Φαιδρά Πορτοκαλέα#159: Η απρέπεια, η θεατρική παράσταση, η καθυστερημένη μετακόμιση και η λάθος αποστρατεία…

Στείλαμε τις καρδερίνες μας στο debate που οργάνωσε πρόσφατα το περιοδικό «Παράλλαξη» με θέμα την ανάπλαση της ΔΕΘ. Ακόμη προσπαθούμε να τις συνεφέρουμε…

Η σπίθα στην εκδήλωση άναψε, όταν ο δήμαρχος Νεάπολης-Συκεών, με το γνωστό του ύφος (που κάνει τις λέξεις να ιδρώνουν), αποκάλεσε μεταφορικά τη σημερινή εικόνα της ΔΕΘ «καρκίνωμα στην καρδιά της πόλης», όχι, δεν εννοούσε τους εργαζόμενους, αλλά την εγκατάλειψη, τη μούχλα, την αυθαιρεσία και τα λυόμενα που έχουν ξεμείνει από την εποχή που το γιαούρτι ήταν ακόμη σε πήλινο. Αντί ο πρόεδρος της ΔΕΘ, Τάσος Τζήκας, να πει με νηφαλιότητα: «Ακριβώς αυτό το καρκίνωμα πάμε να θεραπεύσουμε με την ανάπλαση», πήρε ανάποδες, πήρε το μικρόφωνο και μίλησε με ιδιαίτερα επιτακτικό και φορτισμένο ύφος στην καθηγήτρια της Νομικής και επικεφαλής της Κίνησης Πολιτών για την Ανάπλαση της ΔΕΘ, Ιφιγένεια Καμτσίδου. Μόνο που το ’κανε σε λάθος σκηνή και στιγμή, δεν ήταν προεκλογική αντιπαράθεση σε φοιτητικό αμφιθέατρο, ήταν δημόσια διαβούλευση ή τουλάχιστον έτσι νόμιζαν οι πολίτες που κάθισαν στις καρέκλες του Ολύμπιον. Μέσα σε δευτερόλεπτα, η ατμόσφαιρα έγινε θερμή σαν σκαλωσιά τον Αύγουστο.

Η ένταση ανέβηκε, οι τόνοι ξέφυγαν και η εκδήλωση τελικά διεκόπη, με αποτέλεσμα να χαθεί η ευκαιρία για ουσιαστικό δημόσιο διάλογο σε ένα από τα σημαντικότερα θέματα της Θεσσαλονίκης. Μαζί με την εκδήλωση που διεκόπη έγινε φανερή η αυταπάτη ότι αυτή η ανάπλαση αφορά την κοινωνία, γιατί, όταν διαφωνείς, σε διακόπτουν και όταν ρωτάς, σε μαλώνουν. Όχι, κύριε πρόεδρε, δεν έγινε μπάχαλο, επειδή κάποιος είπε τη λέξη «καρκίνωμα», έγινε, επειδή κάποιοι δεν αντέχουν τη «διάγνωση»… και σίγουρα δεν θέλουν θεραπεία που να περνά από την κοινωνία.

Σύμφωνα με ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες, αυτή η εικόνα δεν άρεσε καθόλου στο Μέγαρο Μαξίμου. Λέγεται (και δεν λέγεται τυχαία) πως υπήρξε δυσαρέσκεια για το πώς ένας διορισμένος επικεφαλής δημόσιου, κατ’ ουσίαν, οργανισμού, ήρθε σε τέτοια ανοιχτή αντιπαράθεση με πολίτες και επιστήμονες, έστω και αν αυτοί είχαν απόψεις σωστές ή λανθασμένες. Δεν είναι ζήτημα γνώμης αλλά στάσης και η στάση αυτή έγειρε απότομα… προς τη λάθος πλευρά της Ιστορίας.

Εμπρός καλές μου καρακάξες, που έχετε καιρό να μας τραγουδήσετε, Κρααα, κρααα, κρααα.

Η έλλειψη λογικής σκέψης γεννάει χίλια κακά

Ευριπίδης

Ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης, Στέλιος Αγγελούδης, άφησε για λίγο τα χαρτιά και τα δημοτικά συμβούλια και ανέβηκε στη σκηνή... κυριολεκτικά. Συμμετείχε σε μαθητική θεατρική παράσταση σχολείου της πόλης, κερδίζοντας το πιο ζεστό χειροκρότημα της βραδιάς, για το θεατρικό του ταλέντο.

Ντυμένος σεμνά, με ρόλο συμβολικό και λόγο ξεκάθαρο, μπήκε στο πνεύμα του έργου και απέδειξε ότι ένας δήμαρχος μπορεί, αν θέλει, να είναι και παιδαγωγός και θεατρίνος και συμμέτοχος, όχι απλώς θεατής. Οι μαθητές τον κοίταζαν με θαυμασμό, οι γονείς με απορία και οι δάσκαλοι με ανακούφιση που, επιτέλους, κάποιος «άνωθεν», συμμετέχει χωρίς να κάνει κήρυγμα. Πολλοί ελπίζουν πως τέτοιες πρωτοβουλίες θα εμπνεύσουν και άλλους δημόσιους λειτουργούς να πλησιάσουν την κοινωνία με αληθινό πρόσωπο, αν και, μεταξύ μας, δεν τους είναι και τόσο ξένο το θέατρο. Πολλές φορές, εκ του αξιώματος, υποχρεώνονται να υποκρίνονται. Ίσως, λοιπόν, η σχέση τους με τα θεατρικά δρώμενα να είναι βαθύτερη απ’ όσο νομίζαμε…

Όλος ο κόσμος είναι μία σκηνή και όλοι οι άντρες και οι γυναίκες απλώς ηθοποιοί

Ουίλιαμ Σαίξπηρ

Μετά από μόλις 13 χρόνια «αστραπιαίων» κινήσεων, που έκαναν τη γνωστή μας ελληνική χελώνα να μοιάζει με Φεράρι, το Αστυνομικό Τμήμα Λευκού Πύργου κατάφερε τελικά να μετακομίσει στη ΔΕΘ. Μία ιστορική μετακόμιση που συζητήθηκε, αποφασίστηκε, ξεχάστηκε, ξαναθυμήθηκε και υλοποιήθηκε, έτσι απλά, λίγο πιο αργά από το Μετρό Θεσσαλονίκης και λίγο πιο γρήγορα από την ανάπλαση της Αριστοτέλους. Τώρα πλέον, οι ένστολοι θα περιπολούν δίπλα σε περίπτερα με κουζινικά, έπιπλα κήπου και γερμανικά λουκάνικα και αν προλάβουν, θα ρίχνουν και καμιά ματιά στο έγκλημα. Το σχέδιο μεταφοράς ήταν τόσο πολύπλοκο που χρειάστηκε μιάμιση δεκαετία, για να διασχίσει λίγες εκατοντάδες μέτρα, προφανώς, οι διαδικασίες κόλλησαν στο κυκλοφοριακό της Αγγελάκη. Φήμες λένε ότι αρχικά οι αστυνομικοί αντιστάθηκαν, αφού προτιμούσαν το Κέντρο με τα σουβλατζίδικα, αλλά τελικά συμβιβάστηκαν στην ιδέα μίας υπηρεσίας δίπλα στα εκθεσιακά περίπτερα. «Έτσι κι αλλιώς», σκέφτηκαν, «όλο και κάποιος εγκληματίας μπορεί να ξεγελαστεί από τις προσφορές και να πιαστεί στη φάκα». Έτσι, η πόλη απέκτησε ένα ακόμη αξιοθέατο, που επιβεβαιώνει τη βασική αρχή της καθυστέρησης του ελληνικού Δημοσίου. Αργά και σταθερά πάμε παντού, και βλέπουμε!.

Κάθε καθυστέρηση φέρνει ζημιά

Θεόγνις ο Αθηναίος

Τραγικός ποιητής και ένας από τους «Τριάκοντα Τυράννους»

Άλλη μία μέρα, άλλη μία παρτίδα μπανάνες γεμάτες... εκπλήξεις στα τελωνεία! Φαίνεται πως πλέον στην Ελλάδα δεν εισάγουμε απλώς φρούτα, κάνουμε άνοιγμα στη διεθνή αγορά «ευφορίας», με κάθε κιλό μπανάνας, δώρο λίγη κοκαΐνη, όχι πόντοι επιβράβευσης αλλά σκόνη ευφορίας, οι μπανάνες του σήμερα δεν ωριμάζουν απλώς «πετάνε»… Και ενώ ο μέσος Έλληνας καταναλωτής ήθελε μόνο ένα smoothie μετά το γυμναστήριο, καταλήγει με ενέργεια που διαρκεί 48 ώρες και τον κάνει να καθαρίσει το σπίτι, να γράψει πτυχιακή και να μάθει φλαμένκο. Το τελωνείο, εντωμεταξύ, σε απόγνωση: «δεν είναι δυνατόν πάλι», λένε και ξανά βρίσκουν σακούλες μέσα στα χαρτόκουτα με τα φρούτα. Μαθαίνουμε πως σε άλλες χώρες κάνουν εξαγωγές σοκολάτας, τεχνολογίας, ή εμβολίων, εμείς όμως παίρνουμε τις μπανάνες-μυστικά κουτιά της Πανδώρας. Το ερώτημα είναι ένα: πού πάνε όλα αυτά τα κατασχεμένα ναρκωτικά; Στην πυρά; Στην ΑΑΔΕ; Ή μήπως «ώριμα» αποθηκεύονται; Και στο φινάλε, γιατί πάντα μπανάνες; Ποτέ ένα φορτίο από ακτινίδια με ξαφνική ευθυμία; Ένα μάνγκο με λίγη φιλοσοφία;

Δεν χρειάζεται ο άντρας να πλουτίζει με φρόνηση αλλά με ύλη

Αριστοφάνης

Να, λοιπόν, πώς γυρίζει ο τροχός! Ο Αντώνης Τζιτζής, που κάποιοι κάποτε τον αποστράτευσαν σαν «τελειωμένη υπόθεση» από την ΕΛΑΣ, βρέθηκε σήμερα να κάθεται στη θέση του υποδιοικητή της ΕΥΠ και, μάλιστα, όχι για να αερίζει τ’ απόρρητα, αλλά για να ξετρυπώνει κυκλώματα, ναρκωτικά και κάθε κακοφορμισμένη μπανάνα που περνάει τα σύνορα. Όχι μόνο δουλεύει, αλλά φέρνει και αποτελέσματα, σαν να μπήκε GPS σε ένα σύστημα που κάποτε πήγαινε με χάρτη του ’80. Και όμως, παλιότερα κάποιοι ψιθύριζαν «δεν κάνει ο Τζιτζής». Μάλλον γιατί ήθελαν από αυτούς που πιάνουν θέση χωρίς να πιάνουν δουλειά. Και τώρα; Ο «κακός μαθητής» γράφει άριστα. Όπως είχε επισημανθεί και σε παλιότερη αναφορά από την πορτοκαλιά μας , ο Τζιτζής δεν ήταν για σύνταξη αλλά για δράση. Και όποιος τον είχε δει από κοντά στην Ασφάλεια Θεσσαλονίκης, ήξερε πολύ καλά ότι δεν υπάρχει κίνηση που να μη χαρτογραφεί και υπόθεση που να του ξεφεύγει.

Ο μόνος που τον πίστεψε, όταν έπρεπε, ήταν ο πρωθυπουργός και έκανε το σωστό. Όταν άλλοι έψαχναν για καθρέφτες και ραφές, ο Κυριάκος Μητσοτάκης είδε καθαρά: έναν άνθρωπο της δουλειάς, με εμπειρία και αποτέλεσμα και τον τοποθέτησε εκεί που χρειαζόταν , σήμερα δικαιώνεται και αυτός, και ο Τζιτζής.

Άμα βγάζεις τον λύκο απ’ το μαντρί, επειδή γαβγίζει πολύ… μην απορείς, όταν σου φάνε τα πρόβατα

ΦΑΙΔΡΑ ΠΟΡΤΟΚΑΛΕΑ

Ας κλείσουμε μ’ ένα κουίζ (μια και έχουμε καιρό να σας προβληματίσουμε). Σε ποιον δημόσιο οργανισμό σκέφτεται η κυβέρνηση, για εκτόνωση της κατάστασης, να αντικαταστήσει τον επικεφαλής με άλλο ανώτερο στέλεχος του ίδιου οργανισμού;

*Δημοσιεύθηκε στη «ΜτΚ» στις 25.05.2025