Θεσσαλονίκη: Έρχεται για 13η χρονιά το «Πικ Νικ Urban Festival»
Από τη γειτονιά της Ρωμαϊκής Αγοράς μέχρι τις Δωδεκαόροφες, κι από τα Κάστρα μέχρι τις 40 Εκκλησιές, η πόλη γίνεται ο χάρτης για ένα μεγάλο αστικό ταξίδι.
Δύο οσκαρικές Αμερικανίδες σταρ είναι πολύ καλές και πειστικές αλλά η ταινία αναλώνεται σαν ένα προκατασκευασμένο και κλιμακούμενο θρίλερ της σειράς
Το 2018 ο Βέλγος σκηνοθέτης Ολιβιέ Μαρτ Ντεπασέ είχε γυρίσει την αρχική ταινία και τώρα ο ίδιος βρίσκεται πίσω από το σενάριο στο ομώνυμο στο ριμέικ της. Βρισκόμαστε στα ευμαρή προάστια. Δύο ζευγάρια σαραντάρηδων με οικονομική άνεση ζουν σε διπλανές μεζονέτες.
Η Άλις και η Σελίν είναι στενές φίλες, τα λένε όλα μεταξύ τους, υπάρχουν και τα παιδιά που συμπληρώνουν την ευτυχία. Οι σύζυγοι είναι περισσότερο διακοσμητικοί αλλά επαρκείς. Και ξαφνικά ξεσπά η τραγωδία. Από ένα παράθυρο πέφτει ο γιός της Σελίν και σκοτώνεται ενώ αιωρείται η ευθύνη για το ότι πιθανά η Αλίς δεν τον πρόσεχε όσο έπρεπε. Γίνεται η κηδεία και οι σχέσεις των δύο γυναικών παγώνουν, γίνονται απόμακρες. Θα επισκεφτεί κάποτε Άλις η μητέρα του και μετά από λίγο παθαίνει από έμφραγμα τελείως ξαφνικά. Το γεγονός φαίνεται κάπως παράξενο και οι υποψίες πέφτουν βαριές, αλλά ξεπερνιούνται.
Το ριμέικ δεν έχει την ατμόσφαιρα του πρώτου φιλμ. Η αφήγηση είναι κι εδώ αργόρυθμη αλλά παρατηρείται μία έλλειψη δομικής ισορροπίας. Δηλαδή οι εξελίξεις στριμώχνονται όλες στο τέλος. Σαφώς πρόκειται για ένα από τα πιο παρανοϊκά ψυχοπαθολογικά θρίλερ που αναδεικνύει τις διαδικασίες με τις οποίες εκλύεται η εγκληματική ψύχωση. Το τέλος είναι ελλειπτικό, μελαγχολικό και δεν διαθέτει κάθαρση. Το σενάριο θυμίζει ιδιαίτερα Πατρίτσια Χάισμιθ αλλά η σκηνοθετικοί χειρισμοί δεν διαθέτουν την ανάλογη ευστροφία. Σε γενικές γραμμές αυτού του είδους τις ιστορίες και το σινεμά υπηρέτησαν επίμονα και με συνέπεια οι Κλοντ Σαμπρόλ, Κλοντ Σοτέ, Μισέλ Ντεβίλ. Ειδικά ο τελευταίος μας προσέφερε μερικές υποδειγματικές ταινίες.
Στο τωρινό «Μητρικό ένστικτο» οι δύο οσκαρικές Αμερικανίδες σταρ είναι πολύ καλές και πειστικές αλλά η ταινία αναλώνεται σαν ένα προκατασκευασμένο και κλιμακούμενο θρίλερ της σειράς. Αυτό αδικεί και το θέμα και τις ωραίες κυρίες.
Έγχρωμο, ΗΠΑ, Βέλγιο, Ηνωμένο Βασίλειο, Γαλλία, 2024, διάρκεια 94’
Σκηνοθεσία: Μπενουά Ντελομέ
Σενάριο: Ολιβιέ Μαρτ Ντεπασέ, Σάρα Κόνραντ, Μπάρμπαρα Ανέλ
Παίζουν: Τζέσικα Τζαστέιν, Άννα Χεθαγουέι, Άντερς Ντάνιελσεν Λίε
Από τη γειτονιά της Ρωμαϊκής Αγοράς μέχρι τις Δωδεκαόροφες, κι από τα Κάστρα μέχρι τις 40 Εκκλησιές, η πόλη γίνεται ο χάρτης για ένα μεγάλο αστικό ταξίδι.
Με βάση την πολυετή διεθνή έρευνα που διεξήγαγε και μέσα από μια πλούσια σειρά οπτικών τεκμηρίων, η κ. Ρεντετζή ξεναγεί τον αναγνώστη στην εξέλιξη των στρατηγικών προστασίας από την ακτινοβολία
Μετά το περιστατικό ενισχύθηκε η φύλαξη και τοποθετήθηκε εργοταξιακή περίφραξη ελαφρού τύπου
Το απόγευμα της παραμονής, πλήθος πιστών, παραθεριστών και στρατιωτικού προσωπικού συγκεντρώθηκε στο εκκλησάκι για τον πανηγυρικό Εσπερινό