- Newsroom
Σε ηλικία 92 ετών έφυγε από τη ζωή ο Γιώργος Δερμιτζάκης, ο καλλιτέχνης που κατάφερε να ενώσει τις μελωδίες του Άστορ Πιατσόλα με τις συνθέσεις του Μίκη Θεοδωράκη και να φέρει κοντά δύο φαινομενικά μακρινούς μουσικούς κόσμους: το αργεντίνικο τάνγκο και τον ελληνικό χορό.
Γεννημένος στην Αργεντινή από Έλληνες μετανάστες από τα Χανιά, ο Δερμιτζάκης μεγάλωσε στο Μπουένος Άιρες, όπου η οικογένειά του είχε εγκατασταθεί το 1925. Παρότι σπούδασε πολιτικός μηχανικός και εργάστηκε σε μεγάλα έργα στη χώρα, η μεγάλη του αγάπη ήταν πάντα ο χορός.
Άρχισε να χορεύει από την εφηβεία του, αλλά αφοσιώθηκε επαγγελματικά στην τέχνη μετά το πέρας των σπουδών του. Από το θέατρο και τον κινηματογράφο μέχρι τη δημιουργία δικού του χορευτικού συγκροτήματος στις αρχές της δεκαετίας του ’60, με μέλη τόσο Έλληνες όσο και Αργεντινούς, ο Γιώργος Δερμιτζάκης έγινε πρωτοπόρος στη διάδοση της ελληνικής κουλτούρας μέσω του χορού στη Λατινική Αμερική.
Σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση του καλλιτεχνικού του προσανατολισμού έπαιξε η επαφή του με την ελληνική μουσική – ιδιαίτερα χάρη σε έναν Έλληνα διπλωμάτη, που του έδωσε μπομπίνες με έργα Θεοδωράκη και Χατζιδάκι.
Η παράσταση «Ζορμπάς, El Griego», που ανέβασε τη δεκαετία του ’70, αποτέλεσε σημείο αναφοράς και συνεχίζει να παρουσιάζεται μέχρι σήμερα σε χώρες της Λατινικής Αμερικής. Ακολούθησαν έργα όπως η «Φαίδρα», η «Ψυχοκόρη» και η «Ταβέρνα», με τη στήριξη της ελληνικής παροικίας.
Με την Αγγελική Σιδεράκη, σύζυγό του και μόνιμη παρτενέρ στον χορό, δημιούργησαν το 1985 την παράσταση «Τάνγκο-Χασάπικο», μια καλλιτεχνική «συνάντηση» των λιμανιών του Πειραιά και του Μπουένος Άιρες. Το έργο σημείωσε μεγάλη επιτυχία στο Teatro del Globo στο Μπουένος Άιρες και αποτέλεσε τη βάση για το ομώνυμο ντοκιμαντέρ των Κωνσταντίνας Μπούσμπουρα και Τζούλιας Χάιμαν, παραγωγής της Ελληνικής Πολιτιστικής Οργάνωσης «Νόστος».
Ο Γιώργος Δερμιτζάκης αναγνωρίστηκε ευρέως για τη συμβολή του στη γεφύρωση δύο πολιτισμών μέσω της τέχνης του. Ήταν ο μόνος Έλληνας της διασποράς που τιμήθηκε από τον Δήμο του Μπουένος Άιρες για την πολιτιστική του προσφορά, επιβεβαιώνοντας πως η παράδοση μπορεί να ταξιδεύει και να ενώνει.
ΠΗΓΗ: anamniseis.net
