850.000 τόνους έφθασε η παραγωγή σίτου στα 1940, τριπλασιαζόμενο μέσα σε μία δεκαετία
400 γεωπόνοι είχαν αποφοιτήσει από Ανώτατη Γεωπονική σχολή, από το 1920, χρονιά ίδρυσής της, ως το 1937
Σε μία πρώτη, συνοπτική καταγραφή των πεπραγμένων από το 1917 και μετά θα προσμετρούσαμε την ίδρυση του υπουργείου Γεωργίας, από την κυβέρνηση Βενιζέλου στα 1917, την ίδρυση της Ανωτάτης Γεωπονικής Σχολής Αθηνών, στα 1920, τα τεράστια εγγειοβελτιωτικά έργα τα οποία ακολούθησαν -με προεξάρχον αυτό της λίμνης Κωπαΐδας και την ίδρυση της Αγροτικής Τράπεζας το 1929. Ανάμεσα σε όλα τούτα, όμως, καταλυτικό ρόλο έπαιξε η έλευση 1.500.000 προσφύγων, η οποία ακολούθησε τη Μικρασιατική καταστροφή. Ήταν σε μεγάλο βαθμό έμπειροι αγρότες, φιλοπρόοδοι, με ιδιαίτερη διάθεση για δουλειά. Έτσι, όταν τους παραδόθηκε γη προς καλλιέργεια, αυτοί την αξιοποίησαν δεόντως και την έκαναν άκρως παραγωγική. Επρόκειτο, χονδρικά, για μία εικοσαετία, ανάμεσα στους δύο μεγάλους πολέμους, κατά την οποία η αγροτική παραγωγή πολλαπλασιάστηκε εντυπωσιακά σε ποσότητα, αλλά και σε ποιότητα. Σε αυτήν την περίοδο εκσυγχρονίστηκαν όλες οι δομές, ωστόσο, οι κινήσεις αυτές έμειναν ανολοκλήρωτες. Λίγο ο πόλεμος και τα κεφάλαια που απαιτήθηκαν για τον εξοπλισμό της πατρίδας, στη συνέχεια το υψηλό κόστος παραγωγής και η μικρή έκταση του εκμεταλλευόμενου εδάφους, άφησαν την προσπάθεια στη μέση.
Παρά την αναχαίτιση του βηματισμού, μεταξύ του 1928 και του 1937 τα καλλιεργούμενα εδάφη στη Μακεδονία αυξήθηκαν από 4.204 στρέμματα σε 7.155. Στην έκταση αυτή, στην ίδια χρονική περίοδο εγκαταστάθηκαν 28.000 αγροτικές οικογένειες και η στρεμματική απόδοση των εκτάσεων έφτασε τα 105 κιλά ανά στρέμμα, από 96 των προηγούμενων ετών. Παραλλήλως, εξαλείφθηκαν οι εστίες ελονοσίας και βελτιώθηκε αισθητά η υγειονομική περίθαλψη των αγροτών. Ενδιάμεσος των ενεργειών, η Αγροτική Τράπεζα, η οποία παρείχε χαμηλότοκα καλλιεργητικά δάνεια, ενίσχυε μικρά αρδευτικά έργα και παρείχε λιπάσματα και φάρμακα, μέσω των συνεταιρισμών. Από μίας αρχής, οι συνεταιρισμοί έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην ορθή κατανομή τους, έχοντας ιδρυθεί ήδη από το 1914, λίγο πριν την έναρξη του πολέμου.
Βέβαια, σε όλες τις προηγούμενες ενέργειες συνηγορούσε και το γενικότερο, παγκόσμιο κλίμα, που έφτασε να πάρει και πολιτική ταυτότητα, ως «αγροτισμός». Όλα τα Βαλκάνια και η Κεντρική Ευρώπη κινούνταν στον αστερισμό της αγροτικής εκμετάλλευσης, με παράλληλη πολιτική ενεργοποίηση των αγροτών, για δίκαια κατανομή της γης και κρατική βοήθεια στην εκμετάλλευσή της. Ήταν τότε που υπό τα νάματα της Οκτωβριανής Επανάστασης ιδρύθηκε η «Πράσινη Διεθνής» (μία πρώιμη οικολογική επανάσταση), με αποδέκτες κυρίως τις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης και της χερσονήσου του Αίνου.
850.000 τόνους έφθασε η παραγωγή σίτου στα 1940, τριπλασιαζόμενο μέσα σε μία δεκαετία
400 γεωπόνοι είχαν αποφοιτήσει από Ανώτατη Γεωπονική σχολή, από το 1920, χρονιά ίδρυσής της, ως το 1937