«Φυγή προς τα μπρος», γιατί η επικοινωνιακή τακτική της κυβέρνησης δεν μπορεί να αποδώσει πλέον. Γράφει ο Γιάννης Μαγκριώτης

Στο 2025, η κυβέρνηση, έχοντας ήδη μειωμένη αποδοχή, κυρίως για την οικονομική και κοινωνική πολιτική της, δύο φορές βρέθηκε μπροστά στον κίνδυνο απώλειας ελέγχου των εξελίξεων

Γιάννης Μαγκριώτης
Γράφει Γιάννης Μαγκριώτης Πρώην υπουργός

Όλες οι κυβερνήσεις του κόσμου την ξέρουν και την εφαρμόζουν, το ίδιο και της χώρας μας.

Η τακτική αυτή αποδίδει, όταν η κυβέρνηση έχει ακόμη υψηλό απόθεμα αξιοπιστίας και επιλογές που μπορούν να υπερβούν τις προσωρινές απώλειες.

Όμως, η επαναλαμβανόμενη χρήση της, δεν μπορεί να έχει πάντα αποτελέσματα.

Πολύ περισσότερο όταν, η αξιοπιστία της σημερινής κυβέρνησης, είναι ήδη πολύ χαμηλή και η υπεροχή της, μετά τις ευρωπαϊκές εκλογές, στηρίζεται σε τρεις κυρίως παράγοντες:

1. Στην κούραση και την απογοήτευση των πολιτών, ιδιαίτερα των νεότερων γενιών, από τις πολύπλευρες κρίσεις των τελευταίων δεκαετιών, εσωτερικών και εξωτερικών.

2. Στην ακραία πελατειακή χρήση του κρατικού μηχανισμού, τόσο στην διευθέτηση προσωπικών αιτημάτων, όσο και στην διαχείριση των εθνικών και κοινοτικών πόρων, που λόγω του covid 19, είναι απροσδόκητα υψηλοί.

3. Στην έλλειψη ορατής, από την πλειοψηφία των πολιτών, εναλλακτικής κυβερνητικής πρότασης.

Στο 2025, η κυβέρνηση, έχοντας ήδη μειωμένη αποδοχή, κυρίως για την οικονομική και κοινωνική πολιτική της, δύο φορές βρέθηκε μπροστά στον κίνδυνο απώλειας ελέγχου των εξελίξεων.

Η πρώτη μετά τα συγκλονιστικά συλλαλητήρια για την τραγωδία των Τεμπών και, η δεύτερη, μετά τις πρώτες αποκαλύψεις για το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ.

Στον πρώτο κίνδυνο, απάντησε, με τις εξαγγελίες του επιδόματος στο τέλος του 2025 και φοροελαφρύνσεις, που θα ανακοινώσει στην ΔΕΘ, τον Σεπτέμβριο και θα ισχύσουν από το 2026.

Με δύο προϋποθέσεις, να επιβεβαιωθεί το πρωτογενές πλεόνασμα που εκτιμούν και να ισχύσει η «ρήτρα διαφυγής».
Φυσικά, το υπερπλεόνασμα είναι κυρίως αποτέλεσμα, της υπερφολόγησης, λόγω ακρίβειας, της πλειοψηφίας των καταναλωτών και η «ρήτρα διαφυγής», είναι λογιστική διευκόλυνση, γιατί θα πληρωθούν κανονικά, λόγω της απόφασης του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, να υπεραυξήσουν τις δαπάνες για αμυντικούς εξοπλισμούς, δηλαδή για αγορά οπλικών συστημάτων από τις ΗΠΑ και τις μεγάλες χώρες της ΕΕ.

Φάνηκε, στις δημοσκοπήσεις που ακολούθησαν, να καλύπτει τις απώλειες.

Το ίδιο προσπαθεί να κάνει και τώρα, αλλά με πιο χονδροειδή τρόπο. 

Θα περιγράψω, δύο τέτοιες πρωτοβουλίες:

1. Η κακοποίηση της στατιστικής, εις βάρος των εργαζομένων, από την κυβέρνηση.

Για αρκετές ημέρες οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι, τα περισσότερα ΜΜΕ και οι «ειδικοί αναλυτές», που μιλούν σε αυτά, παρουσιάζουν ένα θαύμα: «Με την εφαρμογή της ψηφιακής κάρτας εργασίας, τους τελευταίους μήνες στον τουρισμό και την εστίαση, καταγράφηκε αύξηση των υπερωριών, κατά 800% περίπου, στον τουρισμό και κατά 126% περίπου γενικά στον ιδιωτικό τομέα».

Φαίνεται εντυπωσιακά θετικό αποτελέσματα, όπως τα ακούμε.

Κρύβουν, όμως έξυπνα, τον απόλυτο αριθμό των υπερωριών πριν και μετά την εφαρμογή της ψηφιακής κάρτας εργασίας, που πληρώνονταν, γιατί οι περισσότερες δεν πληρώνονταν, για να καταλάβουμε το μέγεθος της βελτίωσης.

Φυσικά, λίγους μήνες μετά την εφαρμογή αυτού του μέτρου, η κυβέρνηση φρόντισε να ψηφίσει νέο νόμο, ο οποίος επιτρέπει στον εργοδότη να απασχολεί την ίδια ημέρα 13 ώρες τον εργαζόμενο, καταργώντας ουσιαστικά τις υπερωρίες.

Τυπικά βέβαια δεν επιτρέπεται να υπερβαίνει τις 40 ώρες εργασίας την εβδομάδα, κάτι όμως που στον τουρισμό και την εστίαση και όχι μόνο πάντα παραβιάζεται.

Βέβαια, θα πει κάποιος, έστω είναι κάποια πρόοδος, από την απόλυτη σχεδόν ασυδοσία, που υπήρχε πριν μερικά χρόνια.

Πρέπει, να δούμε ένα μέτρο μαζί με άλλα που διαμορφώνουν την αγοραστική δύναμη των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα, τις συνθήκες εργασίας και τις ώρες εργασίας, τότε καταλαβαίνουμε την απόσταση μεταξύ πραγματικότητας και προπαγάνδας.

Οι επιλογές αυτές της κυβέρνησης είναι αιτήματα των μεγάλων επιχειρήσεων, ελληνικών και ξένων, τις οποίες υιοθετούν και πολλές μικρομεσαίες επιχειρήσεις, νομίζοντας ότι έτσι θα αντιμετωπίσουν τον ανταγωνισμό των άτυπων καρτέλ.

2. Ένα ακόμα «επίτευγμα» του Πρωθυπουργού, έβαλε την χώρα μας στην παγκόσμια πρωτοπορία, στην κατασκευή δορυφόρων.

Αυτά δήλωσε στην προχθεσινή του επίσκεψη στην έδρα της εταιρίας ICEYE Hellas, στο Ψυχικό.

Όμως, από τις δηλώσεις του αρμόδιου υπουργού Δημήτρη Παπαστεργίου, που ήταν λίγο προσγειωμένες, μάθαμε:

1. Στην χώρα μας κατασκευάζονται το 15% των τμημάτων των μικροδορυφόρων.

2. Σε δέκα χώρες συνολικά, χωρίς να μας λένε ποιες, κατασκευάζονται τα τμήματα του μικροδορυφόρου και η συναρμολόγηση γίνεται στην έδρα της μητρικής εταιρείας, στην Φιλανδία.

3. Στην χώρα μας εργάζονται 15 άτομα, περίπου 900, στις δέκα χώρες, συνολικά.

4. Η κατασκευή της μονάδας χρηματοδοτήθηκε από το Ταμείο Ανάκαμψης, δεν είπαν όμως το ποσό που δόθηκε. Ερώτημα: θα έκαναν την μονάδα στην χώρα μας, αν δεν επιδοτούνταν από το Ταμείο Ανάκαμψης;

Φυσικά δεν είπαν ποιος ήταν ο περσινός κύκλος εργασιών της μονάδας, για να καταλάβουμε, αν άξιζαν τα λεφτά που δώσαμε.

5. Η εκτόξευση της ομάδας των οκτώ μικροδορυφόρων, όταν ολοκληρωθούν, το 2026, θα γίνει από τις ΗΠΑ. Στην Ελλάδα, μέχρι τώρα, κατασκευάστηκαν εξαρτήματα για δύο μικροδορυφόρους.

6. Θα χρησιμοποιηθούν για την παρακολούθηση της ρύπανσης των θαλασσών, μπορεί με τροποποιήσεις, στον μέλλον, να αξιοποιούνται οι φωτογραφίες τους και για θέματα ασφάλειας, όπως είπαν.

7. Έναν αγόρασε το Πανεπιστήμιο Κρήτης, συνολικά, πάντα, όπως είπε ο υπουργός, η χώρα μας θα αγοράσει 12 μικροδορυφόρους.

Τώρα, αν η Τουρκία έχει δικούς της δορυφόρους και όχι μικροδορυφόρους, σε τροχιά, εδώ και πολλά χρόνια, δεν έχει σημασία, για τον Πρωθυπουργό, αφού, αυτός έκανε την χώρα «παγκόσμιο πρωταγωνιστή»!