Την πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία παρουσίασε τον περασμένο Νοέμβριο στο 65ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης ο Δημήτρης Νάκος. Το «Κρέας» είναι ένα κοινωνικό θρίλερ για έναν φόνο και μια συγκάλυψη που εκτυλίσσεται στην ελληνική επαρχία. Η ταινία κέρδισε 3 βραβεία στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης ενώ ο Κώστας Νικούλι απέσπασε το βραβείο α’ ανδρικού ρόλου στα βραβεία Ίρις στα οποία η ταινία είχε συνολικά 16 υποψηφιότητες.
Η επίσημη σύνοψη της ταινίας, γράφει:
«Σε ένα χωριό της ελληνικής επαρχίας, ο Τάκης ετοιμάζει τα εγκαίνια του νέου του κρεοπωλείου. Την προηγούμενη μέρα ο γιος του Παύλος σκοτώνει τον γείτονα που διεκδικεί μέρος της γης τους. Μοναδικός μάρτυρας είναι ο Χρήστος, ένας νεαρός από την Αλβανία που ο Τάκης έχει στη δούλεψή του από μικρό. Ο Τάκης πρέπει να αποφασίσει ποιος θα αναλάβει την ευθύνη.»
Ο σκηνοθέτης και σεναριογράφος της ταινίας βρέθηκε στο 4o Evia Film Project κκαι μίλησε στο emakedonia.gr για το «Κρέας» αλλά και το πόσο δύσκολο είναι να κάνει κανείς κινηματογράφο στην Ελλάδα.
Ο Δημήτρης Νάκος χαρακτηρίζει το «Κρέας» ως μια ταινία για την ανάληψη της ευθύνης.
Όπως εξηγεί, «το θέμα της ταινίας είναι η συγκάλυψη ενός εγκλήματος στην ελληνική επαρχία». Η ιδέα προήλθε από την πραγματική τοποθεσία της ταινίας, ένα αγρόκτημα στην Κύμη της Εύβοιας, σε μια περιοχή που τον εμπνέει αφού είχε κάνει ήδη τρεις ταινίες μικρού μήκους εκεί και είναι ένα μέρος το οποίο επισκέπτεται εδώ και 15 χρόνια. «Η εμπειρία της ελληνικής επαρχίας, οι άνθρωποί της αλλά και τα εγκλήματα που ακούμε κατά καιρούς ενέπνευσαν την μυθοπλασία της ταινίας» τονίζει ο ίδιος.
«Η ανάληψη της ευθύνης και η συγκάλυψη είναι ένα θέμα διαχρονικό στην Ελλάδα. Το σενάριο ξεκίνησα να το γράφω το 2018, πολύ νωρίτερα από τα πρόσφατα γεγονότα της συγκάλυψης στη χώρα. Είναι ένα θέμα το οποίο επανέρχεται πολύ συχνά. Είναι από τις παθογένειες της ελληνικής κοινωνίας, τόσο η συγκάλυψη όσο και η επιθυμία μη ανάληψης της ευθύνης.
Δευτερευόντως υπάρχει και ο ρατσισμός στην ταινία. Μπορεί με τα χρόνια να ενσωματώνονται περισσότερο οι άνθρωποι όχι μόνο που κατάγονται από την Αλβανία που είναι και στην ταινία αλλά γενικά από το εξωτερικό, παρόλα αυτά δεν έχουν ενσωματωθεί στο 100%. Εμείς ακολουθούμε και αυτό το σχήμα: δηλαδή όταν κάποιος από ξένος γίνεται μέλος της οικογένειας και όταν τα πράγματα αρχίζουν να πηγαίνουν στραβά γίνεται και πάλι ξένος. Στη θέση του θα μπορούσε να μην είναι και Αλβανός αλλά ένα οποιοδήποτε ψυχοπαίδι» σημειώνει.
«Μου αρέσει ο ρεαλισμός και γι’ αυτό κινηθήκαμε ρεαλιστικά στην ταινία. Τέτοιου τύπου δουλειές κάνουν συνήθως άνθρωποι από την Αλβανία, και καθώς περνάν τα χρόνια και από άλλες χώρες όπως το Πακιστάν κλπ. Αλλά οι πραγματικοί άνθρωποι στους οποίους βασίστηκα ήταν από την Αλβανία, επομένως ήθελα να κρατήσω αυτό το ρεαλισμό» προσθέτει.
«Ήθελα να δείξω μια επαρχία όπως είναι πραγματικά»
Για τον κ. Νάκο, οι παθογένειες και τα προβλήματα υπάρχουν γενικά στην ελληνική κοινωνία, όχι μόνο στην επαρχία. «Και στην πόλη μια χαρά συμβαίνουν όλα αυτά» λέει χαρακτηριστικά και προσθέτει πως «απλά στην ελληνική επαρχία είναι σαν να παίρνουμε ένα μεγεθυντικό φακό και να βλέπουμε με μια πολύ μεγαλύτερη ενάργεια αυτά τα οποία συμβαίνουν.
Παράλληλα ήθελα να δείξω μια επαρχία όπως είναι πραγματικά και όχι όπως την φαντάζονται πολλοί που δεν έχουν ζήσει σε αυτήν. Για παράδειγμα κάποιος που δεν έχει ζήσει στην επαρχία φαντάζεται έναν κρεοπώλη, που είναι ένας από τους πιο πρωταγωνιστικούς ρόλους στην ταινία, ότι είναι αγρίκος, ότι είναι με βρώμικα ρούχα, ότι είναι κάπως, ενώ ας πούμε υπάρχουν πάρα πολλά κρεοπωλεία στην επαρχία, τα οποία είναι σούπερ μοντέρνα, που δεν υπάρχουν καν στην Αθήνα. Οι κρεοπώληδες στην επαρχία είναι άνθρωποι οι οποίοι προσεύχουν τον εαυτό τους, δεν είναι περίεργοι όπως μπορεί να τους φανταζόμαστε όπως και όλη η κατάσταση στην επαρχία, τα μαγαζιά κλπ. Δεν ήθελα ας πούμε να δείξω μια καφετέρια η οποία είναι ντεκαντάνς και είναι απλά κάποιοι τύποι που μόνο πίνουν. Συμβαίνει και αυτό αλλά δεν συμβαίνει μόνο αυτό. Η καφετέρια στην οποία γυρίσαμε είναι ένα πραγματικό καφέ μπαρ που βρίσκεται στην Κύμη. Στην ελληνική επαρχία συνυπάρχουν πολλά διάφορα στοιχεία αντιφατικά, επομένως ήθελα να τη δείξω όπως πραγματικά είναι και όχι όπως το φαντάζεται κάποιος που δεν την έχει ζήσει».
«Οι Έλληνες κινηματογραφιστές δεν υστερούμε σε τίποτα»
Ο κ. Νάκος χαρακτηρίζει την διαδικασία παραγωγής μιας μεγάλου μήκους ταινίας στην Ελλάδα ως «δύσκολη υπόθεση». «Γι' αυτό ακριβώς αγωνιζόμαστε όλοι μαζί για να υπάρξουν περισσότερα χρήματα στον ελληνικό κινηματογράφο, σε περισσότερες ταινίες, σε περισσότερους δημιουργούς, γιατί πραγματικά οι Έλληνες δημιουργοί έχουν πολύ ωραίες ιδέες. Εξελισσόμαστε πάρα πολύ τα τελευταία χρόνια. Τα συνεργεία μας επίσης είναι σε πολύ ψηλό επίπεδο. Δεν υστερούμε σε τίποτα, ούτε σε ιδέες, ούτε σε παραγωγή. Επομένως αξίζει σε όλους εμάς που ασχολούμαστε να κάνουμε ταινίες με καλύτερους όρους, πιο συχνά και με λιγότερο χρόνο αναμονής» σημειώνει και τονίζει πως βρίσκεται και αυτός ανάμεσα στους πάνω από 2.000 πλέον επαγγελματίες του οπτικοακουστικού τομέα που συνυπογράφουν την πρωτοβουλία «Σινεμά στην Ελλάδα: Ορατότης Μηδέν».
Ο σκηνοθέτης, τονίζει πως το πιο δύσκολο κομμάτι της παραγωγής είναι η αναμονή για να συμπληρωθεί το χρηματοδοτικό πλάνο. «Με αυτό έχει κυρίως να αναμετρηθεί ο δημιουργός αφού πρώτα φυσικά έχει αποφασίσει να ασχοληθεί με μια ιστορία η οποία θα τον συντροφέψει για αρκετά χρόνια. Συνεπώς θεωρώ ότι πρέπει να είναι κάτι το οποίο να μην είναι επίκαιρο 100% γιατί ο χρόνος που χρειάζεται για να πραγματοποιηθεί η ταινία θα σε ξεπεράσει και το θέμα σου κινδυνεύει να είναι ξεπερασμένο. Γι’ αυτό θεωρώ ότι πρέπει να είναι κάτι πιο διαχρονικό και να είναι κάτι που πραγματικά να σου αρέσει αφού θα πρέπει να μείνεις μαζί του αρκετό καιρό».
«Μου άρεσε πάντα να αφηγούμαι ιστορίες»
Ο Δημήτρης Νάκος ζει και εργάζεται στην Αθήνα ως σκηνοθέτης, σεναριογράφος και παραγωγός. Είναι διδάκτωρ του Πάντειου Πανεπιστημίου Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών στον κλάδο του Κινηματογράφου και της Φιλοσοφίας.
«Μου άρεσε πάντα να αφηγούμαι ιστορίες, να γράφω διηγήματα κλπ. Κάποια στιγμή άρχισα να κάνω και ταινίες με φίλους με πολύ ερασιτεχνικό τρόπο, οι οποίες έχουν μείνει εντελώς μεταξύ μας. Σιγά - σιγά άρχισα να καταλαβαίνω ότι αυτό δεν είναι κάτι που θέλω να κάνω μόνο για πλάκα αλλά θέλω να ασχοληθώ σοβαρά μαζί του. Οπότε άρχισα να ασχολούμαι όντως. Έχω κάνει πολλές μικρού μήκους ταινίες, έχω εργαστεί σε διάφορους τομείς γύρω στο κινηματογράφο, έχω κάνει πολλή παραγωγή, έχω δουλέψει ως πρώτος βοηθός, έχω κάνει μοντάζ και γενικά έχω ασχοληθεί πολύ με όλο τον… κύκλο. Φυσικά συνεχίζω να ασχολούμαι με τα περισσότερα από αυτά» καταλήγει.
Το «Κρέας» συνεχίζει το ταξίδι του στα διεθνή κινηματογραφικά φεστιβάλ ενώ προβλήθηκε στις αίθουσες τον περασμένο Μάρτιο. Η ταινία αναμένεται να ξαναπροβληθεί το καλοκαίρι στα θερινά ενώ στη συνέχεια θα ανέβει και στο ERTFLIX.
Στο «Κρέας» πρωταγωνιστούν οι:
Ακύλλας Καραζήσης, Κώστας Νικούλι, Παύλος Ιορδανόπουλος, Μαρία Καλλιμάνη, Γιώργος Συμεωνίδης και Ναταλία Swift
