Φαίνεται ότι σιγά σιγά τελειώνει το σίριαλ για την νέα ΔΕΘ. Και σε ότι αφορά στο σχέδιο ανάπλασης, αλλά και για το μοντέλο διοίκησης που θα εφαρμόσει η κυβέρνηση.
Το παιχνίδι πήρε τις τελευταίες ημέρες επάνω του ο αναπληρωτής υπουργός Εθνικής Οικονομίας Νίκος Παπαθανάσης και αυτό έχει ένα ενδιαφέρον, καθώς είχαν προηγηθεί μερικά φάουλ εκ μέρους της κυβέρνησης όσον αφορά στην πορεία αυτού του πολύ σημαντικού πρότζεκτ για τη Θεσσαλονίκη.
Στην υπόθεση μπερδεύτηκαν πολλοί υπουργοί, οι απόψεις δεν ήταν οι ίδιες, μια και ο ένας (Κωστής Χατζηδάκης) ήθελε μια μεγαλύτερη εμπλοκή του ιδιωτικού τομέα και ο άλλος (Άκης Σκέρτσος) ήταν λιγότερο ανοιχτός σε τέτοιου είδους ανοίγματα και κρατούσε ισορροπίες, ενώ και η πρόταση για το νέο ΔΣ χωρίς κανέναν εκπρόσωπο φορέων της Θεσσαλονίκης ήταν φάουλ.
Το πιο σωστό θα ήταν να έχουμε την τελική πρόταση, δηλαδή με τη συμμετοχή δήμου και περιφέρειας, από την αρχή.
Στην πορεία έπεσαν και άλλες πιέσεις για να μπουν και άλλοι εκπρόσωποι φορέων, αλλά τελικά φαίνεται ότι επικράτησε η κοινή λογική που έλεγε ότι δήμος και περιφέρεια πρέπει να είναι στο ΔΣ και πως οποιαδήποτε άλλη υποχώρηση δε θα ήταν
εύκολο να εξηγηθεί (για παράδειγμα γιατί το ΕΒΕΘ και όχι το Επαγγελματικό) και θα έδινε την εικόνα μιας αδύναμης κυβέρνησης.
Από εδώ και πέρα και αφού τελείωσε το σημαντικό κομμάτι του σχεδίου της ανάπλασης, έγινε το ξεκαθάρισμα ότι η ΔΕΘ θα είναι ένα δημόσιο εγχείρημα και έληξε και η μάχη της καρέκλας, ας
ξεκαθαρίσουμε δύο πράγματα.
Πρώτον ότι και οι φορείς της πόλης έχουν μερίδιο ευθύνης για τη σημερινή προβληματική κατάσταση της ΔΕΘ, που τουλάχιστον σε ότι αφορά στην εμπορική εξέλιξη της Έκθεσης του Σεπτεμβρίου, δεν είναι και η καλύτερη. Ας μην ξεχνάμε ότι αυτή η μέτρια εικόνα ήταν που δημιούργησε την αναγκαιότητα για την καινούργια ΔΕΘ και για τις αλλαγές που πρέπει να υλοποιηθούν.
Θα μου πείτε ότι οι αλλαγές ήταν απαραίτητες για κάτι που φτάνει πια τα 100 χρόνια ζωής. Σωστό το σχόλιο, μόνο που η
κυβέρνηση ήταν αυτή που έβαλε στο τραπέζι ήδη από το 2019 και τις πρώτες προγραμματικές δηλώσεις του Κυριάκου Μητσοτάκη, το θέμα της ανάπλασης της ΔΕΘ.
Δεύτερον, σαφώς και υπήρξε καθυστέρηση, αλλά η κυβέρνηση είχε την πρωτοβουλία των κινήσεων στο συγκεκριμένο θέμα και όχι φορείς της πόλης.
Από εκεί και πέρα όταν κάποιος σού παίρνει κάποιες αρμοδιότητες είναι λογικό να αντιδράς. Όμως πάντα πρέπει να
αποδεικνύεις ότι είναι σημαντική η παρουσία σου. Σημασία δεν έχει να λες εσύ ότι είσαι σπουδαίος, αλλά με τα έργα σου να αναγκάζεις τον άλλον (εχθρό ή φίλο) να μην μπορεί να προχωρήσει χωρίς τη συμμετοχή σου. Είναι γενικό το ρητό, που
ισχύει και με το παραπάνω στην περίπτωση της ΔΕΘ.
Φυσικά και για την κυβέρνηση υπάρχουν μαθήματα.
Πρώτον ότι οι τοπικές διαθέσεις δεν μπορεί να αγνοούνται.
Και δεύτερον ότι σε τέτοια σημαντικά τοπικά πρότζεκτ πρέπει να υπάρχει ένας κεντρικός μάνατζερ.
Μάνατζερ με την έννοια του πρωταγωνιστή υπουργού, ο οποίος θα κάνει και το κουμάντο. Γιατί αλλιώς λείπει η κεντρική
κατεύθυνση, ο κάθε υπουργός τραβά το δικό του δρόμο και στο τέλος πάντα το φίδι από την τρύπα το βγάζει ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
Από εδώ και πέρα μένουν δύο πράγματα.
Πρώτον η ανακοίνωση του νέου 9μελούς ΔΣ της ΔΕΘ και τα ονόματα του νέου προέδρου και του νέου διευθύνοντα συμβούλου.
Και δεύτερον δουλειά για τα κρίσιμα που είναι μπροστά μας. Δηλαδή το να μπουν μπουλντόζες στην Έκθεση και να ξεκινήσει
επιτέλους η ανάπλαση.
*Ένας Αθηναίος που ζει στη Θεσσαλονίκη