του Ντιέγκο Μαραντόνα εναντίον της Αγγλίας.
