Δημήτρης Καιρίδης στη «ΜτΚ»: Η Ευρώπη να λειτουργήσει άμεσα και ενιαία στο μεταναστευτικό

• Ανησυχεί πολύ και σε διάφορα επίπεδα ο Δημήτρης Καιρίδης. Πρώτον για την έκπτωση του πολιτικού λόγου και την αδυναμία του πολιτικού συστήματος να συζητήσει για τα σημαντικά και τα κρίσιμα. «Η Ελλάδα δεν έχει την πολυτέλεια ούτε της πόλωσης ούτε της τοξικότητας ούτε της ανοησίας», τονίζει ο νέος κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΝΔ.
• Επίσης ο πρώην υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου ανησυχεί για το μεταναστευτικό για το οποίο τονίζει ότι είναι «μία διαρκής πρόκληση τόσο εξαιτίας των διεθνών συγκρούσεων όσο και της παγκόσμιας φτώχειας».
• Όσο για το πρόσφατο περιστατικό στη Λιβύη τονίζει: «Αν υπάρχει ένα κέρδος αυτό έχει να κάνει με το γεγονός ότι όλη η Ευρώπη σήμερα καταλαβαίνει το πρόβλημα και ότι αυτό την αφορά άμεσα. Γι’ αυτό πρέπει να λειτουργήσει ενιαία για να έχει αποτέλεσμα».
• Τέλος χαρακτηρίζει τη στάση του ΠΑΣΟΚ να ψηφίσει παρών στην ψηφοφορία για την άρση της ασυλίας 14 βουλευτών της ΝΔ «ως απαράδεκτη με μία οσμή χρυσαυγιτισμού».

Κύριε Καιρίδη, μετά το πρωτοφανές «διώξιμο» στη Βεγγάζη της αντιπροσωπείας της ΕΕ από τη λιβυκή κυβέρνηση τι μέλει γενέσθαι για το μεταναστευτικό;

Το μεταναστευτικό είναι μία διαρκής πρόκληση, τόσο εξαιτίας των διεθνών συγκρούσεων όσο και της παγκόσμιας φτώχειας. Γι’ αυτό χρειάζεται συνεχής εγρήγορση, αλλά και προσαρμοστικότητα στα νέα δεδομένα. Αν υπάρχει ένα κέρδος από το πρωτοφανές επεισόδιο στη Λιβύη, αυτό έχει να κάνει με το γεγονός ότι όλη η Ευρώπη σήμερα καταλαβαίνει το πρόβλημα και ότι αυτό την αφορά άμεσα. Γι’ αυτό θα πρέπει να λειτουργήσει ενιαία, για να έχει αποτέλεσμα.

Ταυτόχρονα το πρόβλημα της αύξησης των μεταναστευτικών ροών από τη Λιβύη προς την Κρήτη και γενικότερα προς την Ευρώπη παραμένει. Πόσο σάς ανησυχεί αυτό;

Σε απόλυτους αριθμούς, ο αριθμός των αφίξεων υπολείπεται κατά πολύ αυτών που ζήσαμε στο παρελθόν. Ωστόσο, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η αυξητική τάση των τελευταίων εβδομάδων είναι ανησυχητική. Τα έκτακτα μέτρα που πήρε η κυβέρνηση στοχεύουν στο να μην παγιωθεί ένας νέος μεταναστευτικός διάδρομος, καθώς η χώρα μας είναι η μόνη ευρωπαϊκή χώρα που μπορεί να βρεθεί να πρέπει να διαχειριστεί, ταυτόχρονα, δύο διαδρόμους. Η αλήθεια είναι ότι ο Ανατολικός Μεσογειακός διάδρομος έχει, σχεδόν πλήρως, ελεγχθεί, χάρη και στη συνεργασία που ξεκινήσαμε με τις τουρκικές αρχές τον Σεπτέμβριο του 2023, όταν ήμουν υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου. Τίποτα δεν μπορεί να αντικαταστήσει τη σημασία της συνεργασίας, τόσο σε ευρωπαϊκό όσο και σε διμερές επίπεδο, γι’ αυτό και ο πρωθυπουργός τόνισε ότι οι συνομιλίες με όλους στη Λιβύη συνεχίζονται.

Τι μπορεί να κάνει η Ευρώπη και κατ’ επέκταση η Ελλάδα για να προστατεύσουν τα σύνορά τους;

Η Ελλάδα δεν μπορεί να γίνει η Ουγγαρία του Όρμπαν. Πρώτον, γιατί έχει εκτεταμένα θαλάσσια σύνορα, η προστασία των οποίων συνυπάρχει με την ανάγκη προστασίας της ανθρώπινης ζωής. Ένα ενδεχόμενο ναυάγιο βάλει εναντίον όχι μόνο των ανθρωπιστικών αξιών μας, αλλά και του ίδιου του εθνικού συμφέροντος, την ευθύνη του οποίου δεν μπορεί καμία ευρωπαϊκή δημοκρατία να ανεχθεί. Ταυτόχρονα, η Ελλάδα, όπως και τα περισσότερα κράτη-μέλη της ΕΕ, είναι κράτος δικαίου, πράγμα που σημαίνει ότι τα ανεξάρτητα δικαστήρια κρίνουν τα αιτήματα ασύλου, σε αντίθεση με την Ουγγαρία του Όρμπαν. Κατά συνέπεια, ο αγώνας είναι δύσκολος, περίπλοκος και πολυμέτωπος. Χρειάζεται τόσο η αποτροπή και η πάταξη των εγκληματικών δικτύων των διακινητών, μέσω της διεθνούς συνεργασίας, οι γρήγορες και απρόσκοπτες επιστροφές όσων δεν δικαιούνται άσυλο, η διαχείριση των όποιων ροών με σεβασμό στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια, τον διεθνή νόμο και τη δημόσια τάξη, όσο και η συνεργασία με τις χώρες προέλευσης και διέλευσης για την αποτροπή των θαλάσσιων ροών, πριν μπουν οι μετανάστες στη βάρκα.

Πώς θα χαρακτηρίζατε τη στάση του ΠΑΣΟΚ να ψηφίσει παρών στην ψηφοφορία για άρση της ασυλίας 14 βουλευτών της ΝΔ, επειδή εξέφρασαν τη γνώμη τους, ασκώντας το κατά το Σύνταγμα κοινοβουλευτικό τους καθήκον;

Απαράδεκτη και, λυπάμαι που θα το πω, με μία οσμή «χρυσαυγιτισμού».

Φοβάστε επιστροφή στο παρελθόν και ότι θα ζήσουμε περιόδους όπου στη Βουλή κυριαρχούσαν ακραίες στάσεις και πρακτικές από τη μεριά μερίδας κομμάτων;

Ανησυχώ γενικά για την έκπτωση του πολιτικού λόγου και την αδυναμία μας, ως πολιτικό σύστημα συνολικά, να συζητήσουμε για τα σημαντικά και τα κρίσιμα. Η Ελλάδα δεν έχει την πολυτέλεια ούτε της πόλωσης, ούτε της τοξικότητας, ούτε της ανοησίας. Είμαστε μια χώρα που τραυματίστηκε από την κρίση και τώρα ορθοποδεί, σε μία πολύ δύσκολη γειτονιά, σε μια πολύ ταραγμένη εποχή.

Γιατί η κυβέρνηση της ΝΔ απέτυχε να αντιμετωπίσει τα φαινόμενα διαφθοράς του ΟΠΕΚΕΠΕ που συνεχίστηκαν και στην περίοδο της διακυβέρνησης του Κυριάκου Μητσοτάκη;

Γιατί είναι πολύ δύσκολο να εξαλείψεις τις πελατειακές σχέσεις που είναι σύμφυτες με την ελληνική πολιτική ζωή από ιδρύσεως του ανεξάρτητου ελληνικού κράτους, αλλά και γιατί οι επιδοτήσεις, ιδίως με ξένα χρήματα, γίνονται εύκολα αντικείμενο διαφθοράς, όπως έχει συμβεί και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Όμως, τίποτα από τα δύο δεν μπορεί να δικαιολογήσει την αποτυχία μας, η οποία, εν μέρει, μπορεί να αμβλυνθεί αν κινηθούμε πολύ γρήγορα, όπως έχουμε δείξει, για την εκκαθάριση του αποστήματος, την επιστροφή των αχρεωστήτως καταβληθέντων και την παραδειγματική τιμωρία των ενόχων.

Αρκούν τα μέτρα που ανακοίνωσε η κυβέρνηση με την υπαγωγή του ΟΠΕΚΕΠΕ στην ΑΑΔΕ και τη δημιουργία ομάδας για την επιστροφή των επιδοτήσεων ή μήπως οι παθογένειες της ελληνικής κοινωνίας είναι τόσο βαθιές που δεν αντιμετωπίζονται μόνο με αυτές τις πρωτοβουλίες;

Είμαι στην πολιτική γιατί είμαι αισιόδοξος, δηλαδή γιατί πιστεύω ότι τα πράγματα μπορούν να γίνουν καλύτερα, προς όφελος όλων ημών και των παιδιών μας. Προσωπικά, δεν μου αρκούσε μόνο η διαπίστωση των παθογενειών της σύγχρονης Ελλάδας, αλλά επιζητούσα και τη δύναμη της πολιτικής πράξης. Σίγουρα δεν μπήκα στην πολιτική για να καλύπτω ύποπτες διευθετήσεις και δυσώδεις πελατειακές σχέσεις μίας άλλης εποχής. Άλλωστε, δεν είμαστε όλοι ίδιοι. Και αυτό είναι κάτι που οφείλουμε διαρκώς να υπενθυμίζουμε αν θέλουμε να αποφύγουμε τη συνολική έκπτωση της πολιτικής που επιδιώκουν τα άκρα.

Η κυβέρνηση της ΝΔ είναι αυτή τη στιγμή στη μέση της δεύτερης τετραετίας που θεωρείται και πάντα η πιο δύσκολη. Τι πρέπει να προσέξει για να κερδίσει το στοίχημα μιας τρίτης συνεχόμενης εκλογικής νίκης;

Είμαι απ’ αυτούς που πάντοτε πίστευαν ότι δεν πρέπει να μας απασχολεί η τρίτη θητεία και οι επόμενες εκλογές και ότι θα πρέπει να προχωρήσουμε, με τη μεγαλύτερη δυνατή αποφασιστικότητα, στις μεγάλες τομές, χωρίς να υπολογίζουμε το πολιτικό κόστος. Τον Κυριάκο Μητσοτάκη και την κυβέρνησή του δεν τους κρίνουν μόνο οι εκλογείς, αλλά και η ιστορία. Και είναι αυτή η αίσθηση ευθύνης που πιστεύω ότι μας ξεχωρίζει από τους λαϊκιστές αντιπάλους μας.

Και κάτι προσωπικό για το τέλος: Αναλάβατε αυτές τις μέρες τη θέση του Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου της ΝΔ. Τι να περιμένουμε στη Βουλή από τον Δημήτρη Καιρίδη;

Μαχητικότητα, ευπρέπεια και πολιτικά επιχειρήματα, μακριά από φθηνές προσωπικές αντιπαραθέσεις που δεν αφορούν καθόλου την κοινωνία και τις ανάγκες της.

*Δημοσιεύθηκε στη «ΜτΚ» στις 13.07.2025