Πάτρα: Αποκαταστάθηκε το Ρωμαϊκό Ωδείο
Τριετές πρόγραμμα εκδηλώσεων από την Εθνική Λυρική Σκηνή και την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών ζήτησε η Λ. Μενδώνη
Η Ελένη Παπαλάμπρου ανεβαίνει στη σκηνή με την performance «Κάθεται και Κλαίει», τη σύλληψη και γραφή της οποίας έχει η ίδια, ενώ τη σκηνοθετεί μαζί τον Δημοσθένη Μιχαηλίδη.
Πρόκειται για μια τρυφερή και ειλικρινή κατάθεση για εκείνη την παράξενη περίοδο που δεν είσαι πια παιδί, αλλά ούτε νιώθεις ενήλικας. Μετά την επιτυχημένη παρουσίασή της στο 4ο Φεστιβάλ του Red Jasper Cabaret Theatre, η παράσταση ανεβαίνει στο Θέατρο Αυλαία από τις 30 Νοεμβρίου και για λίγες μόνο παραστάσεις.
«Αυτό το τραγούδι είναι χαρακτηριστικό της παιδικής μας ηλικίας», λέει η Ελένη, αναφερόμενη στο μουσικό μοτίβο από το οποίο εμπνέεται η παράσταση. «Ήθελα να δείξω τη μετάβαση από την τρυφερότητα της παιδικότητας σε κάτι πιο δύσκολο — αυτό που ονομάζουμε ενηλικίωση. Παραλλάσσοντάς το, νιώθω πως αποτυπώνω ακριβώς αυτό το πέρασμα».
Ο τίτλος, «Κάθεται και Κλαίει», δεν είναι τυχαίος. «Ήταν η τέλεια συνειδητοποίηση του πώς αντιλαμβάνομαι την κατάσταση της ενηλικίωσης — και άρα την κατάσταση που βρίσκομαι τώρα στη ζωή μου», εξηγεί. Η ίδια θεωρεί πως η ενηλικίωση είναι ένα θέμα που σπάνια συζητιέται ανοιχτά: «Η εφηβεία έχει αναλυθεί πολύ, όμως μετά… απλώς γινόμαστε ενήλικες’. Κι όμως, η μετάβαση αυτή είναι γεμάτη απορίες, ευθύνες και άγνοια. Δεν συμφέρει να παραδεχτούμε ότι είναι δύσκολη, γιατί τότε θα πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι όλοι είμαστε παιδιά που προσπαθούμε να μεγαλώσουμε διαρκώς».
Η performance χτίστηκε από προσωπικά κείμενα που η Ελένη έγραφε από τα 17 έως τα 22 της χρόνια, όταν μετακόμισε από την πατρίδα της, την Αθήνα στη Θεσσαλονίκη για να σπουδάσει στο Τμήμα Θεάτρου της Σχολής Καλών Τεχνών του ΑΠΘ. «Κατέγραφα τις δυσκολίες του να αντιμετωπίζεις τη ζωή μόνος σου. Κάποια στιγμή, μαζί με τους φίλους μου, σκεφτήκαμε ότι αυτά τα βιώματα πρέπει να τα δει κι άλλος κόσμος. Έτσι γεννήθηκε η παράσταση — από ανάγκη επικοινωνίας». Το έργο δεν έχει αυστηρή δομή· αποτελείται από μικρές ιστορίες, που ενώνονται οργανικά μέσα από τη μουσική, το σώμα και τη φωνή.
Παρότι η θεματική της είναι βαθιά υπαρξιακή, η παράσταση δεν στερείται χιούμορ. «Υπάρχει ένα ίχνος χιούμορ παντού - στην εμφάνιση, στα κοστούμια, στη σκηνογραφία. Αν φορούσα μαύρα, θα με έπαιρναν όλοι πολύ στα σοβαρά. Κι όμως, αυτά τα θέματα χρειάζονται και σοβαρότητα και γέλιο», λέει. «Μέσα από τις σπουδές μου στο Τμήμα Θεάτρου, κατάλαβα πως το χιούμορ είναι μηχανισμός άμυνας αλλά και λύσης. Στις παρέες μας, πάντα αντιμετωπίζουμε τις δύσκολες φάσεις σαν ανέκδοτα - ίσως έτσι επιβιώνουμε».
Για την ίδια, το θέατρο είναι κάτι περισσότερο από τεχνική γνώση. «Η γνώση δεν τελειώνει ποτέ, αλλά το θέατρο είναι κυρίως το να ζεις διαφορετικές καταστάσεις ολοκληρωτικά», λέει. Παράλληλα, τονίζει τη σημασία του να παραμένουν οι νέοι καλλιτέχνες στη Θεσσαλονίκη: «Η πόλη έχει εξαιρετικούς ηθοποιούς, διαθέσιμους συνεργάτες, και πλέον νέους θεατρικούς χώρους που ανακαινίστηκαν. Είναι σπουδαίο να δημιουργείς εδώ».
Το «Κάθεται και Κλαίει» είναι, τελικά, μια ωδή στην αμηχανία του να μεγαλώνεις, στο μπέρδεμα της ευθύνης, στον έρωτα, στην ανάγκη να συνδεθείς με τους άλλους μέσα σε έναν κόσμο που τρέχει. Μια performance-καθρέφτης, όπου το παιδί και ο ενήλικας κοιτάζονται στα μάτια και, ίσως για λίγο, συμφιλιώνονται.
Info :
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΘΕΑΤΡΟ ΑΥΛΑΙΑ
Παραστάσεις :
ΚΥΡΙΑΚΗ 30 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ
ΚΥΡΙΑΚΗ 7 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ
ΚΥΡΙΑΚΗ 14 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ
Ώρα έναρξης : 21.30
Διάρκεια παράστασης: 60 λεπτά
