Μια συγκινητική παράσταση που «παντρεύει» την Βαλκανική μουσική με την παράδοση της Βόρειας Ελλάδας παρουσιάζει η Λίνα Νικολακοπούλου στις 23 Αυγούστου, στο Φεστιβάλ του Σάνι.
«Το χαρακτηριστικό της βραδιάς μας είναι η παρουσία της μπάντας των χάλκινων πνευστών που είναι χαρακτηριστικά της Βόρειας Ελλάδας» εξηγεί η στιχουργός στη «ΜτΚ» με αφορμή την εμφάνισή της. «Η δύναμη που έχουν τα πνευστά και τα κρουστά συν μια ομάδα πολύ “γερών” τραγουδιστών θα μας διασκεδάσουν και θα μας τραγουδήσουν με τρόπο αυθεντικό αυτά τα τραγούδια τα οποία όταν δημιουργήθηκαν έγιναν αγαπητά αμέσως σε όλη την Ελλάδα. Είναι σαν να είναι τα καινούργια δημοτικά μας τραγούδια, επειδή αυτοί οι ρυθμοί είναι χορευτικοί και έχουν δύναμη και ξεσηκώνουν και συγκινούν» τονίζει.
Η ίδια περιγράφει τη βραδιά ως μια συνάντηση που θα έχει χαρά και συγκίνηση και θα υπογραμμίσει την σύνδεση των πολιτισμών. «Πιστεύω ότι έχουμε πολλά κοινά με τους βαλκανικούς λαούς. Είμαστε μια ευρύτερη μεγάλη γειτονιά, μοιάζουν οι τρόποι μας, οι χοροί μας. Επίσης, κοινή είναι η μεγάλη και συνεχής σχέση με το τραγούδι, δηλαδή το να πεις τις ιστορίες σου τραγουδιστά. Οι Έλληνες καταφέραμε να αφομοιώσουμε πάρα πολλά με όλες αυτές τις προσμίξεις. Φτιάξαμε ωραία αποτελέσματα σε τραγούδια και λογοτεχνία» λέει χαρακτηριστικά.
Για τη Λίνα Νικολακοπούλου, αυτά τα ακούσματα είναι πολύ κοντά με αυτό που αποκαλούμε παραδοσιακή μουσική. «Το καινούργιο γεγονός ήταν ότι τα λόγια που έγραψα είναι για την τωρινή μας ζωή. Συνδυάσαμε έναν παραδοσιακό ήχο με εικόνες και σύγχρονα αισθήματα ζωής». Η Χαλκιδική, μάλιστα, είναι το ιδανικό μέρος για μια τέτοια μουσική συνάντηση, προσθέτει, καθώς τα τραγούδια αυτά είναι σήμα κατατεθέν για τον τόπο μας, αλλά και για τους κατοίκους που κάνουν τις διακοπές τους εκεί.
Άλλωστε για την κ. Νικολακοπούλου, η παράδοση είναι κάτι ζωντανό και εξελισσόμενο. «Το έχουν πετύχει οι Ισπανοί με τα Φλαμένκο, οι Πορτογάλοι με τα Φάντος. Γενικότερα, όλοι οι λαοί που έχουν βαθιές ρίζες προσπαθούν να τις κρατούν ζωντανές. Αυτό είναι και το σπουδαίο: να μπορείς να πεις τη σημερινή ζωή πάνω σε παλιούς μουσικούς δρόμους».
Με τους στίχους της, η κ. Νικολακοπούλου έχει καταφέρει σε μεγάλο βαθμό να εκφράσει το σύγχρονο ελληνικό λαϊκό αίσθημα. «Πιστεύω ότι το κατάφερα επειδή κουβαλάω μέσα μου πολλή αγάπη για τις μουσικές, για τις συναντήσεις, για τα πανηγύρια. Δηλαδή, τις στιγμές που όλοι μαζί θέλουμε να σμίξουμε και να εκφράσουμε τη χαρά της ζωής. Αυτά τα κουβάλαγα από μικρό παιδί και μπόρεσα με αυτόν τον τρόπο να γράψω τραγούδια που γιορτάζουν τη ζωή, τόσο των Ελλήνων όσο και των βαλκανικών λαών. Τα τραγούδια μας έχουν μέσα θέματα βαθιά, όπως ο ξενιτεμός, ο έρωτας, ο αγώνας για ζωή και τον θάνατο. Έχουν τρόπο να πούνε πολλά για την ανθρώπινη ζωή, βγάζοντας τον καημό και την ομορφιά που έχει ο πόνος».
Η ίδια, όπως σημειώνει, έχει βρει έναν τρόπο να παίρνει τις παλιές μουσικές και να γράφει κάτι που μιλάει στην καρδιά του σήμερα. «Βλέπω την ανάγκη και τη δίψα του κόσμου να ακούσει ένα καλοφτιαγμένο τραγούδι. Προσπαθώ κάθε χρόνο να βρίσκω μια μελωδία που δίνει σήμα, μια μεγάλη συμβολή στο να κρατηθεί ζωντανό αυτό το ιδιαίτερο άκουσμα. Δεν έχω πάει ποτέ με το ρεύμα και ο κόσμος το αναγνωρίζει και το επιβεβαιώνει».
Στη συνέχεια προσθέτει πως δεν έχει ποτέ έλλειψη έμπνευσης, παρά τα 45 χρόνια και τα πάνω από 700 τραγούδια στο ενεργητικό της, «Παρατηρώ, ενημερώνομαι συνεχώς. Η δυσκολία σήμερα είναι στις συνθήκες παραγωγής, όχι στην έμπνευση. Όταν ξεκινούσαμε, η διαδικασία ήταν απλή. Σήμερα χρειάζεται μάχη να προχωρήσει μια δουλειά. Αλλά πάντα έχω κάτι να πω και ο κόσμος το περιμένει. Φυσικά έχω τα αυτιά μου ανοιχτά στο καινούργιο που έρχεται, γιατί πρέπει να υπάρχει σκυτάλη και νέες δυνάμεις να εκφράσουν το τώρα».
Μιλώντας για το τώρα, η νεολαία σήμερα εκφράζεται σε μεγάλο βαθμό από την ραπ, ένα είδος που η ίδια θεωρεί ότι έχει υποκαταστήσει το πολιτικό τραγούδι. «Υπάρχει πάντα η επιθυμία του νέου να ενταχθεί σε έναν προοδευτικό χώρο και να καταγγείλει αδικίες. Παλιά, το πολιτικό τραγούδι, ιδιαίτερα μετά τη δικτατορία, ήταν απαραίτητο για να ενώσει τους νέους. Σήμερα, η ραπ εκφράζει αυτή τη δυσαρέσκεια, το γκρίζο της ζωής, τις αντιρρήσεις απέναντι σε κάθε σύστημα. Επειδή οι νέοι βαρέθηκαν τις μελωδίες και τα παραδοσιακά θέματα, βρίσκουν στη ραπ τον ρυθμό και την ένταση που τους επιτρέπει να εκφραστούν. Είναι κοινωνικό φαινόμενο».
Το πρόβλημα για την κ. Νικολακοπούλου δεν είναι η ραπ, αλλά ο κίνδυνος να γίνει όλη η μουσική ένα είδος. «Μου αρέσει η ποικιλία. Ο καθένας πρέπει να προσφέρει αυτό που ξέρει καλά. Αν όλη η κοινωνία πάει προς τη ραπ και υποβαθμίσει τα υπόλοιπα είδη, θα υπάρξει ανισορροπία, όπως σε μια ζυγαριά που πρέπει να έχει δύο δίσκους. Τα ραδιόφωνα παίζουν σημαντικό ρόλο, και τώρα παίζουν μόνο ένα ύφος που καταδιώκει τον ακροατή. Αυτό δημιουργεί άπνοια και ο κόσμος προτιμά να κλείσει το ραδιόφωνο».
Προσθέτει πως η ομογενοποίηση της μουσικής είναι αρνητική. «Είναι σαν να είμαστε σε ίδρυμα και να ακούμε τα ίδια από το πρωί μέχρι το βράδυ. Δεν είναι ζωή αυτό. Ο καθένας πρέπει να μπορεί να διαλέγει. Σκεφτείτε μια λαϊκή που έχει μόνο δύο είδη χόρτων. Τι νόημα θα είχε;»
Η ίδια συνεχίζει να έχει καλλιτεχνική ανησυχία και παραμένει πάντα δημιουργική. «Μεγάλωσα σε δεκαετίες όπου ζούσαμε μαζί με μεγάλους δημιουργούς όπως ο Θεοδωράκης και ο Χατζηδάκης. Αυτό μου έμαθε πως ο δημιουργός πρέπει να είναι ενεργός και να δίνει έργο μέχρι το τέλος της ζωής του».
Φέτος το καλοκαίρι σκηνοθέτησε τη μουσικοθεατρική παράσταση «Χορικά Ύδατα». «Ήταν μια μεγάλη πρόκληση και χαρά. Είχα ασχοληθεί με την σκηνοθεσία άλλη μια φορά πριν 25 χρόνια. Τώρα είχα μεγαλύτερο θάρρος σε σχέση με τότε και μπόρεσα να πάρω μεγαλύτερα ρίσκα. Είχαμε μια υπέροχη ομάδα, χωρίς “μεγάλα ονόματα’ και αυτό είναι το πιο συγκινητικό. Ο κόσμος ήρθε με εμπιστοσύνη μόνο στο όνομά μου και αυτό μου έδωσε μεγάλη χαρά και ικανοποίηση».
Τέλος, μιλάει για τα μελλοντικά της σχέδια. «Έχω δουλειές που θα περιοδεύσουν τον χειμώνα, όπως ένα πρόγραμμα με τραγούδια του Μανώλη Χιώτη και μια παράσταση που ετοιμάζω για το Παλάς. Θέλω να συνεχίσω να δίνω χαμόγελο και ζωή στον κόσμο μέσα από τη μουσική».
Πληροφορίες
Σάββατο 23 Αυγούστου
21:30
Sani Festival 2025 | Χαλκιδική
Εισιτήρια: Από 25€
*Δημοσιεύθηκε στη «Μακεδονία της Κυριακής» στις 17/8/2025
