- Newsroom
Πάνω από 11.000 αράχνες ανακάλυψαν ερευνητές σε έναν από τους μεγαλύτερους ιστούς στον κόσμο, ο οποίος βρίσκεται σε μια σπηλιά στα σύνορα Ελλάδας – Αλβανίας.
Πιο συγκεκριμένα ο ιστός εκτείνεται σε επιφάνεια περίπου 106 τετραγωνικών μέτρων κατά μήκος στενού, χαμηλοτάβανου περάσματος κοντά στην είσοδο του Θειούχου Σπηλαίου (ή Σπήλαιο Θείο όπως επίσης αποκαλείται), που βρίσκεται στο Φαράγγι του Σαραντάπορου, όπως δείχνει έρευνα του ξένου περιοδικού Subterranean Biology.
Το σπήλαιο σχηματίστηκε από θειικό οξύ, το οποίο προέκυψε μέσω της οξείδωσης υδρόθειου στα υπόγεια νερά. Οι πρώτοι που ανακάλυψαν τον ιστό ήταν σπηλαιολόγοι της Τσεχικής Σπηλαιολογικής Εταιρείας το 2022 -στη συνέχεια, το 2024, πραγματοποιήθηκε δειγματοληψία από επιστημονική ομάδα, την οποία ανέλυσε ο επικεφαλής της τωρινής μελέτης, István Urák, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Sapientia Hungarian University of Transylvania στη Ρουμανία, πριν επισκεφθεί ο ίδιος το σπήλαιο για να μελετήσει τον ιστό από κοντά.
Μέχρι σήμερα, δεν ήταν γνωστό ότι τα δύο είδη αραχνών μπορούσαν να σχηματίζουν κοινές αποικίες - πόσο μάλλον σε τόσο μεγάλη κλίμακα. Η συγκεκριμένη αποικία αποτελεί, σύμφωνα με τον Urák, «μια μοναδική περίπτωση συνύπαρξης δύο ειδών μέσα στην ίδια δομή ιστού, σε τόσο μεγάλους αριθμούς», όπως δήλωσε στο LiveScience.
Οι επιστήμονες ανέμεναν ότι οι T. domestica θα θήρευαν τις P. vagans. Ωστόσο, η πλήρης απουσία φωτός φαίνεται να επηρεάζει την όραση των αραχνών και να μεταβάλλει τη συμπεριφορά θήρευσής τους, όπως υποδεικνύει η μελέτη. Στο Θειούχο Σπήλαιο, οι αράχνες τρέφονται κυρίως με μη τσιμπητικές σκνίπες, οι οποίες με τη σειρά τους καταναλώνουν λευκά μικροβιακά βιοφίλμ - βλέννες που παράγονται από βακτήρια που οξειδώνουν το θείο. Ένα ρυάκι πλούσιο σε θείο, το οποίο τροφοδοτείται από φυσικές πηγές, διατρέχει το σπήλαιο, δημιουργώντας το ιδιαίτερο χημικό περιβάλλον που στηρίζει τόσο τα μικρόβια όσο και τους οργανισμούς που εξαρτώνται από αυτά, όπως οι σκνίπες και οι αράχνες-θηρευτές τους.
Η διατροφή των αραχνών, πλούσια σε θείο, φαίνεται να επηρεάζει και το μικροβίωμά τους, το οποίο αποδείχθηκε σημαντικά λιγότερο ποικιλόμορφο σε σύγκριση με αυτό των ίδιων ειδών εκτός σπηλαίου, σύμφωνα με την ανάλυση του εντέρου τους. Τα μοριακά δεδομένα έδειξαν επίσης ότι οι αράχνες του σπηλαίου παρουσιάζουν γενετικές διαφορές από τους συγγενείς τους που ζουν εκτός, υποδεικνύοντας πως έχουν προσαρμοστεί στο σκοτεινό και ιδιαίτερο περιβάλλον τους.
Ο Urák υπογράμμισε τη σημασία της διατήρησης της αποικίας, παρά τις δυσκολίες που συνεπάγεται η τοποθεσία του σπηλαίου, το οποίο βρίσκεται στα σύνορα δύο χωρών. Παράλληλα, η ερευνητική ομάδα προετοιμάζει νέα μελέτη που θα αποκαλύψει ακόμη περισσότερα στοιχεία για τους κατοίκους του Θειούχου Σπηλαίου.
