127.000 στρατιώτες τάχθηκαν με την Επανάσταση στις 27 και 28 Φεβρουαρίου 1917, τις επόμενες ημέρες των πολύνεκρων διαδηλώσεων στην Αγία Πετρούπολη
110.000.000 αγρότες, περίπου, μετρούσε η ογκωδέστερη κοινωνική ομάδα της Ρωσίας στα 1917
Όπως και να το σκεφτεί ή να το εξετάσει κάποιος, η επανάσταση των μπολσεβίκων στη Ρωσία υπήρξε ένα κοσμοϊστορικό γεγονός, ανάλογης σημασίας με τη Γαλλική Επανάσταση του 1789. Στα 1917, όπως αποδείχθηκε, οι καιροί δεν ήταν ώριμοι για την πρακτική εφαρμογή της μαρξιστικής θεωρίας, ωστόσο, και παρά τις προσδοκίες του φιλοσόφου, η επανάσταση ξεκίνησε από μία μάλλον αγροτική κοινωνία, αυτήν της Ρωσίας, και όχι από μία βιομηχανική. Ήταν τα χρόνια που ο συνδυασμός της προηγηθείσας κατά έναν αιώνα βιομηχανική επανάσταση ζητούσε νέα δεδομένα από τον κόσμο και την ανακατανομή του ξεκίνησε ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος. Μόνον που η ρωσική κοινωνία υπέφερε από την ανέχεια, η οποία επιδεινώθηκε από τις πολεμικές απώλειες σε ανθρώπινο δυναμικό, αλλά και την αυξημένη ανάγκη πρώτων υλών. Έτσι, ο ξεσηκωμός του Φεβρουαρίου του 1917 υπήρξε ο προάγγελος των όσων ακολούθησαν. Για να αντιληφθούμε την κατάσταση αυτής της αγροτικής οικονομίας (110 εκατομμύρια αγρότες, έναντι 18 εκατομμυρίων μισθωτών), αρκεί να σκεφτούμε πως 30.000 γαιοκτήμονες κατείχαν 70 εκατομμύρια εκτάρια γης. Τα πράγματα για την αγροτική οικονομία έφθασαν στο μη περαιτέρω, όταν 12.800.000 καλλιεργητές επιστρατεύτηκαν και στάλθηκαν στο πολεμικό μέτωπο.
Αλλά και οι θεωρητικά προνομιούχοι μισθωτοί εργάζονταν 15 ώρες την ημέρα, αντί για τις προβλεπόμενες 9,5. Ο πληθωρισμός, λόγω πολέμου, ροκάνιζε τον έτσι και αλλιώς πενιχρό μισθό και οι διαδηλώσεις, αλλά και κάθε είδους αντιδράσεις είχαν ξεκινήσει από το 1916 (1.410 απεργίες σημειώθηκαν τη χρονιά εκείνη). Έτσι, άρχισαν να εξαντλούνται τα αποθέματα πατριωτισμού, αφού και στο μέτωπο τα πράγματα δεν πήγαιναν καλύτερα. Ο δε τσάρος, προσπαθώντας να βρει λύση, σε δύο χρόνια είχε αλλάξει τέσσερις πρωθυπουργούς. Οι πρώτοι που αντέδρασαν ήταν τα αστικά κόμματα, αυτά που σχημάτιζαν το προοδευτικό μπλοκ της Δούμα, οι λεγόμενοι καντέτ και οι οκτωβριστές (όχι αυτοί της Επανάστασης), προσπαθώντας να πείσουν τον τσάρο να προχωρήσει σε συνταγματική μοναρχία. Από την άλλη, το εκτός νόμου ριζοσπαστικό μπλοκ, απαρτιζόταν από τους εσέρους (σοσιαλιστές-επαναστάτες), το Ρωσικό Σοσιαλδημοκρατικό Εργατικό Κόμμα (μπολσεβίκοι και μενσεβίκοι, δηλαδή πλειοψηφούντες και μειοψηφούντες). Κεντρικό πολιτικό τους σύνθημα ήταν η πτώση του τσαρικού καθεστώτος και ο απόλυτος εκδημοκρατισμός του κράτους. Το πρώτο κέντρο των αναμετρήσεων, με το αίτημα των ριζοσπαστικών αλλαγών ήταν φυσικά η Πετρούπολη, των 2.500.000, η τότε πρωτεύουσα. Η πρώτη μεγάλη διαδήλωση ήταν αυτή της 23ης Φεβρουαρίου (παλ. ημ.), με τη συμμετοχή 128.000 εργατών. Οι πρώτοι νεκροί έπεσαν στη γενική απεργία της 26ης Φεβρουαρίου του 1917, με αποτέλεσμα στις δύο επόμενες ημέρες να συνταχθούν με τους εργάτες 127.000 στρατιώτες, γεγονός το οποίο απογύμνωνε τον τσάρο. Στις 4 Μαρτίου η οικογένεια Ρομανόφ ήταν παρελθόν.
127.000 στρατιώτες τάχθηκαν με την Επανάσταση στις 27 και 28 Φεβρουαρίου 1917, τις επόμενες ημέρες των πολύνεκρων διαδηλώσεων στην Αγία Πετρούπολη
110.000.000 αγρότες, περίπου, μετρούσε η ογκωδέστερη κοινωνική ομάδα της Ρωσίας στα 1917