- Newsroom
Σαράντα ημέρες πέρασαν από την ημέρα που το παρθένο δάσος του Φρακτού, στο Παρανέστι Δράμας, με την απαράμιλλη φυσική ομορφιά και τη γαλήνη του βουνού, έγινε μάρτυρας ενός απίστευτου θρήνου. Ο Χρήστος Σταυριανίδης άφησε την τελευταία του πνοή εκεί, όταν ενώ βρισκόταν στο δάσος με τον φίλο και συνοδοιπόρο του Δημήτρη Κιόρογλου, έπεσε στον γκρεμό ύστερα από συμβάν με αιφνίδια εμφάνιση αρκούδας.
Ο Χρήστος Σταυριανίδης ήταν ο άνθρωπος που είχε εντοπίσει την ακριβή θέση ενός αεροπλάνου του Β' Παγκοσμίου Πολέμου που έπεσε στο δάσος του Φρακτού πριν από 73 χρόνια. Πρόκειται για ένα Τ-6D της 113ΠΜ με σειριακό αριθμό 49-2725, που όλα αυτά τα χρόνια έμεινε καλά κρυμμένο σε μια από τις πλαγιές του Φρακτού. Η ιστορία του αεροσκάφους συνδέεται με τα δύσκολα μετεμφυλιακά χρόνια, όταν ακόμα οι σχέσεις Ελλάδας - Βουλγαρίας βρίσκονταν στην κόψη του ξυραφιού.
Ο άδικος χαμός του Χρήστου Σταυριανίδη άφησε πίσω του έναν πόνο που δεν σβήνει εύκολα. Ανήμερα του Προφήτη Ηλία, ανάμεσα στα αιωνόβια δέντρα και τις ήσυχες διαδρομές που συχνά περιδιάβαζε, φίλοι και συναθλητές συγκεντρώθηκαν για να αποτίσουν φόρο τιμής στην μνήμη του. Σιωπηλοί, συναισθηματικά φορτισμένοι, τοποθέτησαν στο σημείο απ' όπου έπεσε μια μεταλλική πλάκα, ως αναθηματικό σύμβολο, μια απλή αλλά δυνατή έκφραση αγάπης και σεβασμού.
Ο φίλος και συνοδοιπόρος του, Δημήτρης Κιόρογλου, παραμένει ακόμα συγκλονισμένος από τον θάνατό του. Είναι αυτός που πήρε την πρωτοβουλία για την κατασκευή και την τοποθέτηση μιας ιδιαίτερης αναμνηστικής μεταλλικής πλακάς, πάνω στην οποία είναι σκαλισμένα λόγια γεμάτα πόνο, μνήμες, αλλά και ελπίδα:
«Οροσειρά Ροδόπης. Δάσος Φρακτού.
Γεωγραφικό πλάτος 41.542919. Γεωγραφικό μήκος 24.542468. Υψόμετρο 1.704.91.
09 Ιουνίου 2025 του Αγίου Πνεύματος, μια ηλιόλουστη και μοιραία μέρα. Οι δείκτες του ρολογιού έδειχναν 14.35. Σταμάτησες να πάρεις μια ανάσα και το βλέμμα σου χάθηκε στον ορίζοντα. Δεν προκαλέσαμε, δεν απειλήσαμε, αιφνιδιαστήκαμε, τρομάξαμε, φοβηθήκαμε, αλλά δεν λυγίσαμε ακόμα και μπροστά στον κορυφαίο θηρευτή. Η συνάντηση όμως ήταν μοιραία… Εκ μέρους όλων των συγγενών και των αμέτρητων φίλων σου. Καλό ταξίδι αδελφέ. Οι αδελφές ψυχές δεν χάνονται ποτέ. Χρήστος Σταυριανίδης. Γιος, πατέρας, αδελφός, φίλος, προπονητής και ορειβάτης. Ο δικός μας Χρήστος».
Ένα βίντεο μνήμης και ύμνος στην ομορφιά του παρθένου δάσους
Συνολικά δεκατέσσερις άνθρωποι, όλοι φίλοι του αείμνηστου Χρήστου, βρέθηκαν εκείνη την ημέρα στο παρθένο δάσος του Φρακτού, κάνοντας την ίδια ακριβώς διαδρομή. Μεταξύ αυτών ο φωτογράφος και βιντεολήπτης, Δημήτρης Κατραντζής.
Ο Δημήτρης Κατραντζής συγκαταλέγεται ανάμεσα σε εκείνους τους πολύ δραστήριους ανθρώπους που έχουν περπατήσει, ερευνήσει, αγαπήσει, προστατέψει, φωτογραφίσει και αναδείξει τον ορεινό φυσικό όγκο της ακριτικής Δράμας. Στόχος του, να κάνει όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους κοινωνούς αυτής της αξεπέραστης φυσικής ομορφιάς στην ορεινή Δράμα και ταυτόχρονα να τους ευαισθητοποιήσει για ένα από τα λιγοστά καταφύγια άγριας ζωής, που έχουν απομείνει στην χώρα μας και σήμερα βρίσκεται μέσα στο δάσος του Φρακτού.
Ο κ. Κατραντζής δημιούργησε ένα πολύ συγκινητικό βίντεο στο οποίο καταγράφεται η αποστολή των δεκατεσσάρων ανθρώπων να ανέβουν στο βουνό και να στήσουν την μεταλλική πλάκα. Ταυτόχρονα, το βίντεο αυτό αποτελεί έναν ύμνο στη φύση και τις ομορφιές της, στην ανάγκη ο άνθρωπος να σεβαστεί το περιβάλλον.
«Το Φρακτό είναι ένας μοναδικός φυσικός θησαυρός», τονίζει ο Δημήτρης Κατραντζής, μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ και εξηγεί: «Αξίζει μεγαλύτερη ανάδειξη και προστασία. Πιστεύουμε πως είναι ανάγκη να δημιουργηθούν πιστοποιημένα μονοπάτια τόσο προς το σημείο του χαμένου αεροσκάφους, όσο και προς το μνημείο του Χρήστου, ώστε να μπορούν όλοι με ασφάλεια και σεβασμό να προσεγγίζουν αυτά τα συναισθηματικά φορτισμένα σημεία. Δημιουργήσαμε αυτό το βίντεο αφιερωμένο στον Χρήστο και στο δάσος που τόσο αγάπησε».
Η μεταλλική πλάκα που τοποθετήθηκε είναι ένας μάρτυρας πόνου που δεν καταλαγιάζει εύκολα, σε ένα τοπίο γεμάτο ηρεμία και απόλυτη αρμονία. Ακριβώς όπως ο Χρήστος ήθελε να νιώθει πάντα ελεύθερος και σε αρμονία με τη φύση, αθόρυβος και ταπεινός, αλλά βαθιά συνδεδεμένος με την ομορφιά του κόσμου γύρω του. Τα συγκινητικά λόγια του στενού του φίλου και συνοδοιπόρου Δημήτρη Κιόρογλου, όπως ακούγονται στην τελευταία σκηνή του βίντεο, καταδεικνύουν την προσωπικότητα του αείμνηστου ορειβάτη.
Απόλυτος σεβασμός στο δάσος και το περιβάλλον
Σαράντα μέρες μετά τον τραγικό χαμό του, ο άνθρωπος που έζησε στο πλευρό του τις τελευταίες τραγικές στιγμές, μίλησε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ για το ήθος, την ανθρωπιά, τη δοτικότητα του Χρήστου Σταυριανίδη, αλλά κυρίως για τον απέραντο σεβασμό και την αγάπη που έδειχνε στην φύση.
«Στον δρόμο που οδηγεί στο αεροπλάνο μέσα στο δάσος του Φρακτού», τονίζει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Κιόρογλου, «υπάρχουν πολλές τερμητοφωλιές που φτάνουν ακόμα και το ενάμισι μέτρο ύψος. Κάθε φορά που πηγαίναμε στο δάσος, ο Χρήστος μου εφιστούσε την προσοχή να μην χτυπήσω με το μπαστούνι κάποια φωλιά. Αυτός ήταν ο Χρήστος. Ένας απόλυτα δοτικός, ένας σπάνιος άνθρωπος, με πολλές δεξιότητες, που αγαπούσε πραγματικά και σέβονταν απεριόριστα το δάσος και την φύση».
Ο Δημήτρης Κιόρογλου δεν κρύβει την διαφωνία του με την επιχειρούμενη μετακίνηση του αεροσκάφους από το δάσος του Φρακτού. «Νομίζω πως είναι λάθος να μεταφερθεί», επισημαίνει και προσθέτει: «Θεωρώ πως πλέον αποτελεί κομμάτι της φύσης μετά από 73 χρόνια. Θέλουμε να μιλήσουμε με το μουσείο της Πολεμικής Αεροπορίας ώστε το σκάφος να μην μετακινηθεί. Το ιδανικό θα ήταν να δημιουργηθεί ένα πιστοποιημένο μονοπάτι που θα οδηγεί στο αεροσκάφος και στο μνημείο του Χρήστου. Να μπορεί ο κόσμος να τα επισκέπτεται, αλλά κυρίως να γνωρίσει από κοντά αυτή τη μοναδικότητα της φύσης. Να τη σέβεται, να τη φροντίζει, να θαυμάζει το μεγαλείο των εικόνων».
Άλλωστε, όπως συνήθιζε να λέει ο Χρήστος Σταυριανίδης, ο πραγματικός χρυσός είναι οι εικόνες που αντικρίζουν τα μάτια του περιπατητή, στην καρδιά του παρθένου δάσους.
